ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΕΙΣ ΠΑΣΟΚ Α.Ε. ΚΑΙ ΣΙΑ ( ΔΝΤ-ΕΕ)

Εξαιρετικώς αφιερωμένο στις δημοκρατικές αντιλήψεις Παπανδρέου

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ Χούντας και Σήμερα;

Επί Χούντας, δεν σου επιτρεπόταν να μιλήσεις ελεύθερα.

Σήμερα, δεν επιτρέπεται να σε ακούει κανείς, αλλά μπορείς να λες ότι θες.

ΚΑΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΘΥΜΑ ΤΟΥ κ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ;

Μέχρι που θα φτάσει αυτη η ξεφτίλα της Κυβέρνησης που θυσιάζει ότι υπαρχει είτε ως θεσμός είτε ως ιδέα, είτε ως άνθρωπο, είτε ως μέσο, είτε... είτε .... είτε.

Στο όνομα της επικοινωνιακής  πολιτικής εξαπάτησης του Ελληνικού Λαού, ενέπλεξε και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με την δήθεν παρέμβαση του Πρωθυπουργού, ο οποίος κάνοντας χάρη στους αδικούμενους, να αδικηθούν δια του Κοινοβουλίου, "απάλλαξε" το Πρόεδρο της Δημοκρατίας από την ευθύνη να νομιμοποιήσει το δίκαιο της αδικίας που θεσπίζει το Προεδρικό Διάταγμα Λοβέρδου εναντίον των εργασιακών σχέσεων, πρίν το έγκλημα πραγματωθεί με όρους κοινοβουλευτικής ψήφου! 

Ή μήπως και Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να μην υπογράφει ότι του σερβίρει η Κυβέρνησης, διότι κωλύετε Συνταγματικά, δέχτηκε να τον μεταχειριστεί ως μέσο προπαγάνδας ο Πρωθυπουργός;

Είτε έτσι, είτε αλλιώς, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ αποτελεί αιτία μυρίων κακών και εμποδίων στην σωτηρία της Πατρίδος, ( Πατρίδα είναι τα ντόπια εμπορο-βιομηχανικά και εφοπλιστικά συμφέροντα)  που αντικαθίσταται με το ΑΔΙΚΟ που δημιουργεί το ΔΙΚΑΙΟ των αδικούντων σε βάρος των αδικούμενων αλλά υπέρ βωμών και εστιών.

Ο Πρωθυπουργός «πονάει» ( στην πτέρνα ίσως;) που τα άδικα μέτρα καθίστανται δίκαια (αναγκαία) δια το «καλόν της Πατρίδος» , ο δε Πεταλωτής μας διαφωτίζει επί ποιου Πολιτεύματος ασκείται Κυβέρνηση, λέγοντας πως: είτε έτσι, είτε αλλιώς τα μέτρα θα περάσουν και αυτό το γνωρίζουν όλοι, όπως και ο Ελληνικός λαός.

Δηλαδή ο κ. Πεταλωτής ενθυμούμενος προφανώς ( αν και μάλλον τα έχει διαβάσει) τις «Δημοκρατικές» ευαισθησίες του Γεωργίου Παπαδοπούλου, για το πώς διοικείται το Κράτος και η Πατρίδα εναντίον των εχθρών του Έθνους, του Λαού και της Οικονομίας, μας προτρέπει να ξανά-ζήσουμε την περίοδο της αποθέωσης των δημοκρατικών ελευθεριών της περιόδου της «Σωτηρίου Επαναστάσεως».
Μόνο που σήμερα έχουμε αντί «πουλί» τον «Πράσινο ήλιο».

Κατά τα άλλα ζούμε μια Δημοκρατία, με απόλυτο σεβασμό στην κυριαρχία ( αν και βρίσκεται στον γύψο) του Λαού, όπου όλα μελετώνται ( σκαρφίζονται) στο όνομα το Λαού και για το συμφέρον της πατρίδος ( χωρίς Λαό) και οι αποφάσεις λαμβάνονται με τον Δημοκρατικότερο τρόπο, του "Αποφασίζομεν και διατάσσομεν".

ΤΙΠΟΤΕ ΜΟΝΙΜΟΤΕΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ στην Ελλάδα!!!
Διότι η Χούντα και αν έπεσε, κατά τον τρόπο που έπεσε,  άφησε πίσω της τον "Πολιτισμό" που δημιούργησε, ως παρακαταθήκη,  για την Διακυβέρνηση της χώρας.
.... μάθε δουλειά και άστηνε και άμα πεινάσεις ... πιάστηνε !!!

