ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ και τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι !

ΠΑΣΟΚ: "Η εξίσωση των ορίων ηλικίας είναι αποτέλεσμα καταδικαστικής για τη χώρα μας απόφασης του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ήταν με τη σειρά της αποτέλεσμα της εγκληματικά ανεπαρκούς στάσης και διαπραγμάτευσης της προηγούμενης κυβέρνησης. Έχουμε καταδικαστεί και θα πρέπει να συμμορφωθούμε."

Άβυσσος ο ενδοτισμός και ο "ποντιοπιλατισμός" των Κυβερνώντων.


Η πιο εύκολη λύση είναι να κρύπτεσαι πίσω από τις πράξεις άλλων για να κρύψει την γύμνια των επιχειρημάτων σου αλλά και τον ενδοτικό ετσιθελισμό σου, εκείνα δηλαδή τα στοιχεία που σου διευκολύνουν την παραμονή σου σε μια εξουσιαστική θέση που στη "χάρισαν", υπό τον όρο να είσαι υπηρετών, υπάκουος, θεληματικός, προβλέψιμος και ges men.

Αντί να επαναφέρουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο την υπόθεση του Κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος προτύπων που βασίζεται η Ελληνική οικονομία και το συζευκτικό των σχέσεων που συγκροτεί την Εθνική Κοινωνία στην ολότητά της, βιάζεται να προσχωρήσει στην δικαιοδοσία ενός υποτιθέμενου δικαστηρίου, όργανο οικονομικών συμφερόντων, που καταργεί το Σύνταγμα και την απόφαση ενός Λαού να νιώθει και να είναι ελεύθερος.

Οι κυβερνώντες, όπως και οι προκάτοχοί τους, προσπαθούν να βρίσκουν ή να δημιουργούν άλλοθι , που τους επιτρέπουν, ελλείψει επιχειρημάτων για την εγκατάλειψη των παλαιών προτύπων και τον ενστερνισμό καινούργιων, σύγχρονων και άκρων ιμπεριαλιστικών, ξεδιπλώνοντας την ικανότητά και την ευρηματικότητα τους, στην δημιουργία γεγονότων και προϋποθέσεων που να διευκολύνεται η προσαρμογή της οικονομίας και των κοινωνικών δεσμών και σχέσεων, στα πρότυπα που ο Κεντροευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός έχει επεξεργαστεί και «επιθυμεί» για όλες τις χώρες επιρροής του.

Το να ελέγξει κανείς τον πυρήνα του Κεντροευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού δεν αποτελεί μόνο πρόκληση αλλά και τρόπαιο εξουσίας, που δίνει την υπεροχή έναντι όλων να κατευθύνει τις κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση που δημιουργεί με την σειρά της ένα νέο κέντρο καθολικισμού εξουσιών που αποτελεί ιδιοκτησία ενός συγκεκριμένου κατευθυντήριου, δορυφοροποιώντας την περιφέρεια, ενοποιώντας την σε μια νέα και αυτοτελή κατάσταση.

Τα πρότυπα που έχουν επιλεγεί για την υπηρέτηση αυτής της στρατηγικής, δημιουργούν ένα παζλ εκπλήξεων, σε ένα παιγνίδι με κρυμμένες νάρκες.

Η Ισλανδία και η Ιρλανδία αποτελούν το πρότυπο έκπτωσης στο οποίο έχει προαποφασισθεί η ένταξη της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, των νέων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ιταλίας.

Όταν ο Γιούργκεν Στάρκ δηλώνει ότι «Οι αγορές δεν πρέπει να αυταπατώνται ότι τα άλλα κράτη μέλη της Ε.Ε. θα βοηθήσουν στη διάσωση της Ελλάδας», δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να περιγράφει τα πρότυπα του Κεντροευρωπαϊκού Ιμπεριαλισμού που τείνουν στην  μορφοποίηση ενός καινούργιου δορυφορικού περιφερειακού κέντρου που θα λειτουργεί και θα υπάρχει ως σωσίβιο των οικονομικών δυναμικών του πυρήνα αλλά και ως προνομιακός πειραματικός χώρος άσκησης στρατηγικών κρίσεων και εξόδου από τις κρίσεις.

Αλλά ο Στάρκ, για λογαριασμό της Γερμανίας επιθυμεί κάτι πολύ περισσότερο από τα πρότυπα «ανάπτυξης» της δορυφορικής περιφέρειας, την αποδοχή ένταξης της Ελλάδας στον Γερμανικό Άξονα , ο οποίος έχει εγκατασταθεί ως σφαίρα επιρροής στην Βαλκανική. Δηλαδή μια καινούργια Γιάλτα.

Επομένως αποτελεί «αστοχία» της Κυβέρνησης ή εγκατάλειψη της απόσυρσης των αυτοκινήτων, καθώς και η επανεξέταση της υπόθεσης χρηματισμού της Siemens, ή άρνηση της προμήθεια των υποβρυχίων κλπ., καθώς και κάθε πολιτικής στην οικονομία και στις σχέσεις που γεννά, όταν δεν ερωτάται ή δεν συμφωνεί το νέο αφεντικό των Βαλκανίων. 
Αν δηλαδή, η Ελλάδα υποχωρήσει στις Γερμανικές πιέσεις, τότε η Γερμανία θα αναλάβει το βάρος απόδειξης της δυναμικής της Ελληνικής οικονομίας.
Παράλληλα επιθυμεί την παραχώρηση μεγάλου μεγέθους δημόσιων επενδύσεων σε Γερμανικά συμφέροντα αλλά και σημαντικού μεριδίου στις αποεθνικοποιήσεις.

Κατά τα λοιπά οι Κυβερνώντες διαγωνίζονται στην επίδειξη βλακώδους εξυπνάδας.