
Το ερώτημα μπαίνει ως εξής:
Ως χώρα, βρισκόμαστε εντός της κρίσης ή στην αρχή της ας πούμε και επομένως χρειαζόμαστε οικονομικές πολιτικές που θα μειώνουν τους κραδασμούς της κρίσης και θα την οδηγούν προς εκτόνωση χωρίς μεγάλες απώλειες, ή αναμένοντας την κρίση πρέπει να συμφωνήσουμε σε μια οικονομική πολιτική υποδοχής της κρίσης με υψηλές δυνατότες διαχείρισης και εξόδου χωρίς απώλειες;
Νομίζω πως έχουμε εντάξει στην πολυδιαφιμιζόμενη παγκόσμια κρίση, την αδιέξοδη αλλά και επικίνδυνη οικονομική πολιτική και τα αποτελέσματα αυτής, που είναι κρίση οικονομική - κοινωνική - πολιτική της ασκούμενης Κυβερνητικής στρατηγικής, της Νέας Δημοκρατίας.
Η Ελλάδα συμπεριφέρεται εναγωνίως ως επαιτούσα την ένταξη της στην Παγκόσμια κρίση ώστε να αντικαταστήσει την ανικανότητα της και να ενταχθεί στις προς βοήθεια και προστασία, χώρες.
Μόνο που το τίμημα στην περίπτωση αυτή είναι πολύ σκληρό για τους κουτόφραγκους πολιτικούς μας, που βρήκαν ευκαιρία να κάνουν μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα.
Ενώ η πτώση της κατασκευαστικής δραστηριότητας έχει ξεκινήσει από το καλοκαίρι του 2008, πολύ πριν σκάσει η βόμβα της κρίσης, ως αποτέλεσμα την παλινδρομικής ακαταστασίας των οικονομικών από την Κυβερνώσα παράταξη, ενώ η βιομηχανική παραγωγή έχει συρρικνωθεί εξ' αιτίας την Κυβερνητικής οικονομίας του Νεοφιλελευθερισμού και της υποταγής της χώρας στο "ελεύθερο" εμπόριο και την ¨ελεύθερη" αγορά, προσχηματικά σήμερα επικαλούνται όλοι, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας - αν και κάποιες αιχμές περί απληστίας, πλουτισμού και μαυραγοριστισμού θα έλεγα εγώ, άφησε να εννοηθεί στις χτεσινές του δηλώσεις- μέχρι και τον τελευταίο επιχειρηματία που πουλά την πραμάτεια του σε καροτσάκι, την διεθνή κρίση που έχει επιπτώσεις πρώτα στα εισοδήματα των εργαζομένων και στην ασφάλεια της εργασίας των και αμέσως μετά στην παραγωγή και στο εμπόριο.
Το κόλπο της κρίσης ευχαρίστησε ιδιαίτερα το εργοδοτικό κατεστημένο, ως μάνα εξ' ουρανού, για την εκμηδένιση των εργασιακών σχέσεων και την αύξηση της παντοδυναμίας τους στα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα εξουσίας και οικονομικής διαχείρισης.
Αρωγός στο κόλπο της κρίσης και το συνδικαλιστικό κίνημα, όπου τις τελευταίες μέρες έχει πάρει ιδιαίτερες πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση αυτή.
Ταυτόχρονα το μπαλάκι των εκλογών πετάχτηκε στο άπειρο και στο τυχαίο δήθεν, αφού το χρήμα που μάζευε ο Αλογοσκούφης και που προοριζόταν για εξαργύρωση συνειδήσεων το 'φαγε το τραπεζικό θηρίο. Όμως η Κυβέρνηση γνωρίζει ότι δεν μπορεί να πάει πιο πέρα από την Άνοιξη και βιάζεται να κλείσει άρον - άρον τα γραμμάτια που έχει ανοικτά. Μετά το ξεπούλημα του ΟΤΕ, των Λιμανιών, των Εθνικών οδών, τώρα ήρθε και η σειρά της Ολυμπιακής.
Την ώρα λοιπόν που το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα των σχολών του Σικάγου, που επικράτησε ως Μπούστια οικονομική εναλλακτική στην ανάπτυξη του κεφαλαίου, ευθύνεται και για την κρίση που δημιούργησε και για την εκτόπιση των εθνικών οικονομιών, την ίδια ώρα η διαχείριση της κρίσης έχει ως απώτερο σκοπό να απενοχοποιηθεί το οικονομικό - πολιτικό σύστημα του Νεοφιλελευθερισμού και της "ελεύθερης" αγοράς.
