Η ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

ΜΝΗΜΟΝΙΟ εσχάτης προδοσίας της Νέας Τάξης Γερμανοτσολιάδων :

Mε την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και ανευ όρων παραιτείται απο κάθε ασυλία που έχει ή πρκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περουσιακά του στοιχεία, απο νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινής διαταγής, και όσον αφορά τηνεκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν τον απαγορεύει αναγκαστικός νόμος.



Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Edward Bernays : "Η συνειδητή και επιδέξια χειραγώγηση των οργανωμένων συνηθειών και απόψεων των μαζών συνιστά σημαντικό στοιχείο της δημοκρατικής κοινωνίας. Αυτοί που χειρίζονται αυτόν τον αθέατο μηχανισμό της κοινωνίας αποτελούν μια αόρατη διακυβέρνηση, που είναι η πραγματική άρχουσα δύναμη της χώρας μας. Διοικούμαστε, η σκέψη μας διαμορφώνεται, οι ιδέες μας υποβάλλονται σε μεγάλο βαθμό από άτομα, για τα οποία δεν έχουμε ακούσει τίποτε. Αυτή η κατάσταση είναι η λογική συνέπεια του τρόπου με τον οποίον είναι οργανωμένη η δημοκρατική μας κοινωνία. Πολυάριθμοι άνθρωποι πρέπει να συνεργαστούν με αυτό τον τρόπο, εάν πρόκειται να ζήσουν μαζί ως μια κοινωνία που λειτουργεί ομαλά".

Αδόλφος Χίτλερ : "Η προπαγάνδα απευθύνεται στις αμόρφωτες μάζες και όχι στους διανοούμενους. Σκοπός της είναι όχι να διαφωτίσει το άτομο, αλλά να επιβάλλει το θέμα της τόσο καθαρά και τόσο έντονα στην ψυχή του λαού, ώστε να δημιουργήσει τη γενική πεποίθηση ότι ένα γεγονός είναι πραγματικό, αναγκαίο ή δίκαιο. Η πλειοψηφία της μάζας είναι θηλυκή. Γι' αυτό η προπαγάνδα απευθύνεται όχι στη λογική, αλλά στο συναίσθημά της".

George Papandreous: " με σταματούν στον δρόμο φτωχοί Πολίτες και μου λένε. Πρόεδρε δίνω και τον μισθό μου για την Πατρίδα.... Με γνωρίζετε και σας γνωρίζω. Ποτέ μου δεν θα αδικούσα τους ανθρώπους της εργασίας. Σήμερα, όμως, δικαιοσύνη στην κοινωνία σημαίνει, πάνω από όλα, σωτηρία της πατρίδας"

ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ: Επειδή κινδυνεύει η Πατρίδα και οι άνθρωποι τις εργασίας απο ανέκαθεν προασπίζονται την Πατρίδα, και επειδή δεν κινδυνεύει το χρήμα που κατέχουν οι Εφοπλιστές, οι Τραπεζίτες και οι Βιομήχανοι, ας αποδώσουμε τα του Καίσαρος στον Καίσαρα και τα της Πατρίδος στους μισθωτούς.

Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ με αφορμή την απόδοση Ελληνικής Ιθαγένειας στους Μετανάστες.

Εξακολουθούν να υφίστανται εθνικιστικές αγκυλώσεις στο άρθρο 5, ( Ν 3284/2004) αφού τα ισχύοντα σε αυτό δεν εφαρμόζονται επί των Ελλήνων και Ελληνίδων αυτοχθόνων , δεν τους στερούνται δηλαδή τα δικαιώματα που απορρέουν από την ιθαγένεια, όμως εφαρμόζονται στην απόκτηση ιθαγένειας από τους μετανάστες αιτούντες την. Μακρύς ο κατάλογος "αγιοσύνης" του άρθρου 5 για να αποκτήσει ένας αλλοδαπός την Ελληνική ιθαγένεια !!!

Αν σας ξενίζει ο όρος «εθνικιστικές αγκυλώσεις» ας τι αντικαταστήσουμε με τον όρο «φεουδαλικές αγκυλώσεις» οι οποίες ενισχύονται από τις έντονες αντιφάσεις που προκαλεί η «ανάπτυξη της εξάρτησης» όχι μόνο στο επίπεδο της οικονομίας αλλά και στο επίπεδο της πολιτικής και των προτύπων.


