ΠΡΟΒΟΠΟΥΛΟΣ Ο ΜΑΓΟΣ

Εχθές, γίναμε κοινωνοί της έκθεσης Προβόπουλου.
Δεν θα σχολιάσω την έκθεση, δεν με ενδιαφέρουν οι απόψεις Προβόπουλου, ούτε καν ως έκθεση ιδεών.
Οι τεχνοκράτες, πληρώνουν με παχυλούς μισθούς τον εαυτό τους, για να μιλούν ανέξοδα για τα ζητήματα οικονομίας και πολιτικής, υπό το κράτος των ισχυρισμών τους, ότι τους ανήκει το Κράτος και η Οικονομία.
Από την άλλη, οι πολιτικοί μας, ως κατά συνθήκη πλέον, υποζύγια των οργανωμένων οικονομικών συμφερόντων εξουσίας, διαβουλεύονται και νομοθετούν στην λογική της εξυπηρέτησης των συμφερόντων που υπηρετούν.
Το πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης των Κρατών δεν αντιμετωπίζει κρίση πολιτεύματος μόνο, αλλά κυρίως επιβαρύνεται από κρίσεις αντιπροσωπευτικότητας.
Το Πολίτευμα των Κρατών αντικατοπτρίζει στην θεωρία και πράξη το πολιτικό επιστέγασμα του ιμπεριαλιστικού Κεφαλαίου. Οι αποφάσεις του Κράτους και τα νομοθετήματα των κυβερνήσεων είναι προσανατολισμένα στην πηγή της εξουσίας τους.
Πηγή εξουσίας των Κρατών και των Κυβερνήσεων τους, είναι το Ιμπεριαλιστικό Κεφάλαιο.
Οι όποιες δράσεις ή θεσμικά προγράμματα διαχείρισης των κρίσεων όχι μόνο βασίζονται στην προστασία του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου αλλά και διαμορφώνονται κατά τρόπο που οι κρίσεις να μην επηρεάσουν τις δομές και την βάση του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου.
από την άλλη, πολιτικοί σχηματισμοί ( κόμματα) είναι κατ' αντιστοιχία διαρθρωμένα, ώστε μεταξύ Κράτους και κοινωνίας να μην υπάρχει η δυνατότητα οι λαοί να συγκροτήσουν Κοινωνία αλλά και η απουσία της Οργανωμένης Κοινωνίας, να επικαλύπτεται από την σύνθεση, την λειτουργία και την διαμεσολάβηση των Κομμάτων.
Μιλώ για Κοινωνία -Δήμο και όχι για Κοινωνία Πολιτών. Για Κοινωνία δηλαδή που δεν επιθυμούν ούτε το Κράτος ούτε τα Κόμματα που το υπηρετούν, από τα δεξιά μέχρι και τα αριστερά.

Η οικονομική κρίση, που εμφανίσθηκε ως αποτέλεσμα μιας άναρχης κερδοσκοπικής δράσης του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου στο χρηματιστήριο αξιών ( τιμές πετρελαίου) ενώ θα περίμενε κανείς να αντιμετωπιστεί κατά την "σύλληψή" της, όλοι " χάζευαν " έκπληκτοι αλλά και "χαμογελαστοί" που το οικονομικό σύστημα το οποίο υπηρετούσαν, εμπιστεύονταν, προπαγάνδιζαν και στο θεωρητικό αλλά και στο Πολιτικό αλλά και στο Πολιτειακό επίπεδο, είχε δυναμικά θετικά αποτελέσματα.

