Η ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

ΜΝΗΜΟΝΙΟ εσχάτης προδοσίας της Νέας Τάξης Γερμανοτσολιάδων :

Mε την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και ανευ όρων παραιτείται απο κάθε ασυλία που έχει ή πρκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περουσιακά του στοιχεία, απο νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινής διαταγής, και όσον αφορά τηνεκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν τον απαγορεύει αναγκαστικός νόμος.



Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Edward Bernays : "Η συνειδητή και επιδέξια χειραγώγηση των οργανωμένων συνηθειών και απόψεων των μαζών συνιστά σημαντικό στοιχείο της δημοκρατικής κοινωνίας. Αυτοί που χειρίζονται αυτόν τον αθέατο μηχανισμό της κοινωνίας αποτελούν μια αόρατη διακυβέρνηση, που είναι η πραγματική άρχουσα δύναμη της χώρας μας. Διοικούμαστε, η σκέψη μας διαμορφώνεται, οι ιδέες μας υποβάλλονται σε μεγάλο βαθμό από άτομα, για τα οποία δεν έχουμε ακούσει τίποτε. Αυτή η κατάσταση είναι η λογική συνέπεια του τρόπου με τον οποίον είναι οργανωμένη η δημοκρατική μας κοινωνία. Πολυάριθμοι άνθρωποι πρέπει να συνεργαστούν με αυτό τον τρόπο, εάν πρόκειται να ζήσουν μαζί ως μια κοινωνία που λειτουργεί ομαλά".

Αδόλφος Χίτλερ : "Η προπαγάνδα απευθύνεται στις αμόρφωτες μάζες και όχι στους διανοούμενους. Σκοπός της είναι όχι να διαφωτίσει το άτομο, αλλά να επιβάλλει το θέμα της τόσο καθαρά και τόσο έντονα στην ψυχή του λαού, ώστε να δημιουργήσει τη γενική πεποίθηση ότι ένα γεγονός είναι πραγματικό, αναγκαίο ή δίκαιο. Η πλειοψηφία της μάζας είναι θηλυκή. Γι' αυτό η προπαγάνδα απευθύνεται όχι στη λογική, αλλά στο συναίσθημά της".

George Papandreous: " με σταματούν στον δρόμο φτωχοί Πολίτες και μου λένε. Πρόεδρε δίνω και τον μισθό μου για την Πατρίδα.... Με γνωρίζετε και σας γνωρίζω. Ποτέ μου δεν θα αδικούσα τους ανθρώπους της εργασίας. Σήμερα, όμως, δικαιοσύνη στην κοινωνία σημαίνει, πάνω από όλα, σωτηρία της πατρίδας"

ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ: Επειδή κινδυνεύει η Πατρίδα και οι άνθρωποι τις εργασίας απο ανέκαθεν προασπίζονται την Πατρίδα, και επειδή δεν κινδυνεύει το χρήμα που κατέχουν οι Εφοπλιστές, οι Τραπεζίτες και οι Βιομήχανοι, ας αποδώσουμε τα του Καίσαρος στον Καίσαρα και τα της Πατρίδος στους μισθωτούς.

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

Συνοπτικα οι δηλώσεις ΠΑΣΟΚ για το Βατοπέδιο και την Οικονομια

ο κ. Καραμανλής στην επιστολή-απάντησή του προς τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ στις 17 Ιουλίου 2008 για τις εξεταστικές επιτροπές: «Σε ό,τι αφορά τη συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής, έχω καταστήσει σαφή την κυβερνητική θέση. Εξεταστική Επιτροπή θα συγκροτηθεί για την αποκάλυψη και όχι για τη συγκάλυψη. Πραγματική επιδίωξη του στόχου αυτού επιβάλλει πρώτα την ολοκλήρωση του ανακριτικού έργου…Ο ισχυρισμός σας ότι «όποιος αρνείται την Επιτροπή, συγκαλύπτει», ούτε ευσταθεί, ούτε, προπάντων, μας αφορά. Το αντίθετο μάλιστα! Η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, σ’ αυτή τη φάση, με αυτά τα δεδομένα, θα οδηγούσε στη συγκάλυψη»….
« ….. άτακτη υποχώρηση και δείγμα πανικού. Βρίσκονται όμως πίσω από τα γεγονότα, όπως και το Κ.Κ.Ε. και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έσπευσε να προσφέρει χείρα βοηθείας στην καταρρέουσα κυβέρνηση μιλώντας για Εξεταστική.»

