ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΠΡΩΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ της ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΑΣΟΚ.

-Για την Ιστορία:
- Τον Απρίλη του 2008 ο σημερινός πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου κατέθεσε Επίκαιρη Ερώτηση προς τον τότε πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή με θέμα: «Τις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας που επιχειρεί η κυβέρνηση»(!!!). Στο κείμενο της Ερώτησης ανέφερε: «Αν υλοποιηθούν τα σχέδια της κυβέρνησης» για την «πλήρη ιδιωτικοποίηση δημόσιων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας», η Ελλάδα «θα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα, στην οποία τα μεγαλύτερα λιμάνια, το σύνολο των μεγάλων αεροδρομίων, οι τηλεπικοινωνίες, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και άλλοι ζωτικοί τομείς της οικονομίας θα είναι ιδιωτικοί ή και θα ελέγχονται από αντίστοιχους οργανισμούς άλλων χωρών». Και καταλήγει: «Αυτή η πολιτική είναι και ξεπερασμένη και αποτυχημένη. Την εφάρμοσαν μόνο στο παρελθόν ακραία νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις όπως της κ. Θάτσερ και του κ. Μητσοτάκη».

---------------------------------------------------------------------------------
ΔΗΛΩΣΕΙΣ:


Επιπλέον, ερωτηθείς εάν είναι δίκαια τα αιτήματα των εργατών, ο κ. Πεταλωτής απάντησε ότι «σε κάθε απεργία υπάρχουν και κάποια αιτήματα. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να απαντάει επ' αυτών»……

Ακόμη κληθείς να αποσαφηνίσει τους όρους της επαναδιαπραγμάτευσης, ο κ. Πεταλωτής χαρακτήρισε μια τέτοια ενέργεια «άκαιρη, η οποία θα ακύρωνε πολλές διαδικασίες διαλόγου».


Επίσης, ο κ. Πεταλωτής στα πλαίσια της διγλωσσίας που διακρίνει το προ Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, με το μετέπειτα ΠΑΣΟΚ Κυβέρνηση, δήλωσε:
«Έχουμε πετύχει να αρχίσει ένας διάλογος για όλα τα ζητήματα και εκείνα της εργασίας. Διασφαλίζουμε, με όρους δημόσιου συμφέροντος, τον υγιή ανταγωνισμό και συνεχίζεται και σήμερα και θα συνεχιστεί ο διάλογος με όλους τους φορείς για την εύρυθμη λειτουργία του λιμανιού» δήλωσε και παρέπεμψε στις σχετικές δηλώσεις της υπουργού Οικονομίας Λούκας Κατσέλη.

Μήπως δεν είναι ακριβώς διγλωσσία άλλα μια προδιαγραμμένη κωλοτούμπα από τις πολλές που πρόκειται να εθιστούμε ως λαός και εργαζόμενοι, αφού επί της πεπατημένης ουδείς .... αμάρτησε;

Μήπως λέω, η δήλωση ΠΑΣΟΚ "...... Η μελλοντική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με την εντολή και την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού, θα εξαντλήσει όλες τις νομικές, θεσμικές, πολιτικές δυνατότητες της ευρωπαϊκής και της εθνικής νομοθεσίας, προκειμένου να κατοχυρώσει το δημόσιο συμφέρον, μέσα από μια ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση.... " αποτελούσε προάγγελο της σημερινής διαδικασίας διαλόγου, όπου η "επαναδιαπραγμάτευση" σήμαινε απλώς την έναρξη διαλόγου για δευτερεύοντα ζητήματα, όπως ας πούμε την πολυδιαφημισμένη θέση περί " κατοχύρωση των εργασιακών σχέσεων" που όμως δεν ΄συναντιέται στο επίπεδο των δηλούμενων αιτημάτων των εργαζομένων, μιας και μια σοβαρή Κυβέρνηση δεν μπορεί να απαντά σε αιτήματα εργαζομένων;

Με κάπως διαφορετικά λόγια λέγω απλά, πως οι εργαζόμενοι και δη οι εργατικές τους ηγεσίες, ζώντας περισσότερο στο χώρο των ψευδαισθήσεων και της ουτοπίας, εκπαιδευμένοι επί πολλά χρόνια σε μια εικονική πραγματικότητα που διαστέλει την πραγματικότητα και την ουσία του πολιτικού λόγου, σηνήθως αντιλαμβάνονται τις αποφάσεις των πολιτικών κομμάτων και του προεκλογικού λόγου όπως θα επιθυμούσαν, όπως πιστεύουν ή όπως ερνηνεύουν τον λόγο και τις προθέσεις.