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΠΟΣ

ΑΘΗΝΑ 22/6/2010


ΠΡΟΣ :

1. ΠΡΟΕΔΡΟ και ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΠΟΣ

2. ΠΡΟΕΔΡΟ και Ε. Ε. ΓΣΕΕ

Συνάδελφοι,

Ο συνδικαλισμός ούτε ξεκινά, ούτε εντάσσεται ούτε εξαντλείται στις ιδεοληψίες και στις συντεχνιακές αντιλήψεις των συνδικαλιστικών στελεχών κατά κλάδο ή κατ’ επάγγελμα.

Ο συνδικαλισμός προάγει την αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων και σε καμιά περίπτωση δεν αποσκοπεί να στρέφει το σύνολο ή μέρους του συνόλου των εργαζομένων εναντίων μιας κατηγορίας ή ενός κλάδου.

Από σήμερα ξεκινά μια απεργιακή διαδικασία διεκδίκησης στον σιδηρόδρομο με επαναλαμβανόμενες 2ωρες στάσεις εργασίας και δύο 24ωρες.

Το δικαίωμα συμμετοχής στις απεργιακές κινητοποιήσεις ως γνωστό δημιουργεί αντίρροπες δυνάμεις απεργοσπασίας είτε καθοδηγούμενες από τον εργοδότη είτε καθοδηγούμενες από τους έχοντες την ευθύνη της απεργιακής διεκδίκησης.

Στα μέσα συγκοινωνίας επικρατεί μια, και νομικώς αποσαφηνισμένη, αντίληψη και διαδικασία τεχνικής φύσεως, όπως: όταν η στάση εργασίας «πιάσει» στην κίνηση ένα δρομολόγιο, το μέσο μεταφοράς καταλήγει υποχρεωτικά στον τερματικό σταθμό και δεν «κατεβάζει» τον κόσμο σε μια οποιαδήποτε στάση, γιατί η έναρξη της στάσης εργασίας το βρήκε καθ’ οδό.
Σήμερα το πρωί ξεκίνησε με ώρα αναχώρησης τις 06:03 η επιβατική αμαξοστοιχία 1533 από την Χαλκίδα με τερματικό σταθμό την Αθήνα, και ώρα άφιξη στον σταθμό των Αθηνών 07:28.
Η πρώτη δίωρη στάση εργασίας που έχει προκηρύξει η ΠΟΣ ξεκινούσε στις 07:00 – 09:00.

Ο μηχανοδηγός του συρμού ανακοινώνει στο επιβατικό κοινό μετά την αναχώρηση από την Αυλώνα ( ώρα 06:45) ότι στις Αφίδνες θα σταματούσε για δίωρο λόγω στάσης εργασίας, ενώ γνώριζε ότι έπρεπε να τερματίσει υποχρεωτικά στις 07:28 στην Αθήνα.

Με παρέμβασή μου, ο συρμός έφτασε μέχρι το Μενίδι, οπότε και έσβησαν τις μηχανές υποχρεώνοντας το επιβατικό κοινό ( εργαζόμενους) να κατέβουν και να αποχωρήσουν από το σταθμό Μενιδίου, προσπαθώντας να βρουν άλλο μεταφορικό μέσο μετακίνησής τους προς Αθήνα.

Μετά την πάροδο 5 λεπτών η αμαξοστοιχία ξεκίνησε με προορισμό την Αθήνα, αλλά τόσο εγώ όσο και με δική μου προτροπή μια μικρή μερίδα εργαζομένων – επιβατών παραμείναμε στο σταθμό Μενιδίου και έτσι μετ’ επιβιβαστήκαμε στον συρμό και φτάσαμε στον τερματικό σταθμό.
Πράξη όμως σαν και αυτές προσδίδουν αρνητικά μηνύματα εναντίων των απεργών και των συνδικαλιστικών τους ηγεσιών.

Πράξεις σαν και αυτές, προβάλουν το άδικο του εργοδότη ως δίκαιη τιμωρία κακόβουλων και ακάματων εργαζομένων προσβάλλοντας το δικαίωμα της απεργίας και καταδικάζοντας στο πρόσωπο της συνδικαλιστικής ηγεσίας τους εργατικούς αγώνες και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Αυτός δεν συνδικαλισμός αλλά καθοδηγούμενη απεργοσπασία και υπόσκαψη των εργατικών αγώνων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Αν η ΠΟΣ έχει αυτές τις αντιλήψεις, για το πώς και το γιατί προκηρύσσονται απεργιακές κινητοποιήσεις, τότε λυπάμαι και για την ΠΟΣ και για τους εργαζόμενους που οδηγούνται επί σφαγή ελέω συνδικαλιστών και αντιλήψεων που κατονομάζονται συνδικαλιστικές όταν δεν είναι ούτε καν συντεχνιακές.



Βαγγέλης Κωνσταντίνου
Εργαζόμενος στην ΓΣΕΕ
Πρώην Συνδικαλ. Στέλεχος.