«……Γιατί προανακριτική; Γιατί προέχει να μην παραγραφούν τα αδικήματα.»

«…..Το ΠΑΣΟΚ αναφέρει στην πρότασή του τα ονόματα των κ.κ. Δούκα, Μπασιάκου και Ρουσόπουλου. Μπορεί να προκύψουν και άλλα πρόσωπα;»

«….. Αν απορριφθεί η προανακριτική, μπορεί να υπάρξει άλλη ίδια πρόταση στο μέλλον; Είναι, νομικά και πολιτικά, αστείο το επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ ότι, τυχόν απόρριψη της πρότασης για Προανακριτική Επιτροπή, δεν επιτρέπει την επαναφορά της πρότασης, εάν προκύψουν νέα στοιχεία στο μέλλον.»

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ

«…….Σήμερα ο υπουργός Οικονομίας ανακοίνωσε τα μέτρα για τη στήριξη του χρηματοπιστωτικού συστήματος στην Ελλάδα…
α) Πρώτη παρατήρηση: Ενώ η κυβέρνηση «βρήκε» 28 δις ευρώ για την ρευστότητα των τραπεζών…
- «Βρήκε» μόλις 100 εκ. ευρώ για το Ταμείο κατά της Φτώχειας, το οποίο δεν έχει μοιράσει μέχρι σήμερα ούτε ένα ευρώ…
- Ενώ επιβαρύνει τους πολίτες με 7,5 δις επιπλέον φόρους…
β) Δεύτερη παρατήρηση: Τα μέτρα που ανακοίνωσε σήμερα ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών παρέχουν «λευκή επιταγή» προς τις τράπεζες με τη φτηνή ρευστότητα που τους προσφέρουν, ενώ δεν παρέχουν κανένα εχέγγυο ότι η αυξημένη ρευστότητα θα διοχετευτεί στην πραγματική οικονομία, προς όφελος του Έλληνα φορολογούμενου.
γ) Τρίτη παρατήρηση: Για άλλη μια φορά, η κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα που είναι ουσιαστικά «παροχές» προς τις τράπεζες, προσκολλημένη στο ιδεολόγημα, ότι αυτές θα μειώσουν αυτόματα το κόστος δανεισμού για επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Η πολιτική αυτή είναι χαριστική προς τις τράπεζες και επιζήμια για την οικονομία.
3. Καλούμε την κυβέρνηση να ακολουθήσει την πρακτική άλλων χωρών της Ε.Ε. και να συνδέσει την παροχή ρευστότητας προς τις τράπεζες με την χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και κλάδων αιχμής της ελληνικής οικονομίας. Μόνον τότε ο Έλληνας πολίτης θα αποκτήσει «μέρισμα» από το σχέδιο στήριξης του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
4. Ο Έλληνας φορολογούμενος δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να σηκώσει πρόσθετα βάρη, αλλά αντίθετα πρέπει να αποκτήσει σημαντικό «μέρισμα» από το σχέδιο στήριξης του χρηματοπιστωτικού συστήματος.»

Συνέχεια του προηγούμενου άρθρου

Στην συνέχεια του προηγούμενου κειμένου, θα υποστηρίξω πως η προσπάθεια απεγκλωβισμού των συνδικαλιστικών παρατάξεων από την "δέσμη μέτρων" που τις αγκυλώνουν ως προέκταση των κομματικών μηχανισμών στο εργατικό κίνημα, χρειάζεται μια διαρκή πάλη άρνησης και εναντίωσης σε κάθε στρατηγική των κομμάτων που επιθυμούν να ελέγχουν το συνδικαλιστικό κίνημα.

Είτε από τα Δεξιά είτε από τα αριστερά το κίνημα δέχεται συχνές επιθέσεις εγκλωβισμού και ελέγχου του, με διάφορα μέσα και πολιτικές.

Η ποιο συχνή μεθοδολογία που ανακυκλώνεται είναι η δημιουργία ενοχικής συνείδησης απέναντι στο κομματικό καθήκον και στην πορεία του κόμματος μέσα στην κοινωνία , καθώς οι επιλογές του αντανακλούν τα θέλω και τα συμφέροντα του Λαού.