Οι ίδιοι οι τεχνοκράτες που σήμερα μιλούν για τα αναγκαία μέτρα και πολιτικές εκτόνωσης της κρίσης, ήταν οι ίδιοι που χαιρέτιζαν την κρίση και προέτρεπαν σ' αυτές τις μορφές οικονομικής δραστηριοποίησης και κατευθύνσεων τις "καθυστερημένες" ή "αναδυόμενες" οικονομίες.
Μόνο που δεν μπορούσαν να δουν την κρίση και την αναγνώριζαν ως παγκοσμιοποιημένη δυναμική, εξαιρετικής απόδοσης της λειτουργίας του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου στις διεθνής αγορές.
Ο θεωρητικό λόγος των τεχνοκρατών και οι "πειθήνιες" προβλέψεις τους, επηρέασαν "θετικά" τις αποφάσεις των Κυβερνήσεων των τελευταίων δέκα Κρατών, που μεγέθυναν το εύρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι προτάσεις των τεχνοκρατών ενώ οδηγούσαν σε μια μεγέθυνση τα κέρδη των χρηματιστηριακών συναλλαγών από την άλλη αποστερούσαν κεφάλαια από την πραγματική οικονομία.
Ενώ τα παραγόμενα προϊόντα στον τόπο παραγωγής τους είχαν εξευτελιστικές τιμές στα χρηματιστήρια ως τιμές διαπραγμάτευσης πλέον είχαν μια εκατονταπλάσια αξία.
Αυτή η εξουσία της διαπραγμάτευσης, ως εξουσία τίτλων υπεροχής και υποταγής των νομισμάτων πλέον στις συναλλαγές, βρίσκετε σε κρίση και οδηγεί τις οικονομίες σε ύφεση.

Σήμερα λοιπόν τις μας λένε οι τεχνοκράτες. Καινούργιες συνταγές και καινούργιες προβλέψεις για να περιορίσουν τις επιπτώσεις των επιλογών τους που δημιούργησαν αυτήν την κρίση
Η Κυβέρνηση στην Ελλάδα, προωθεί την στήριξη της ρευστότητας των Τραπεζών, με βασικό στόχο να μην θιγούν τα κέρδη των Τραπεζιτών αλλά και να μην αποτελέσουν μέρος της κρίσης οι Τράπεζες.
Τα 28,5 δις που θα μπορούσαν να κατρακυλήσουν τα επιτόκια στο 2,5%, δίνονται μόνο και μόνο ώστε να παρουσιαστεί μια δήθεν ανάπτυξη της τάξεως του 1,1%. Όμως η χρηματιστηριακή εικόνα των Τραπεζών μειώνεται με ταχύτατους ρυθμούς.
Αυτό βλέπει η Ε.υρωπαϊκή Επιτροπή και προσδιορίζει την ανάπτυξη στο 0,2%.
Από την άλλη η μικρομεσαία βιομηχανία και η βιοτεχνία οδηγούνται σε σημαντική συρρίκνωση, και από την προοπτική της παραγωγής και από την βεβαιότητα της απασχόλησης.
Η κρίση διαφοροποιεί το κέντρο βάρους της οικονομίας και στο τέλος τα ισχυρά χαρτιά θα απομείνουν οι Τράπεζες.
Οι εργασιακές σχέσεις που εδώ και χρόνια απορρυθμίζονται στο όνομα της ευέλικτης και ισχυρής οικονομίας, αποσαθρώνονται στο όνομα της εξόδου από την κρίση.
Ενώ προβλέπεται από την μια το τίμημα της κρίσης για τους εργαζόμενους ασκείται προστατευτισμός προς τις Τράπεζες και το μεγάλο κεφάλαιο.
Σ' αυτήν την τακτική, ως Πολιτική πρωτίστως και μετά Οικονομική στρατηγική, τόσο η κυβέρνηση όσο και το ΠΑΣΟΚ χαράζουν την ίδια Πολιτική αντιμετώπισης.
Στο ερώτημα αν μπορούν να επιβάλουν όρια τιμών, στρίβουν δια του αρραβώνος
Η ελεύθερη αγορά και η ιδεολογία του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου πάνω στην οποία επενδύει η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το μόνο που δεν θέλει κανείς να τεθεί σε κρίση.
Σήμερα το ερώτημα που μπαίνει είναι, πόσο σοφή ήταν η απόφαση για ένταξη της Χώρας στην ζώνη του Ευρώ και της ΟΝΕ.
Η πλήρης αποβιομηχάνιση και η άκριτη ιδιωτικοποίηση αλλά και αποεθνικοποίηση των Δημόσιων επιχειρήσεων και των υποδομών της Χώρας ασφαλώς έχει τις επιπτώσεις της .
Η πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας έχει συρρικνωθεί σε μεγάλο βαθμό, αφού τίποτε δεν υπάρχει να εγγυηθεί την αποπληρωμή των δανείων.
Έτσι παραμένει το Ευρώ ως εγγύηση με αντιπαροχή την επιτροπεία της οικονομικής επιτροπής του Αλμούνια στα οικονομικά και κοινωνικά της χώρας μας.
Αυτό αποτελεί και "επιχείρημα" για το πόσο σοφή απόφαση ήταν η ένταξη της Χώρας στην ΟΝΕ και στην ζώνη του Ευρώ. Πόσο σοφή ήταν η συμφωνία του Μάαστριχ