Τα πολιτικά πρότυπα των μητροπολιτικών χωρών επιδρούν στις χώρες εξάρτησης ανακατεύοντας τα εθνικιστικά κατάλοιπα της αυτοσυντήρησης με την τρομολαγνεία που δημιουργείται στο εσωτερικό τους και ενισχύεται στις μητροπολιτικές οικονομίες ο φόβος απώλειας των «εθνικών» τους χαρακτηριστικών και ο περιορισμός της παντοδυναμίας τους, στην άσκηση εκφοβισμού και εξαναγκασμού των Τρίτων ή των υπανάπτυκτων χωρών απο τον κίνδυνο της αλλοτρίωσης των σταθερών που τις συνθέτουν.
Ο Χίτλερ και η εθνικιστική Γερμανία φοβόντουσαν το Εβραϊκό στοιχείο που θα υπέτασσε και θα κατέπνιγε το Γερμανικό Έθνος. Σήμερα φοβούνται την εξάπλωση του Μουσουλμανισμού και τα δικαιώματα των μεταναστών. .
Ο Βρετανικός εθνικισμός για τα δικαιώματα και την ισότητα των αποικιοκρατουμένων ως «ομότιμων» της αντίστοιχης με την Βρετανική ανωτερότητα, Άριας φυλής, λειτουργεί ως προγεφύρωμα στην αιτιότητα της κατάργησης των κοινωνικό- εδαφικών περιορισμών, κάτι που δεν «υφίσταται» αλλά πρωτίστως υφίσταται ως εξαναγκασμός, στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τον Λαών τους.

Πρόσφατα αντιμετωπίσαμε με ανάμικτα συναισθήματα το αποτέλεσμα του Ελβετικού δημοψηφίσματος για τους μιναρέδες. Αντίστοιχα στην χώρα μας βαστάει πολύ η «κολόνια» για την δημιουργία χώρων λατρείας στους Μουσουλμάνους Έλληνες ή Αλλοδαπούς πολίτες.

Δεν μας έχει ανησυχήσει το γεγονός της απεμπόλησης των εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων που τους επέβαλε η πολιτική Σημίτη με την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ και την απάρνηση του Εθνικού μας Νομίσματος, άρα και την απαλλοτρίωση της Εθνικής Οικονομίας από την μητροπολιτική ιμπεριαλιστική ελίτ, μας ανησυχεί μην χάσουμε τα κουρέλια μας.



Δεν μας ανησυχεί που ο πολιτισμός μας έχει ενταφιαστεί από τα ευτελή υποκατάστατα του ιμπεριαλιστικού επεκτατισμού και της εντεινόμενης εξάρτηση στην υπανάπτυξη, μας ανησυχεί μήπως χάσουμε την πολιτιστική μας ταυτότητα αν αποδώσουμε την Ελληνική ιθαγένεια στου μετανάστες.


Δεν μας ανησυχεί η εντεινόμενη από-εθνικοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και εδαφών της χώρας μας ως κίνητρο μιας υποτιθεμένης ανάπτυξης που διεμβολίζει όλες τις κοινωνικές – οικονομικές σχέσεις και την αυθεντικότητα της Ελληνικής συνείδησης, αλλά μας φοβίζει η «ενδεχόμενη» ισότητα μας με τα αλλοδαπά στοιχεία που πρόκειται να Ελληνοποιηθούν.

…….. αυτήν την υποκρισία να μην είχαμε και τι στον κόσμο!!!

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

Η ..... ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ. Νο 2

. από Κωνσταντίνου Ευάγγελος - http://vkonstantinou.blogspot.com — 30 Δεκεμβρίου 2009 @ 09:15 Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί αφού γίνει ο σχετικός έλεγχος (moderation) από τους υπεύθυνους της δικτυακής διαβούλευσης, περισσότερα..

---------------------------------------------------------------------------------------------------------




Κάθε κυβέρνηση, προσπάθησε να εφεύρει ένα σύνολο μέτρων, έξυπνων μέτρων που εμπεριείχε μεγάλη δόση πονηριάς, ώστε να ανακαλύψουν και να «συλλάβουν» την φοροδιαφυγή. Όμως ο φοροδιαφυγή ως πονηρότερη και εξυπνότερη απέδειξε τεράστια δημοσιονομικά ελλείμματα, τα οποία προσπαθείτε να τα φορτώσετε στον αριθμό των απασχολουμένων στην δημόσια διοίκηση και στα εισοδήματα των δημοσίων υπαλλήλων.