Επιπλέον, οι εργατικές ηγεσίες που δραστηροποιούνται στην βάση της κομματικής τους ιδιότητας στο κοινωνικό - πολιτικό γίγνεσθαι, συνήθως βρίσκονται ανάμεσα στις συμπληγάδες του κοινωνικολαϊκού συμφέροντος και του πολιτικοκομματικού αντίστοιχου, κυρίως δε, όταν ο κομματικός τους φορέας ασκεί κυβερνητικά καθήκοντα εξουσίας.

Πολλές φορές οι εργατικές ηγεσίες έχουν κατηγορηθεί για Κυβερνητικό ή και Εργοδοτικό συνδικαλισμό, κάτι που στην παρούσα φάση η διοίκηση της ομοσπονδίας των Λιμενεργατών δεν επιθυμεί να χρεωθεί από καμιά πολιτικο-συνδικαλιστική παράταξη είτε από τα αριστερά της είτε απο τα δεξιά της.

Από την άλλη όμως, δεν δύναται ακόμη να αντιληφθεί, ότι η " επαναδιαπραγμάτευση" δεν σημαίνει ακύρωση της συμφωνίας ούτε άρνηση προς την ιδιωτικοποίηση των υποδομών. Κάθε άλλο. " Το Κράτος έχει συνέχεια" τονίζεται από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας και το ΠΑΣΟΚ συμφωνεί ....ασθμαίνοντας, μη και κατηγορηθεί ότι η Ελλάς δεν είναι προτεκτοράτο ξένων οργανωμένων συμφερόντων και Κυβερνήσεων και χάσει την αξιοπιστία της !!!

ΠΑΡΑΒΟΛΗ
Έρχετε μια Κυβέρνηση και καταστρέφει την οικονομία της χώρας, δημιουργεί καθεστώς υποτέλειας της οικονομίας και της ανάπτυξης, εκποιεί την ιδιοκτησία του Λαού και ο Λαός αποφασίζει να την στείλει στα .... σκουπίδια.

Εκλέγει μια διαφορετική Κυβέρνηση!

Γιατί το κάνει αυτό ο Λαός; Τι σημαίνει η ψήφο εμπιστοσύνης προς μια άλλη Κυβέρνηση; Ποια είναι η εντολή της ψήφου; Η συνέχεια του Κράτους; Δηλαδή η συνέχεια της ίδιας πολιτικής και των συνεπειών ως επιστέγασμα της άρνησης εμπιστοσύνης στην προηγούμενη Κυβέρνηση;


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Δεν έχω καταλάβει, τι κατάλαβε το ΠΑΣΟΚ και ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης, από την απόφαση του Ελληνικού Λαού, να δώσει μια ισχυρή αυτοδυναμία στο ΠΑΣΟΚ !

Είπε δηλαδή ο Λαός στον Παπανδρέου : " κοίτα φίλε μου, επειδή δεν κάνουμε κέφι τον "χοντρό" και θέλουμε έναν "στυλάτο" για Πρωθυπουργό, που αντί να συνωστίζεται στα φαστφουντάδικα, κάνει αθλητισμό με ποδήλατο, ... συνέχισε αυτό που έκανε ο προηγούμενος, αλλά χωρίς έπαρση, με χαμηλότερους τόνους, πιο στογγυλοποιημένο πολιτικό λόγο, ρίξε και κανένα βάψιμο, κανένα ρετουσάρισμα υπουργών, υπουργείων και δημόσιας διοίκησης και όλα ωραία, όλα καλά".

Αυτό είπε ο Λαός, κ. Παπανδρέου;

Υπήρχε λόγος κυβερνητικής αλλαγής;

Αν το πρόβλημα της οικονομίας και της οικονομικής ευρωστίας των νοικοκυριών εξαρτώνται από το μέγεθος του Κυβερνητικού σχήματος, από τις Κυβερνητικές λιμουζίνες και από τις αλλαγές στις ρεκλάμες των Υπουργείων, τότε είτε ο λαός δεν ξέρει τι του γίνεται ή άλλο είπε ο λαός και άλλο καταλάβατε εσείς.

