Αν ήθελε να πει κάτι ο…..ποιητής, θα δυσκολευόταν να κατανοήσει τι μυαλά κουβαλάει ο Παπανδρέου.Είχε μια άνετη νίκη έναντι του αντιπάλου του κ. Βενιζέλου, που θα περίμενε κανείς να τον κάνει σοφότερο στις επιλογές του και να πάρει εκείνες τις αποφάσεις που δεν θα αποδείκνυαν ότι ήταν βάσιμες οι κατηγορίες του άλλου διεκδικητή της καρέκλας του Προέδρου στο ΠΑΣΟΚ, ότι με τον ΓΑΠ το ΠΑΣΟΚ θα γίνει ένα μικρό κόμμα.
Μέσα σε 3,5 μήνες το ΠΑΣΟΚ έχει συρρικνωθεί στο 22% και έπεται συνέχεια.
Από την άλλη μεριά , δηλαδή τον Συνασπισμό της Αριστεράς, υπάρχει σαφή ικανοποίηση αλλά και σκεπτικισμός , ίσως θα έλεγα μια συγκριμένη αισιοδοξία, που τον οδηγεί σε δειλά βήματα ώστε να παγιώσει το ποσοστό του από το επίπεδο των προγνώσεων στο επίπεδο της συγκροτημένης δύναμης.
Μιας δύναμης που η δυναμική της θα έχει έντονο άρωμα Κυβερνητικής εξουσίας. Αυτό όμως μέχρι στιγμή, δίχνει να το φοβάται.
Ίσως πάλι να φοβάται οτι η επανάληψη της ιστορίας μήπως εξελιχθεί σε καρικατούρα. Ίδωμεν !
Πολλοί περιμένουν την επαλήθευση των γκάλοπ ή κατά μια πληροφορία το νέο γκάλοπ που δίνει ποσοστό 21% στον ΣΥΝ. και 25% στο ΠΑΣΟΚ.
Άλλοι πιστεύουν ότι μπορεί να επαληθευθούν οι προβλέψεις ως εκλογικό ποσοστό στις επικείμενες Ευρωεκλογές, που αυτό θα σηματοδοτήσει και την αρχή μια νέας περιόδου για τις δυνάμεις της Συνασπισμένης Αριστεράς , πιθανολογώντας ότι μπορεί να επαναληφθεί η ιστορία της περιόδου Ν.Δ. – ΕΔΗΚ – ΠΑΣΟΚ, μιας και υπάρχουν περίπου τα ίδια χαρακτηριστικά.
Ο Συνασπισμός θα έλεγα ότι πρέπει να προετοιμάζεται για το ενδεχόμενο αυτό αν και δεν θα ήταν άκαιρο αν επεδίωκε το άνοιγμα διαδικασιών προσχώρησης στις τάξεις του όλων των αριστερών δυνάμεων και ανθρώπων που νιώθουν πλέον ότι έχουν εγκλωβιστεί στο ΠΑΣΟΚ και αντιδρούν δηλώνοντας την συμπάθεια τους, ίσως και την ψήφο τους, σε μια δυνατότητα Κυβερνητικής εξουσίας από τις Συνασπισμένες Αριστερές δυνάμεις.
Ποια είναι συνταγή που βλέπει κανείς και που οφείλεται ή αλματώδης αύξηση των ποσοστών του Συνασπισμού, στις εκλογικές ανησυχίες του Ελληνικού Λαού;
Αν το είχε ανακαλύψει ο ΓΑΠ το ΠΑΣΟΚ τώρα θα βρισκόταν στο 41% με 43%.
Όταν έκανα αυστηρότατη κριτική στο ΓΑΠ και τα φερέφωνα της Αυλής του, ότι το νέο ΠΑΣΟΚ πρέπει να συγκροτηθεί στο επίπεδο της αναγνώρισης των τάσεων και ότι οι τάσεις έπρεπε να έχουν αναλογική εκπροσώπηση στα όργανα του Κόμματος , πολλοί ήταν εκείνοι στο διαδίκτυο που με λιθοβόλησαν.
Ξεχνούν όλοι αυτοί οι ανιστόρητοι και ημιμαθείς «Σοσιαλισταράδες» ότι όλα τα αντίστοιχα Σοσιαλδημοκρατικά κόμματα έχουν συγκροτηθεί και λειτουργούν στην βάση των τάσεων και ρευμάτων.
Αν ο Συνασπισμός δεν είχε αποδείξει πόσο σέβεται την διαφορετικότητα και τις θέσεις, τις τάσεις, τα ρεύματα , παρ’ όλο που πέρασε από συμπληγάδες στην πολύ πρόσφατη ιστορία τους με κάποιους μεγαλοϊδεατισμούς, δεν θα εισέπραττε την εμπιστοσύνη του Λαού ούτε και την υποστήριξή του στις πρόσφατες Βουλευτικές εκλογές.
Μόνο και μόνο το γεγονός της δημοκρατικής και σοσιαλιστικής ηθικής που διαμορφώνεται, απ’ όσο μπορούμε να δούμε όσοι βρισκόμαστε «εκτός τειχών» , στην διαχείριση της εσωκομματικής δημοκρατικής λειτουργίας στον ΣΥΝ, από μόνο του ως γεγονός μπορεί να μας προκαλεί θετικά και γιατί όχι, αν όντως υπάρχει και αυτό θα αποδειχτεί στο άμεσο μέλλον, και ενταξιακά, δηλαδή αποβάλλοντας αγόνους συναισθηματισμούς να ενισχύσουμε τον χώρο με την ένταξη μας στις Συνασπισμένες δυνάμεις της Αριστεράς.
Σε μια πορεία που η Αριστερά δημιουργεί τους όρους ανατροπής κατεστημένων αντιλήψεων, τζακιών και στρατοπέδων με σημαίες ευκαιρίας, που προκαλεί την εμπιστοσύνη του Λαού και την εισπράττει, δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια ούτε να αναπολούμε τις «καλές μέρες» μιας εξουσίας που μας διέφθειρε , αλλά επειδή νομίζαμε πως περνούσαμε καλά ξεχάσαμε τις κάναμε σε βάρος των κινημάτων και του Λαού και αναπολώντας το χθες μπορούμε να δηλώνουμε με φοβική ξεγνοιασιά, ότι « ο Τσίπρας, μπαλόνι είναι και θα ξεφουσκώσει γρήγορα».
Συμφέρει το ΠΑΣΟΚ ή άνοδος του Συνασπισμού !
Αυτό το καταλαβαίνουν μόνο όσοι δεν έχουν παρκάρει τον εγκέφαλο τους στην Χ. Τρικούπη.
Η έμπρακτη άνοδος του Συν., μπορεί να επανασοσιαλιστικοποιήσει το ΠΑΣΟΚ και συνολικά η Αριστερά να αποτελέσει τον εφιάλτη του Συστήματος και του ντόπιου κατεστημένου.