Στις δεκαετίες του 60 και 70 το Κράτος εν πολλοίς βάσιζε την όποια ανάπτυξη του και την «ευημερία» του στους άδηλους πόρους και στην ναυτιλία.

Στους άδηλους πόρους την συντριπτική συμμετοχή στην διαμόρφωσή τους, είχαν τα εμβάσματα του εξωτερικού των Ελλήνων μεταναστών.



Το τέλος αυτής της διαδικασίας εισροών συναλλάγματος, αντικατέστησε το εσωτερικό μαύρο χρήμα και η άνθιση της παραοικονομίας.

Το κράτος βοήθησε την δημιουργία κλίματος προστατευμένης παραοικονομίας, αρκεί να σκεφτεί κανείς πως πριν ακόμα μια 20ετία, στις επιχειρήσεις ζητιόταν μόνο φορολογική ενημερότητα στις συναλλαγές τους με το Δημόσιο, κάνοντας τα στραβά μάτια στην εισφοροδιαφυγή της κοινωνικής ασφάλισης.



Ακόμα πιο πρόσφατα το μέτρο της προσωποκράτησης και της απαγόρευσης εξόδου από την χώρα, για εισφοροδιαφυγή ακυρώθηκε, με αποτέλεσμα όλα τα μέτρα εξαναγκασμού για την είσπραξη εισφορών κυρίως από το ΙΚΑ, να καταλήξουν στον κάλαθο των αχρήστων.

Αν σε αυτό κανείς προσθέσει τα μέτρα απαλλαγών και διευκολύνσεων καθώς και μέτρα ανάληψης επιχειρηματικών υποχρεώσεων από το Κράτος έναντι των υποχρεωτικών εισφορών, μπορεί να διαπιστώσει και τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό και την αφαίμαξη των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Οργανισμών, αφού το κράτος ποτέ δεν εξυπηρέτησε τις υποχρεώσεις του προς τα ασφαλιστικά ταμεία και οργανισμούς.



1.                     Έχω ξαναπεί σε δημοσιεύσεις του μπλογκ μου, Πολιτικοί Διάλογοι, και έχω κοινοποιήσει στο κυβερνών κόμμα την άποψη ότι, όπως ο μισθωτός φορολογείται στην πηγή απόκτησης εισοδήματος, αντίστοιχα πρέπει η επιχείρηση έτσι να φορολογείται ανά μονάδα προϊόντος στην πηγή παραγωγής του, και πρέπει να προκαταβάλλεται ο ΦΠΑ για κάθε προϊόν που εξάγεται στην αγορά ως εμπόρευμα.

Επιπλέον να ξεκαθαρίσουμε ότι η προστιθέμενη αξία του προϊόντος στην μετατροπή του σε εμπόρευμα, ανήκει κατά το πλείστον στους συντελεστές παραγωγής του και όχι στο Κράτος.

Επομένως ο ΦΠΑ πρέπει κατά ένα σημαντικό ποσοστό, να χρηματοδοτήσει το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, ως ανταπόδοση στην διαμόρφωσή του από τους εργαζόμενους – παραγωγούς, κατά ένα άλλο μέρος να επιστρέψει στην επιχείρηση ως επενδυτικό κεφάλαιο και κατά το τρίτο μέρος να εισπραχτεί από το Κράτος ως μέσο αποπληρωμής του εξωτερικού χρέους.

Αν λοιπόν αναμορφωθεί η οικονομία κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε βεβαίως έχουμε ως μισθωτοί το κίνητρο για απαίτηση έκδοσης αποδείξεων και έχουμε λόγο να επέμβουμε στην απόδοση του ΦΠΑ.



2                        Μέχρι σήμερα η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ έχουν ζητήσει την αύξηση του αφορολόγητου μέσα από την τιμαριθμική αναλογική αναπροσαρμογή.

Αντί να αυξήσετε το αφορολόγητο, ερχόσαστε και θέλετε να το μειώσετε και να βάλετε τα μισθωτά υποζύγια στην βάσανο να αποδείξουν ότι τα όρια της φτώχειας βρίσκονται κάτω από το μέχρις σήμερα αφορολόγητο.