Σαν δεύτερος μηχανισμός ενοχικής συνείδησης είναι οι «παρεχόμενες» εξουσίες αντιπροσώπευσης που δίνουν στο συνδικαλιστικό στέλεχος την δυνατότητα άσκησης κομματικής εξουσίας στα μέλη και στους οπαδούς του κόμματος, καθώς του δημιουργείται εντέχνως η πεποίθηση ότι ανήκει στο εμπιστευτικό περιβάλλον της κομματική εξουσίας.
Αυτό αποτελεί και προϋπόθεση που θα ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του, οι οποίες διαφοροποιούνται όσο το κόμμα βρίσκεται σε τροχιά κυβερνητικής εξουσίας.

Σαν τρίτο μηχανισμό ενοχικής συνείδησης καταγράφεται η «συμμετοχή στα κέντρα αποφάσεων», η οποία πραγματοποιείται με ευθύνη της κομματικής γραμμής και της απόδειξης της άνευ αντιρρήσεων διάθεσης εαυτού στην υπηρεσία και τις ανάγκες της ηγετικής ομάδας πέριξ του Προέδρου του κόμματος και στον Πρόεδρο.
Η συμμετοχή όμως αυτή, πέραν των επί πλέον εξουσιών που προικοδοτεί τον συνδικαλιστή του αποφέρει και ένα επί πλέον σημαντικό εισόδημα, αλλά και την δυνατότητα της πραγματοποίησης μικρών ή μεγάλων «εξυπηρετήσεων» προς όφελος τόσο και κατ’ αρχή του ιδίου , όσο και του κόμματος το οποίο «εκπροσωπεί» και το οποίο τον έχει «ωφελήσει» στο διπλάσιο.
Μεταξύ πλέον του συνδικαλιστή, στον οποίο έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι υφίσταται με την ιδιότητα και την εξουσία αυτή στα κοινωνικά-πολιτικά κινήματα εξ αιτίας της εμπιστοσύνης του κόμματος που υπηρετεί, και του κόμματος, έχει αναπτυχθεί ένας ενοχικός δεσμός που σε κάθε προσπάθεια διάρρηξης της σχέσης αυτής , ο μόνος χαμένος είναι ο συνδικαλιστής.

Σαν τέταρτος μηχανισμός ενοχικής συνείδησης αποτελούν πλέον οι σχέσεις «αμοιβαιότητας» που έχουν δημιουργηθεί ανάμεσα στον συνδικαλιστή και στις διάφορες μορφές εξουσίας καθώς και μεταξύ του συνδικαλιστή με του εργαζόμενους, τους οποίους υποτίθεται εκπροσωπεί.
Ο Συνδικαλιστής διαμορφώνει τον δικό του περίγυρο, τον δικό του μηχανισμό αυτοπροστασίας, που του εξασφαλίζει την σιγουριά την επαναλαμβανόμενης εκλογής του στα διάφορα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά που τον εξυπηρετεί στις «διαπραγματεύσεις» του με τα κομματικά κέντρα αποφάσεων.
Μπαίνουμε λοιπόν σε έναν φαύλο κύκλο εξουσιών και επικυριαρχίας, όπου το κόμμα εξαρτάται από τον συνδικαλιστή και ο συνδικαλιστής εξαρτάται από το κόμμα.
Αυτό ως πραγματικότητα που μπορεί να λειτουργεί μόνο σε περιόδους εκτός άσκησης κυβερνητικής εξουσίας, αμβλύνεται και αντικαθίσταται πλέον από την εξουσία ως υπεραξία του κόμματος όταν αυτό γίνεται Κυβέρνηση.
Τώρα περισσότερο εξαρτάται ο συνδικαλιστής από το κόμμα – κυβέρνηση παρά το κόμμα – κυβέρνηση από τον συνδικαλιστή.
Όμως και εδώ πάλι λειτουργούν ισορροπίες και ανάμεσα στον συνδικαλιστή, την θέση που κατέχει στο κίνημα και στο κόμμα – κυβέρνηση, επειδή ή αλληλοτροφοδότηση «εμπιστοσύνης» και η αμοιβαιότητα επίσης είναι ισχυρά κίνητρα συνύπαρξης.
Όμως η «αλληλοτροφοδότηση εμπιστοσύνης» σταθεροποιείτε και μεγεθύνεται όσο δημιουργεί ανταλλακτικές αξίας και όσο οι ανταλλαγή μεταφράζεται σε χρήμα και διασπορά εξουσιών.
Όταν ξεθωριάσει ή χαθεί αυτή η «αλληλοτροφοδότηση εμπιστοσύνης» τότε παρατηρείται «ανεξαρτοποίηση» του συνδικαλιστή στον οποίο προσάπτεται η «κατηγορία» του αντάρτη για τους μεν ή του συνειδητοποιημένου και αυθεντικού εκπροσώπου των εργαζομένων για τους δε.
Αυτή τώρα η νέα κατάσταση σχέσεων που δημιουργείται στο τέλος επιφέρει τον αναγκαίο συμβιβασμό – στον βαθμό που ο συνδικαλιστής δεν έχει ήδη αλλάξει «στρατόπεδο» - ο οποίος επέρχεται με νέες, ενισχυμένες μορφές ανταλλακτικής σχέσης και εξουσιών.

