Η ..... ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ

. από Κωνσταντίνου Ευάγγελος - http://vkonstantinou.blogspot.com — 29 Δεκεμβρίου 2009 @ 09:10 Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί αφού γίνει ο σχετικός έλεγχος (moderation) από τους υπεύθυνους της δικτυακής διαβούλευσης, περισσότερα..

Κατ’ αρχή ο διάλογος, η διαβουλευτική διαδικασία με στόχο το φορολογικό σχέδιο Νόμου, είναι αποπροσανατολιστικός αλλά και δημιουργεί ανατροπή του θεσμοθετημένου διαλόγου των θεσμικών εκπροσώπων των επιμέρους κοινωνιών.

Είτε το θέλουμε είτε όχι το πολιτικό μας σύστημα είναι η αντιπροσωπευτική κοινοβουλευτική δημοκρατία.

Αν υπάρχει πρόβλημα – που υπάρχει- αντιπροσωπευτικότητας, η διαβουλευτική διαδικασία που έχει εγκαινιαστεί από την κυβέρνηση, δεν απαντά στα ζητήματα αντιπροσωπευτικότητας αλλά χρησιμοποιεί το πρόβλημα προς εξαπάτηση του Λαού και ενίσχυση της αμφισβήτησης θεσμών και δομών, χωρίς να βάζουν τα ζητήματα στρατηγικής, αντιπροσωπευτικότητας, θεσμών, συμμετοχής, δημοκρατίας, αξιοπιστίας της Κυβέρνησης σε σχέση με τις προγραμματικές δηλώσεις και άλλα εξ ίσου σημαντικά, από την πόρτα αλλά από το φεγγίτη.


Το φορολογικό σύστημα αποτελεί διαχρονικά το απαύγασμα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής που η χώρα μας έχεις αποδεχτεί στα πλαίσια της διατήρησης των βασικών σταθερών υπανάπτυξης, όπως αυτές έχουν σχεδιαστεί και όπως έχουν κατηγοριοποιήσει την Ελλάδα στο διεθνές καταμερισμό ανάπτυξης και την συμμετοχή της σ’ αυτήν.


Όλοι οι δείκτες υπανάπτυξης έχουν επιδεινωθεί, η αποβιομηχάνιση και η μετατροπή της οικονομίας της χώρας, σε χώρα διακίνησης, καταναλωτισμού και υπηρεσιών, υποτάσσει την οικονομία στις ανάγκες και στα αδιέξοδα των οικονομικών συμφερόντων των ισχυρών οικονομιών και από την άλλη επιδεινώνει τις κοινωνικές κατηγοριοποιήσεις που συνθέτουν την εθνική οικονομία.

Η αποεθνικοποίηση των δυναμικών πηγών παραγωγής κεφαλαίου, δεν επιτρέπουν στην Ελληνική οικονομία ούτε να διαχειριστεί το εξωτερικό χρέος, ούτε να μειώνει το δημοσιονομικό έλλειμμα, ούτε να δημιουργεί ανάπτυξη.

Η απορρύθμιση των οικονομικών και των κοινωνικών σχέσεων παραγωγής, ο νεοφιλελευθερισμός, που αποτελεί και το εναρκτήριο λάκτισμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης δεν αποτελεί μοναδική επιλογή της Δεξιάς αλλά και των Σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων.

Με την απορρύθμιση και την κρίση που διαιωνίζεται προς χάρη της απορρύθμισης, τα οικονομικά συστήματα το μόνο που μπορούν να καταγράψουν στο ενεργητικό τους, είναι μια συνεχή επιδείνωση και μια συνεχή ανατροπή ακόμη και της υπόστασής τους.

Επομένως το φορολογικό ζητούμενο κινείται μέσα στην ίδια διαδρομή, με την ίδια λογική και με τα ίδια αδιέξοδα.

Σ’ αυτήν την πορεία πραγμάτων το φορολογικό εδράζεται στην αρχή της πλήρους ανατροπής χωρίς να λαμβάνει υπόψη του την πραγματικότητα ούτε και τους εξωτερικούς παράγοντες που ευθύνονται για την πραγματικότητα αυτή.

Ποιος ο λόγος συμμετοχής σε έναν τέτοιο διάλογο, όταν μάλιστα χρησιμοποιείται μόνο και μόνο για την ενοχοποίηση του ίδιου του Λαού και την συμμετοχή του στο έγκλημα σε βάρος της οικονομίας και της ανάπτυξης.

Όλη η διαδικασία είναι απάτη σε εξέλιξη.

Αφού πρώτα θα μειώσετε το αφορολόγητο, στην συνέχεια όσοι καλύψουν την διαφορά για να ξαναποκτήσουν το αφορολόγητο των 12 χιλ. ευρώ, θα κλιθούν να αποδείξουν που βρήκαν τα λεφτά, που βρήκαν τα εισοδήματα για να καταναλώσουν 6 χιλ. ευρώ.

Ακριβώς όπως έγινε και με τα αυτοκίνητα όταν πάρθηκαν τα δήθεν μέτρα υπέρ της κίνησης της αγοράς, από την Κυβέρνηση Καραμανλή.

Καλά λοιπόν, να ρωτήσω και εγώ, από όσους μέχρι σήμερα συμμετέχουν στον … διάλογο, ένας δεν έχει εν λειτουργία εγκέφαλο; Όλοι τον έχουν παρακάρει;