Προσπαθείτε δηλαδή να επαναπροσδιορίσετε όχι με αντικειμενικά κριτήρια το όριο της φτώχειας που είναι ισοδύναμο με το αφορολόγητο, αλλά με εισπρακτικά υποκειμενικά στοιχεία, καθιστώντας τους μισθωτούς …. πλουσίους.

Ας γίνουμε σοβαροί και ας αφήσουμε στην άκρη τους νεοφιλελευθέρους υπαινιγμούς και πειραματισμούς.

Το αφορολόγητο των 12 χιλ. ευρώ πρέπει να παραμείνει ως σταθερά για όλους τους μισθωτούς.

Να νομοθετήσετε την κλιμακωτή του αύξηση, στις 18 χιλ. ευρώ, που θα διαμορφώνεται με κάθε δαπάνη που θα προσκομίζεται, λαμβάνοντας υπόψη ότι όλες οι δαπάνες πέραν μιας τεκμαρτής δαπάνης διαβίωσης, η οποία βεβαιώνεται βάση της οικογενειακής κατάστασης του φορολογουμένου, προσδιορίζουν το κέρδος μεταξύ του αφορολόγητου των 12 χιλ. ευρώ και των 18 χιλ. ευρώ.

Δεν μπορεί να υπάρξουν εξαιρέσεις στις δηλώσεις δαπανών.

Από την στιγμή που δεν υπάρχουν εξαιρέσεις στην φορολόγηση εισοδημάτων, δεν επιτρέπεται να δημιουργείτε καθεστώς εξαιρέσεων στις δαπάνες που λαμβάνονται υπόψη για την διαμόρφωση του αφορολόγητου.

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

Η ..... ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ

. από Κωνσταντίνου Ευάγγελος - http://vkonstantinou.blogspot.com — 29 Δεκεμβρίου 2009 @ 09:10 Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί αφού γίνει ο σχετικός έλεγχος (moderation) από τους υπεύθυνους της δικτυακής διαβούλευσης, περισσότερα..

Κατ’ αρχή ο διάλογος, η διαβουλευτική διαδικασία με στόχο το φορολογικό σχέδιο Νόμου, είναι αποπροσανατολιστικός αλλά και δημιουργεί ανατροπή του θεσμοθετημένου διαλόγου των θεσμικών εκπροσώπων των επιμέρους κοινωνιών.

Είτε το θέλουμε είτε όχι το πολιτικό μας σύστημα είναι η αντιπροσωπευτική κοινοβουλευτική δημοκρατία.

Αν υπάρχει πρόβλημα – που υπάρχει- αντιπροσωπευτικότητας, η διαβουλευτική διαδικασία που έχει εγκαινιαστεί από την κυβέρνηση, δεν απαντά στα ζητήματα αντιπροσωπευτικότητας αλλά χρησιμοποιεί το πρόβλημα προς εξαπάτηση του Λαού και ενίσχυση της αμφισβήτησης θεσμών και δομών, χωρίς να βάζουν τα ζητήματα στρατηγικής, αντιπροσωπευτικότητας, θεσμών, συμμετοχής, δημοκρατίας, αξιοπιστίας της Κυβέρνησης σε σχέση με τις προγραμματικές δηλώσεις και άλλα εξ ίσου σημαντικά, από την πόρτα αλλά από το φεγγίτη.


Το φορολογικό σύστημα αποτελεί διαχρονικά το απαύγασμα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής που η χώρα μας έχεις αποδεχτεί στα πλαίσια της διατήρησης των βασικών σταθερών υπανάπτυξης, όπως αυτές έχουν σχεδιαστεί και όπως έχουν κατηγοριοποιήσει την Ελλάδα στο διεθνές καταμερισμό ανάπτυξης και την συμμετοχή της σ’ αυτήν.


Όλοι οι δείκτες υπανάπτυξης έχουν επιδεινωθεί, η αποβιομηχάνιση και η μετατροπή της οικονομίας της χώρας, σε χώρα διακίνησης, καταναλωτισμού και υπηρεσιών, υποτάσσει την οικονομία στις ανάγκες και στα αδιέξοδα των οικονομικών συμφερόντων των ισχυρών οικονομιών και από την άλλη επιδεινώνει τις κοινωνικές κατηγοριοποιήσεις που συνθέτουν την εθνική οικονομία.

Η αποεθνικοποίηση των δυναμικών πηγών παραγωγής κεφαλαίου, δεν επιτρέπουν στην Ελληνική οικονομία ούτε να διαχειριστεί το εξωτερικό χρέος, ούτε να μειώνει το δημοσιονομικό έλλειμμα, ούτε να δημιουργεί ανάπτυξη.