Το συνδικαλιστικό κίνημα προπαγανδίζει μόνιμα και διαρκώς την ανάγκη αυτοδιάθεσης, ελευθερίας και ανεξαρτοποίησης τους από τα διάφορα κέντρα εξουσίας και ποδηγέτησης του, την ίδια στιγμή που οι συνδικαλιστικές του ηγεσίες το χρησιμοποιούν ως διαπραγματευτικό εργαλείο που επιφέρει ισχυρά ανταλλακτικά οφέλη για τους ίδιους.
Μία θέση στο κοινοβούλιο ή μια αντίστοιχη σε Υπουργικό θώκο, ή μια αντίστοιχη σε κάποιον οργανισμό που θα τους προσφέρει εξουσίες και μπόλικο χρήμα, είναι μερικά από τα «προϊόντα» αυτής της ανταλλακτικής σχέσης μεταξύ των συνδικαλιστών και των εξουσιών που υπηρετούν.

Για τον λόγο αυτό οφείλουμε ως συνειδητοποιημένη Αριστερά να αντιδράσουμε σε κάθε μορφή εξουσιών που μας «προσφέρεται» ή που επιδιώκει το καπέλωμα προς όφελος της «κοινωνίας» δια του επεξεργασμένου προγράμματος εξουσίας που διασφαλίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων και υπηρετεί τον Λαό.

ΜΙΧΑΛΗS ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗS

ΜΙΧΑΛΗS ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗS
ΑΠΕΒΙΩΣΕ 26/5/2009

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΗ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ....

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΗ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ....

ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ ΚΥΡΙΕ.......

Η COSMOTE ΑΓΟΡΑΣΕ ΤΑ 500 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ¨ΓΕΡΝΑΝΟΣ¨ ΠΡΟΣ 1.300.000 εκ.ΕΥΡΩ

Ο ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΟΡΑΣΕ ΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΠΡΟΣ 180 εκ. ΕΥΡΩ

ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ ...... ΣΚΑΝΔΑΛΟ

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΑS

ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΑS
ΓΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΚΟΜΟΙΡΑ ΤΗΝ....OIKONOMIA

ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΜΕ

Η Διεθνής Αμνηστία μαζεύει υπογραφές για την Κ. Κούνεβα

Το ελληνικό τμήμα της Διεθνους Αμνηστίας προώθησε την υπόθεση της Κωνσταντίνας ως international petition.Αυτό σημαίνει ότι θα γίνει συλλογή υπογραφών σε παγκόσμιο επίπεδο προκειμένου να ασκηθούν πιέσεις στις ελληνικές αρχές για απόδοση δικαιοσύνης.Είναι πολύ σημαντικό να συγκεντρωθούν τουλάχιστον 10.000 υπογραφές μέχρι την εργατική Πρωτομαγιά, ημερομηνία που θα παραδοθούν στον Υπουργό Εσωτερικών της Ελλάδας.

http://www.amnesty.org.gr/kouneva.htm
http://g700.blogspot.com/

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΑΛΑΝ ΓΚΡΙΝΣΠΑΝ ( ΠΡΟΕΔΡΟS της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑS των ΗΠΑ)

Εκανα το λάθος της ζωής μου όταν πίστευα στην απόλυτη ελευθερία της αγοράς


ΤΟ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΙ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΑΤΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΤΟΠΟ;

ΑΓΩΝΑS ΧΩΡΙS ΟΡΟΥS ΚΑΙ ΧΩΡΙS ΑΝΑΣΤΟΛΕS

Τίποτα δεν πάει χαμένο
στη χαμένη σου ζωή,
τ’ όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου "γιατί".