Με αυτή την γραμμή και σε αυτή την κατεύθυνση, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, καλεί τους πολιτικούς αρχηγούς και τα κοινοβουλευτικά κόμματα σε συναίνεση και συμφωνία σε ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση που έχει εκπονηθεί από τα διεθνή κέντρα αποφάσεων, ακόμα και αν το σχέδιο αυτό θέλει την ριζική καταστροφή της Ελληνικής οικονομίας.
Μοναδικό εθνικό σχέδιο διαχείρισης και εξόδου από την κρίση, είναι αυτό της υποταγής στη επαιτεία και τις αποφάσεις προστασίας του Νεοφιλελευθερισμού που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Έτσι και αλλιώς η Εθνική Οικονομία πλέον υφίσταται ως αποπαίδι της κυρίαρχης παγκοσμιοποιημένης οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στο παιγνίδι του εξαναγκασμού της εισχώρησης της Ελλάδας στον πυρήνα της Διεθνούς κρίσεως, πρωταγωνιστικό ρόλο ανθελληνισμού της οικονομίας και της ευημερίας τους Ελληνικού Λαού, παίζουν τόσο οι Τράπεζες όσο και ορισμένοι εκ των στελεχών της Κυβέρνησης, με πρωτοστάτη, τον Πρωθυπουργό και άμεσο συνένοχο του τον κ. Χαντζηδάκη.
Ενώ η Κυβέρνηση δωρίζει 28,5 δις στο Τραπεζικό Σύστημα, καθιστώντας το ισχυρό και αρμόδιο ληξίαρχο της βιομηχανικής και βιοτεχνικής οικονομίας, καθώς και της αυτοαπασχολούμενης και η οικονομία βυθίζεται στο χάος των επιλογών της κυβέρνησης και της επιτροπείας της Ε.Ε., την ίδια στιγμή οι υπερασπιστές του Νεοφιλελευθερισμού ξεπουλούν την Ολυμπιακή.
Σε αυτήν την πράξη εθνικής μειοδοσίας οι ένοχοι έχουν ονοματεπώνυμο. Κυβέρνηση και Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Όσο για τα συνδικαλιστικά τους στελέχη, η δήλωση Πατέσκου, πρώην Προέδρου της ΟΣΠΑ, μιλάει από μόνη της. ¨Τα χειρότερα απετεύχθησαν"
Συνένοχοι όλοι τους στην δημιουργία ελλειμμάτων, συνένοχοι στην κατασυκοφάντηση της Ολυμπιακής, συνένοχοι και στο ξεπούλημα.
Επομένως το όχι Παπανδρέου στην πρόταση συναίνεσης και συμφωνίας των έξη σημείων του κ. Καραμανλή, εξαργυρώθηκε με την σιωπή του ΠΑΣΟΚ στην πώληση της Ολυμπιακής.
Αν λοιπόν θα ήθελε ο Ελληνικός Λαός να υπερασπιστεί τον παρόν και το μέλλον του, αν ήθελε να νιώσει ασφαλής γι' αυτόν και τα παιδιά του, τότε του μένει ως μοναδική ευκαιρία, δηλαδή ως μονόδρομος, να φοβηθεί τόσο την Νέα Δημοκρατία όσο και το ΠΑΣΟΚ.
- Η προοπτική για την χώρα και τις κοινωνίες της, η προοπτική της Ελληνικής παραγωγής και του εμπορίου, η προοπτική της κοινωνικής συνοχής και ευημερίας, αναγκαστικά περνάει μέσα από την αναντίρρητη ανάγκη ο Λαός να αρχίσει να σκέπτεται.
- Περνάει μέσα από την αναντίρρητη ανάγκη, να κλείσει τα αυτιά του στις σειρήνες και τις Κασσάνδρες των δύο κομμάτων εξουσίας.
- Περνάει μέσα από την αναντίρρητη ανάγκη, να απαιτήσει εδώ και τώρα εκλογές και να δώσει την ψήφο εμπιστοσύνης του, στα δύο Αριστερά κόμματα, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ.
Η μόνη οδός διαχείρισης και εξόδου από την κρίση, είναι η οδός του προστατευτισμού της Ελληνικής Οικονομίας και προστατευτισμού της Ελληνικής Κοινωνίας.
Ένα Προστατευτισμό που δεν θα θυσιάσει την οικονομία μας και τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές στην ανάγκη διατήρησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Νεοφιλελευθερισμού ως οικονομικό - πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης, εξουσίας και ανάπτυξης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε να γράψετε τα σχόλια σας ή τις θέσεις σας για την συγκεκριμένη δημοσίευση ή να δημοσιεύσετε και άλλο θέμα