Η απορρύθμιση των οικονομικών και των κοινωνικών σχέσεων παραγωγής, ο νεοφιλελευθερισμός, που αποτελεί και το εναρκτήριο λάκτισμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης δεν αποτελεί μοναδική επιλογή της Δεξιάς αλλά και των Σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων.

Με την απορρύθμιση και την κρίση που διαιωνίζεται προς χάρη της απορρύθμισης, τα οικονομικά συστήματα το μόνο που μπορούν να καταγράψουν στο ενεργητικό τους, είναι μια συνεχή επιδείνωση και μια συνεχή ανατροπή ακόμη και της υπόστασής τους.

Επομένως το φορολογικό ζητούμενο κινείται μέσα στην ίδια διαδρομή, με την ίδια λογική και με τα ίδια αδιέξοδα.

Σ’ αυτήν την πορεία πραγμάτων το φορολογικό εδράζεται στην αρχή της πλήρους ανατροπής χωρίς να λαμβάνει υπόψη του την πραγματικότητα ούτε και τους εξωτερικούς παράγοντες που ευθύνονται για την πραγματικότητα αυτή.

Ποιος ο λόγος συμμετοχής σε έναν τέτοιο διάλογο, όταν μάλιστα χρησιμοποιείται μόνο και μόνο για την ενοχοποίηση του ίδιου του Λαού και την συμμετοχή του στο έγκλημα σε βάρος της οικονομίας και της ανάπτυξης.

Όλη η διαδικασία είναι απάτη σε εξέλιξη.

Αφού πρώτα θα μειώσετε το αφορολόγητο, στην συνέχεια όσοι καλύψουν την διαφορά για να ξαναποκτήσουν το αφορολόγητο των 12 χιλ. ευρώ, θα κλιθούν να αποδείξουν που βρήκαν τα λεφτά, που βρήκαν τα εισοδήματα για να καταναλώσουν 6 χιλ. ευρώ.

Ακριβώς όπως έγινε και με τα αυτοκίνητα όταν πάρθηκαν τα δήθεν μέτρα υπέρ της κίνησης της αγοράς, από την Κυβέρνηση Καραμανλή.

Καλά λοιπόν, να ρωτήσω και εγώ, από όσους μέχρι σήμερα συμμετέχουν στον … διάλογο, ένας δεν έχει εν λειτουργία εγκέφαλο; Όλοι τον έχουν παρακάρει;

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Ιδού όλοι οι προκλητικοί μισθοί της ΕΡΤ!!! - Προσοχή είναι ακατάλληλο

Αυτοί είναι οι μισθοί των δημοσιογράφων της ΕΡΤ!
Διαβάστε τους και καλά Χριστούγεννα.
Ο Π.Γερουλάνος έπρεπε να ξεκινήσει από εκεί την πρώτη ημέρα που πήγε στο υπουργείο.


Όλα τα μεγάλα ονόματα πόσα παίρνουν και μάλιστα κάποιους θα τους δείτε, δύο και τρεις φορές επειδή παίρνουν τα χρήματα ανά εξάμηνο!




Παιδιά σας προειδοποιούμε ότι είναι επικίνδυνο για όσους έχουν την καρδιά τους να δούνε την λίστα!




ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ - ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ





ΛΥΡΙΤΖΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ- ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 324.000 -Δ/ΝΣΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ



ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ- ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ  324.000



ΧΟΥΚΛΗ ΜΑΡΙΑ -ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 218.976



ΤΣΟΥΚΑΛΑ ΜΠΗΛΙΩ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 176.400



ΤΣΑΠΑΝΙΔΟΥ ΠΑΡΘΕΝΑ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ - 143.514



ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ - 136.800



ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ -ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 126.000



ΖΟΥΛΑ ΟΔΥΣΣΕΥΣ - ΤΗΛΕΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ 120.000



ΝΤΑΟΥΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ 114.000



ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΑΥΛΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 113.880



ΤΣΑΠΑΝΙΔΟΥ ΠΑΡΘΕΝΑ -ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ - ΕΞΑΜΗΝΟ 113.516



ΧΑΡΙΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ - ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗΣ 105.600



ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ -ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ -104.400



ΚΥΒΕΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ 102.002



ΛΕΩΝΙΔΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ - ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ 98.400



ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ -ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 96.000



ΡΟΥΜΠΑΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ -ΣΥΝΤΗΡ.& ΑΝΑΤΥΠ.ΦΩΤΟΓΡ.ΑΡΧΕΙΟΥΕΤΟΣ 94.286



ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 87.600



ΑΝΤΩΝΑΡΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 84.000



ΓΡΙΠΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΗΛ - ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗΣ 84.000



ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 84.000



ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ - 84.000



ΜΠΑΛOΔΗΜΟΥ ΜΑΡΙΑ - ΤΗΛΕΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ



ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΕΑ ΑΝΝΑ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 78.840



ΤΣΩΧΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 78.840



ΤΑΝΙΜΑΝΙΔΗΣ ΗΛΙΑΣ - ΕΙΚΟΝΟΛΗΠΤΗΣ 76.066



ΓΑΒΡΑ ΠΗΝΕΛΟΠΗ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 75.420



ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ - ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Η/Υ & ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ 75.000



ΚΟΥΒΑΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 72.000



ΚΩΣΤΑΡΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 72.000



ΠΟΛΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ - 72.000



ΧΡΗΣΤΑΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 71.520



ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΕΑ ΑΝΝΑ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 70.956



ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΕΙΡΗΝΗ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 70.800



ΜΑΛΟΥΧΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 70.080



ΖΟΥΛΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ - ΣΥΝΤΗΡ.& ΑΝΑΤΥΠ.ΦΩΤΟΓΡ.ΑΡΧΕΙΟΥ 68.985



ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ - ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ 66.000



ΖΑΦΕΙΡΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 66.000



ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 66.000



ΒΕΡΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 65.880



ΒΕΡΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 65.880 (21.960+43.920)Δ/ΝΣΗΣ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ



ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 64.800



ΚΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΥΑΝΝΑ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 64.800



ΜΠΑΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 64.800



ΠΟΛΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 64.800 (21.600+43.200)Δ/ΝΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ



ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ Π.ΧΡΗΣΤ 347.659,98 - Πρόεδρος Δ/Σ



ΥΦΑΝΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 279.362,38 - Γενικός Διευθυντής



ΛΟΥΚΑΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 257.033,14 ¤ Εντετ/νος Σύμβουλος



ΚΕΚΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ 256.174,39 ¤ Εντετ/νος Σύμβουλος






ΜΙΧΑΛΕΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 249.234,42 ¤ Γενικός Διευθυντής



ΑΝΔΡΙΚΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ 249.161,32 ¤ Γενικός Διευθυντής






ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ-ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗ 227.626,98 ¤ Γενικός Διευθυντής



ΠΟΡΤΟΚΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ 215.603,00 ¤ ΠΕΤ1η Ηλεκτρονικοί






ΓΟΝΤΙΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 210.002,64 ¤ Γενικός Διευθυντής






ΚΑΤΣΑΡΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ 153.562,50 ¤ Ειδικών Θέσεων






ΜΠΑΛΩΜΕΝΟΥ ΑΘΗΝΑ 152.363,49 - ΠΕΔ6 Δικηγόροι






ΑΔΗΛΙΝΗ ΕΥΤΥΧΙΑ 150.050,87 ¤ Ειδικών Θέσεων






ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ 138.600,00 ¤ Ειδικών Θέσεων






ΛΑΜΠΡΑΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 136.500,02 ¤ Γενικός Διευθυντής






ΣΠΥΡΙΔΟΥ ΤΑΤΙΑΝΑ 132.344,80 ¤ Ειδικών Θέσεων






ΣΑΛΕΣΙΩΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ 130.773,76 ¤ ΠΕΔ1 Διοικ-Οικονομ.






ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Γ.ΓΕΩΡΓ 128.524,18 ¤ Ειδικός Σύμβουλος






ΚΑΛΗΜΕΡΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 128.472,40 ¤ Ειδικός Σύμβουλος






ΚΑΦΑΡΑΚΗΣ ΦΩΤΙΟΣ 122.244,29 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ






ΖΟΥΛΑΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ 122.066,25 ¤ Ειδικός Σύμβουλος






ΒΛΑΧΟΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Β 121.481,67 ¤ Ειδικός Σύμβουλος






ΔΡΕΤΟΥΛΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ 118.305,42 ¤ Ειδικών Θέσεων






ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΔΗΜ. 118.093,13 ¤ Ειδικός Σύμβουλος






ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ΜΑΡΓ-ΚΥΡ 115.621,26 ¤ Ειδικών Θέσεων






ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚ 114.749,26 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ






ΠΕΛΕΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ 112.812,50 ¤ Ειδικών Θέσεων






ΣΙΟΥΜΠΟΥΡΑΣ ΦΩΤΙΟΣ 101.427,50 ¤ Ειδικός Σύμβουλος






ΧΑΤΖΗΣ Δ.ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 101.210,00 ¤ Ειδικός Σύμβουλος






ΣΥΡΙΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 99.141,81 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ






ΚΟΥΡΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 99.075,30 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ






ΚΟΥΡΤΗ-ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΥ ΠΟ 98.635,92 ¤ Ειδικός Σύμβουλος






ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ ΚΩΝ/ΝΑ 98.437,53 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ






ΠΕΥΚΙΑΝΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 97.925,00 ¤ 102.786,56 ¤ Ειδικός Σύμβουλος






ΠΑΠΑΔΡΙΑΝΟΥ ΑΔΡΙΑΝΗ 95.143,64 ¤ ΠΕΔ6 Δικηγόροι



ΚΑΒΑΔΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ 92.634,38 ¤ Ειδικών Θέσεων




ΛΟΥΡΙΔΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ 90.023,49 ¤ ΠΕΔ1 Διοικ-Οικονομ.



ΚΑΚΑΒΟΥΛΗΣ ΙΩΣΗΦ 89.434,41 ¤ ΤΕΤ1α Ηλεκτρονικών



ΓΑΖΙΔΕΛΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 88.917,77 ¤ ΠΕΤ1θ Ηλεκτρολόγοι



ΣΦΕΤΣΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 86.861,43 ¤ ΚΤΕΠ6β Ηχολήπτες Κ/Φ



ΔΗΜΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ 86.356,68 ¤ Ειδικών Θέσεων



ΜΙΧΑΛΙΤΣΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 86.022,49 ¤ ΠΕΤ1θ Ηλεκτρολόγοι



ΤΖΟΥΒΕΛΕΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ 85.974,65 ¤ ΤΕΤ1α Ηλεκτρονικών



ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ 85.584,06 ¤ 86.661,78 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΕΡΙΚΛ 84.265,45 ¤ ΚΤΕΠ2α Δ/ντές

Παραγ.



ΦΑΚΛΗ-ΣΠΑΝΟΥΔΗ ΔΕΣΠΟ 83.307,23 ¤ ΠΕΔ1 Διοικ-Οικονομ.



ΠΙΣΚΕΡΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ 83.114,99 ¤ ΔΕΔ1 Διοικ-Οικονομ.



ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 82.547,29 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΚΡΗΤΙΚΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 81.275,80 ¤ ΠΕΤ1β Πολιτικοί Μηχ.



ΡΗΓΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ 81.210,43 ¤ ΠΕΔ1 Διοικ-Οικονομ.



ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 81.181,27 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 80.526,40 ¤ ΤΕΤ1α Ηλεκτρονικών



ΜΟΥΧΤΑΡΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 80.518,57 ¤ Ειδικών Θέσεων



ΠΑΠΑΛΕΩΝΙΔΑΣ ΛΕΩΝΙΔ. 80.093,07 ¤ Ειδικών Θέσεων



ΚΟΡΟΜΑΝΤΖΟΥ ΜΥΡΣΙΝΗ 79.800,00 ¤ Ειδικών Θέσεων



ΑΡΩΝΗ ΕΛΕΝΗ 78.498,82 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΔΟΥΡΙΔΑ ΜΑΤΙΛΝΤΑ-ΜΑΡ 78.096,34 ¤ Ειδικών Θέσεων



ΡΙΖΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 76.943,76 ¤ Ειδικός Σύμβουλος



ΜΠΡΑΜΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 76.932,53 ¤ Ειδικών Θέσεων



ΜΙΧΕΛΙΔΑΚΗ ΜΑΡΙΑ 76.764,18 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΧΑΛΒΑΤΖΑΚΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ 76.683,80 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΚΑΡΑΜΙΝΤΖΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΑ 76.683,78 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΤΑΒΟΥΛΑΡΗ ΧΡΥΣΑ 76.463,79 - Δημοσιογράφοι Εξωτερ