Αν είχαμε πραγματική κυβέρνηση και όχι αχυρανθρώπους του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου, ο κύριος Προβόπουλος θα είχε πάει στο σπίτι του και θα του είχε δημευθεί η περιουσία.
Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ήταν ένας πολιτικός οργανισμός προστασίας και αναπαραγωγής του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου, η οικονομική επιτροπή υπό τον Αλμούνια θα ήταν ήδη σπίτι τους.
Όμως συζητάμε σήμερα αν θα μπει σε επιτήρηση η Χώρα ή όχι και κάθε μέτρο προσαρμογής των δημοσιονομικών και η αύξηση της ανάπτυξης θα πρέπει να τυγχάνει της παρακολουθήσεως και της εγκρίσεως του οικονομικού επιτελείου της Ε.Ε. Δηλαδή από το επιτελείο που ευθύνεται για την οικονομική κρίση.
Συζητάμε σήμερα τι ασφάλεια παρέχεται στην Χώρα μας, από την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην ζώνη του ευρώ και την ΟΝΕ.

Για το μόνο που δεν συζητάμε είναι αν εμείς, ο Λαός, μπορούμε να συγκροτήσουμε την Κοινωνία - Δήμο, που θα μας παρέχει ασφάλεια. Την Κοινωνία - Δήμο, που θα έχει θεσμικό ρόλο και που θα επιβάλει στο Κράτος και τους θεσμούς του, την συνδιοίκηση και την συνδιαχείριση των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών ζητημάτων.
Δεν μπορούμε πλέον να αφήνουμε στο Κράτος την Ανάπτυξη, τα οικονομικά, τις κοινωνικές παροχές, την απασχόληση, την έρευνα, την τεχνολογία, το εμπόριο, την ασφάλεια, την άμυνα, τις εξωτερικές σχέσεις και την διπλωματία της Χώρας.
Δεν μας επιτρέπετε πλέον να ανεχόμαστε την ύπαρξη και την λειτουργία των κομμάτων με τον "νομιμοποιημένο" θεσμικό τους ρόλο, ως εκφραστές τους Κράτους και διαμεσολαβητές του Λαού με το Κράτος.

Ο ρόλος της Αριστεράς σε περιόδους κρίσης είναι σημαντικός, αλλά στις περιόδους αυτές η Αριστερά είναι κατά συνθήκη απούσα.
Έρπεται ασθμαίνουσα και επικαλείται πλήθος επιχειρημάτων για να μην πάρει το ρίσκο να ηγηθεί της διαχείρισης της κρίσης και του αποτελέσματος.
Το ζήτημα για την Αριστερά δεν είναι πότε και όσο ποιο γρήγορα γίνουν εκλογές, μια υπερφίαλη εκτίμηση Τσίπρα, αλλά με τι μέσα και με ποια προοπτική δίνουμε στην πορεία εξόδου από την κρίση. Στον χρόνο που χρειάζεται για την εκτόνωση της κρίσης και στον τύπο της ανάπτυξης μετά την κρίση.
Η κρίση από μόνη της βάζει ζήτημα αν αποτελεί ορθή πολιτική προοπτική η συγκέντρωση κεφαλαίων σε υπερεθνικούς σχηματισμούς και αν το ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο μπορεί να αναπαράγεται ως οικονομία ή πολιτική εξουσία όπως το γνωρίσαμε ή το συνηθίσαμε μέχρι σήμερα.
Μπαίνει ευθέως το ζήτημα της φυσιογνωμίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ανατροπής της συνθήκης του Μάαστριχ.

Σ’ αυτό πρέπει να απαντά η Αριστερά και με αυτό πρέπει να πολιτεύεται.