Για να το πω καλλίτερα, εσείς ό,τι και να πει ο Λαός καταλαβαίνετε ακριβώς ότι ακούει ένας εκ γενετής κουφός και καταλαβαίνετε, ό,τι έχετε συμφωνήσει κάτω από το τραπέζι, στην Λέσχη Μπίλντερπεργκ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς και ό,τι δεσμεύσεις κουβαλάτε προς Διεθνής εξουσίες που πάντα κατουρούσαν σ' αυτήν την γωνιά της Γης, μιας και θεωρούσαν - όχι άδικα - αυτό το κομμάτι της γης, τον απόπατο του σπιτιού τους.

Σε αυτήν την πορεία που χάραξαν διαχρονικά οι προπάτορες της υποτέλειας στην εξουσία, Κόμματα και Κυβερνήσεις, όλοι την ίδια αντίληψη έχετε.

Όλοι βάζετε πλάτη, μην και αυτός ο Τόπος βρει τον ..... μάστορα του.
Κάθε φορά που πάει κάτι να γίνει, τότε "ξυπνά" το θεριό της ..... Αλλαγής.
Και αν η "Αλλαγή" αμφισβητήσει τις έξωθεν εξουσίες υποτέλειας τούτου του Λαού και αυτής της Χώρας, υπάρχει και ..... η Αντιπολίτευση, που θα επαναφέρει στην σωστή ρότα το σαπιοκάραβο "Η Ελλάς". Πρωταγωνιστικό ρόλο θα κληθεί και πάλι να παίξει ποιος άλλος; Η...... Αριστερά!!!

Το είδαμε και στο " βρώμικο 89" αλλά το είδαμε και στην διαπόμπευση του Α. Παπανδρέου που τον σέρνατε - εσεις οι ίδιοι - να προσκυνήσει τον "Πλανητάρχη" λίγο πριν αφήσει τα εγκόσμια, το είδαμε και μετά την πτώση της Χούντας, όταν ένας επαναστατημένος Λαός και μια πρωτοπόρα νεολαία, υποχρεώθηκε να σκύψει το κεφάλι στο "Εθνάρχη" που την είχε κοπανήσει με ψεύτικο διαβατήριο στην Γαλλία για να μην μετακομίσει στον "Κορυδαλλό" και τώρα ερχόταν ως "ήρωας" και "Σωτήρας" του Λαού, της Δημοκρατίας και του Έθνους.

Έχω ξαναπεί για τον ρόλο της Αριστεράς, τόσο σε περίοδο Δεξιάς Διακυβέρνησης όσο και στις περιόδου Σοσιαλδημοκρατικής.

Ο ρόλος της Αριστεράς είναι σε περιόδους ακμής να συνεγείρει τον Λαό και να αποτελεί την συνείδησή του, ώστε σε περιόδους κρίσεις να ασκεί πραγματική καθοδήγηση και να οδηγεί σε απάνεμα λιμάνια τον Λαό και να ισχυροποιεί την εξουσία που έχει ανάγκη ο Λαός και όχι τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα.

Αυτόν τον ρόλο ποτέ δεν το έπαιξε το ΚΚΕ, ποτέ δεν τον έπαιξε η Ανανεωτική Αριστερά.

Για το ΠΑΣΟΚ και τον Πρόεδρό του, θα πω πως, το " Δεν χρωστώ σε κανέναν", αποδείξτε το με την καταγγελία των υποτελών Συμβάσεων ξεπουλήματος του Εθνικού πλούτου και των υποδομών της χώρας. Αποδείξτε την διαφορά σας από την κυρίαρχη αντίληψη περί ανάπτυξης που συστοιχίζονται οι κυρίαρχες επιχειρήσεις και τα πιστωτικά - οικονομικά τραστ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αποδείξτε το, με ρήξη προς τον Σύμφωνο Σταθερότητας, προς την Συνθήκη της Λισσαβόνας

Τολμήστε και φέρτε έστω και ετεροχρονισμένα, σε δημοψήφισμα τόσο την Συνθήκη της Λισσαβόνα όσο και το Σύμφωνο Σταθερότητας

Εμπιστευτείτε τον Λαό όπως Εκείνος σας εμπιστεύτηκε

ΑΥΤΟ σημαίνει ρήξη με κατεστημένα συμφέροντα, αγκυλώσεις, υποτέλεια και αφεντικά!!!