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΩΛΕΙΤΑΙ Η ΕΛΛΑΣ

ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑS

Με αντάλλαγμα 442,5 εκατομμύρια Ευρώ η κυβέρνηση της Δεξιάς, ως κυβέρνηση του μεγάλου καφαλαίου και της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης πούλησε τη Διοίκηση (MANAGEMENT)του ΟΤΕ στην κρατική DEUTSCHE TELECOM, πράγμα που σημαίνει το απόλυτο δικαίωμα Διαχείρησης, όχι μόνο των υλικών και άυλων περιουσιακών στοιχείων του ΟΤΕ και των δεκάδων Θυγατρικών του Εταιριών, αλλά και την υποχρέωση του ελληνικού κράτους να παρέχει τηλεπικοινωνιακή ασφάλεια στους Έλληνες και στην ελληνική οικονομία, απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη, την ευημερία, την ανεξαρτησία και την ελευθερία του Ελληνικού Λαού. Ο παρακάτω πίνακας είναι ενδεικτικός για το μέγεθος της ζημιάς που προκαλεί στην Ελλάδα το ξεπούλημα του ΟΤΕ, χωρίς να είναι , φυσικά, δυνατό να υπολογιστεί η συνολική ζημιά για τα άυλα περιουσιακά στοιχεία τόσο σε τρέχουσες αξίες, όσο και σε απωλεσθησόμενες αξίες στο βάθος του χρόνου: Με την πώληση του ΟΤΕ και των άλλων Δημόσιων Επιχειρήσεων και Οργανισμών που προηγήθηκαν , αλλά και αυτών που ακολουθούν, πράγματι, ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΓΙ' ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ.ΑΥΤΑ ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ:1.- OTE,
2.- OTE ESTATE (με τα 2.500 κτίρια ιδιοκτησίας ΟΤΕ, αξίας άνω του 1,6 δις. ευρώ),
3.- COSMOTE,
4.- ΓΕΡΜΑΝΟΣ (στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια),
5.- ΟΤΕΝΕΤ (με τα εμπορικότατα προϊόντα της, conn-x, smile & web κάρτες, θυγατρικές εταιρίες κλπ),
6.- HELLAS SAT (δορυφορικές επικοινωνίες ΟΤΕ),
7.- ΟΤΕ SAT MARITEL (ναυτιλιακές επικοινωνίες ΟΤΕ),
8.- ΟΤΕ GLOBE (διεθνείς επικοινωνίες ΟΤΕ),
9.- ΟΤΕ ΑCADEMY (εκπαιδευτικό κέντρο ΟΤΕ),
10.- ROM TELECOM (Τηλεπικοινωνιακός Οργανισμός Ρουμανίας, στον οποίο ο ΟΤΕ κατέχει το 54%),
11.- COSMOROM (η COSMOTE της Ρουμανίας),
12.- GLOBUL (η COSMOTE της Βουλγαρίας),
13.- COSMOFON (η COSMOTE της FYROM),
14.- AMC (η COSMOTE της Αλβανίας),
15.- TELECOM (o OTE της Σερβίας).
16. τα OTEshops,
17. την INFOTE με τον Χρυσό Οδηγό και τις διαφημίσεις του,
18. την OTEPLUS,
19. την COSMO-ONE,
20. τον ΟΤΕ-International,
21. την ΟΤΕ-Ασφάλιση,
22. την HellasCom,
23. το Μουσείο Τηλεπικοινωνιών του ΟΤΕ και
24. πουλάνε ακόμα και το όνομα, τη φήμη και την πελατεία, δηλαδή το brand name "ΟΤΕ".
Powered By Blogger