ΣΚΙΑΓΡΑΦΩΝΤΑΣ ΤΟ .... ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟ

Ως Λαός, κάθε φορά που η Πολιτικοί μας, μας θυμούνται ότι υπάρχουμε ως οντότητες ενός Κράτους, μιας Κοινωνίας, θυμόμαστε και εμείς την ύπαρξή μας ως φτωχούς συγγενείς που μας καλούν στο γλέντι τους, κουνώντας μας πάντα το δάχτυλο για να μας θυμίσουν ότι αν δεν υπήρχαμε όλα θα θα ήταν πιο αγγελικά πλασμένα.

Τώρα είναι αναγκασμένοι να σκοτίζονται για εμάς, να παίρνουν δυσάρεστα μέτρα ή να μας τάζουν καλλίτερες μέρες χωρίς εμείς να ..... κουραστούμε για την διακυβέρνηση του κράτους, χωρίς εμείς να σπάσουμε το κεφάλι μας να βρούμε λύσεις για τα συσσωρευμένα προβλήματα της οικονομίας που οι προηγούμενοι μας κληρονόμησαν, χωρίς εμείς να στεναχωριόμαστε για το που θα βρουν τα λεφτά να μας κάνουν την ζωή μας πιο ανυπόφορη

Εμάς δεν μας χρειάζεται κανείς για τα ζητήματα της υψηλής πολιτικής αλλά μόνο για να εργαζόμαστε με περιορισμένα δικαιώματα, να πληρώνουμε τους φόρους μας χωρίς να ζητούμε την ανταπόδοση των φόρων που πληρώνουμε, να αναθεματίζουμε την καθημερινότητα και να μην έχουμε την δυνατότητα να ανακαλέσουμε την ψήφο υποστήριξης στο κόμμα που πλειοψήφησε και που σήμερα ( αύριο) ασκεί Κυβερνητική πολιτική.

Το δημοψήφισμα αποτελεί μέσο που χρησιμοποιείται είτε από καθυστερημένες δημοκρατίες είτε από πολύ πιο προηγμένες από την δική μας, μιας και ο μονάρχης όταν ξεκουμπίστηκε από τον τόπο μας, ξέχασε πίσω του την μοναρχία, που την βαπτίσαμε Δημοκρατία.

Ο Παπανδρέου διαμήνυσε δεξιά και αριστερά να μην βιάζονται κάποιοι να ράψουν υπουργικά κουστούμια. Όμως η γάγγραινα που στου κασίδη το κεφάλι πειραματίζεται, ετοιμάζεται να υπουργοποιηθεί και να διαφεντεύσει με τις παπαργ.....ς της και την δική μας ζωή και την τύχη αυτού του Τόπου.

Αν αναρωτιέστε ποιοι είναι η γάγγραινα, με απλά λόγια μιλώ για το Καθηγητικό κατεστημένο, που το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να μεταχειρίζεται το Κράτος, την Οικονομία και την Κοινωνία ως ένα απέραντο πειραματικό εργαστήρι.

Κάθε λοιπόν κόμμα ( ανώτερη μορφή οργανωμένων συμφερόντων που ασκεί μοναρχικό δικαίωμα τόσο στο εσωτερικό του όσο και στην κοινωνία), μόλις καταλάβει την Κυβερνητική πλειοψηφία, επιλέγει τους πιο ακατάλληλους για τα πιο εξειδικευμένα Υπουργεία, και μεταξύ των άλλων ακατάλληλων οι ακαταλληλότεροι προέρχονται από το Καθηγητικό των Πανεπιστημίων κατεστημένο.

Το ψηφοδέλτιο επικρατείας που συγκροτείται ως άμεση Κυβερνητική μηχανή , σύμφωνα με το μοναρχικό πολιτικό σύστημα αυτής της χώρας, δεν επιδέχεται την κρίση του εκλογικού σώματος, αλλά του μονάρχη εξουσιαστή του κόμματος που διεκδικεί τον ρόλο και την εξουσία του Πρωθυπουργού

Τα εξαγγελλόμενα μέτρα είτε ως την "μοναδική αλήθεια" είτε ως τον μοναδικό δρόμο της "ανάπτυξης" σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούν τις προγραμματικές δηλώσεις για την ψήφο εμπιστοσύνης αλλά το μέσο εξαπάτησης των ψηφοφόρων. Είναι γενικές ενότητες , που πρόκειται να εκλαϊκευτούν με συγκεκριμένα μέτρα και νόμους που η κοινωνία θα κλιθεί να τα κατανοήσει και να πληρώσει ..... μετά την απομάκρυνσή της από το "ταμείο".

Πέρασαν πεντέμισι χρόνια, ξεπουλήσαμε κάθε ασημικό και περγαμηνή, κάθε κατσαρολικό και χρυσοφόρο οργανισμό κοινής ωφέλειας, και μετά πήγαμε να πάρουμε δάνειο!
Ποιος άφρων, σε έναν πτωχευμένο και ανισόρροπο θα έδινε δάνειο με χαμηλό επιτόκιο;
Και η μεγάλη μαμά; Η Ευρωπαϊκή Ένωση, που μόνο ξέρει να ζητά και να μας κουνά το δάχτυλο, δεν την είδαμε να παίρνει το ρίσκο ενός δανείου, ούτε να εγγυάται ώστε τα επιτόκια δανεισμού να μην είναι απαγορευτικά για την ριμάδα την Ελληνική Οικονομία, που νόμισε πως μπαίνοντας στην ΟΝΕ θα ήταν ξαφνικά μια μεγάλη και σεβαστή κυρία. Μια απλή κουρελού είμαστε, που πάνω μας πατούν κάθε λογής οικονομικά συμφέροντα, αλλά εμείς φαντασιωνόμαστε ότι είμαστε ακιβοκατασκευασμένα Περσικά χαλιά, στρωμένα στο παλάτι του πιο πλούσιου Χαλίφη!
Καταψηφίσαμε την εκλογή Μπαρόζο, αλλά είμαστε έτοιμοι να προσκυνήσουμε τα ακροδάχτυλα των ποδιών του Αλμούνια, να μας λυπηθεί και να μας δώσει μια παράταση τριών ετών, για να συμμορφωθούμε και να γίνουμε καλά παιδιά. Γιατί δεν έχουμε τα κότσια να διεκδικήσουμε, ότι η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες και όχι στις πολυεθνικές, στο Μάαστριχ, στην Λισσαβόνα, στον Αλμούνια ή στον Μπαρόζο.

Βέβαια υπάρχει σήμερα μια εφορία στο εκλογικό σώμα, που επιτέλους αυτή η καθαγιασμένη οικογένεια των κουμπάρων, των λαμογιών, του κεφαλαίου, των υποκλοπών και λοιπών αμαρτημάτων παίρνει τον πούλο.

Αλλά και αυτοί που έρχονται δεν μου γεμίζουν το μάτι.

Δεν έχουμε φτάσει παρα στα μισά της προεκλογικής περιόδου και οι εκπτώσεις που ξεκίνησαν από την ομιλία Παπανδρέου στην Θεσσαλονίκη ( φορολόγηση των Τραπεζών) κάθε μέρα που περνά όλο και μεγαλώνουν. Καταλαμβάνουν και μεγαλύτερη έκταση. Από το 2% αύξησης των μισθών στο Δημόσιο που εκλαϊκευαν τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ μετά τις δηλώσεις Παπανδρέου, έπεσε στο 1% και σε λίγο θα γλύφει τα .... αχαμνά του Αλμούνια.

Αφού δεν έχετε τα κότσια να χτυπήσετε το χέρι στο τραπέζι, τι διάολο θέλετε να το παίζετε λιοντάρια που κοντράρεστε με τα συμφέροντα και ότι δεν χρωστάτε σε κανέναν.

Στην Λέσχη Μπίλντεσμπέργκ ποιος ....χρωστάει;