ΚΑΘΑΡΟΣΠΟΡΗΣ ΠΡΟΚΟΠΗ 76.463,76 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟ 76.422,64 ¤ Ειδικών Θέσεων



ΦΛΕΣΣΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ 76.285,76 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 76.243,57 ¤ Ειδικών Θέσεων



ΛΑΒΔΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 73.303,71 ¤ ΤΕΤ1α Ηλεκτρονικών



ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΦΑΝΟΥ 70.902,69 ¤ ΠΕΤ1η Ηλεκτρονικοί



ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ 70.216,83 ¤ Δημοσιογράφοι Εξωτερ



ΖΩΓΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ 70.100,92 ¤ ΚΤΕΠ1α Σκηνοθέτες



ΦΕΡΕΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 69.750,03 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΑΛΑΦΟΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟ 69.512,55 Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ 69.121,04 ¤ ΠΕΔ6 Δικηγόροι



ΤΡΙΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 68.710,30 ¤ Δημοσιογράφοι Εξωτερ



ΑΡΓΥΡΗ ΕΛΕΝΗ 68.509,37 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΦΑΡΑΚΟΥ ΜΑΡΙΑ 68.305,59 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕ 68.251,60¤ ΠΕΤ1δ Μηχανολόγοι



ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΟΥ ΚΩΝ/ΝΤΙΑ 67.923,13 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΜΠΟΥΓΙΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ 67.921,90 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΦΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΗΛΙΑΣ 67.720,85 ¤ ΠΕΔ1 Διοικ-Οικονομ.



ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ 67.500,00 ¤ Ειδικών Θέσεων



ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Σ.ΔΗΜ. 67.403,38 ¤ Ειδικών Θέσεων



ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΜΙΧΑΗΛ 66.900,97 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ 66.605,94 ¤ ΤΕΤ1α Ηλεκτρονικών



ΚΑΛΑΒΡΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ 66.454,35 ¤ ΠΕΔ6 Δικηγόροι



ΓΥΠΑΡΗ ΜΑΡΙΑ 66.440,16 ¤ Δημοσιογράφοι Εξωτερ



ΜΑΗΣ ΠΕΤΡΟΣ 66.343,26 ¤ ΠΕΔ1 Διοικ-Οικονομ.



ΜΠΑΓΙΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ 66.035,63 ¤ ΔΕΔ1 Διοικ-Οικονομ.



ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟ 65.846,71 ¤ ΠΕΔ6 Δικηγόροι



ΛΙΝΑΡΔΑΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ 65.529,79 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΦΡΑΣΤΑΝΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 65.414,54 ¤ ΚΤΕΠ-Μ1 Εικονολ. (Μ)



ΠΑΤΣΙΑΝΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ 64.493,78 ¤ ΠΕΔ6 Δικηγόροι



ΚΑΠΑΤΑΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ 64.091,27 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΤΡΟΥΠΗΣ ΚΙΜΩΝ 63.984,39 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΛΑΛΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 63.848,06 ¤ ΠΕΔ6 Δικηγόροι



ΒΑΛΙΟΥΛΗΣ ΕΥΔΟΞΙΟΣ 63.731,27 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΔΕΣΠ 63.295,46 ¤ ΔΕΔ1 Διοικ-Οικονομ.



ΧΑΤΖΗΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΚΩΝ/Ν 63.100,72 ¤ ΤΕΤ1α Ηλεκτρονικών



ΜΑΚΡΗΣ Ι. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 62.800,25 ¤ ΔΕΤ1α Ηλεκτρονικών



ΚΟΡΔΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ 62.741,29 ¤ Δημοσιογράφοι Εξωτερ



ΤΣΑΚΙΡΗΣ Χ. ΚΩΝ/ΝΟΣ 62.699,76 ¤ ΠΕΤ1θ Ηλεκτρολόγοι



ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟ 62.384,19 ¤ 7.845,38 ¤ - ¤ 11.049,86 ¤ 81.279,43 ¤ ΚΤΕΠ1α

Σκηνοθέτες



ΒΑΡΣΑΜΑΚΙΔΟΥ ΑΦΕΝΤΡΑ 61.875,04 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΠΡΩΤΟΠΑΠΑ ΕΥΔΟΚΙΑ 61.380,07 ¤ ΔΕΔ1 Διοικ-Οικονομ.



ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΤΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ 60.955,66 ¤ ΠΕΔ1 Διοικ-Οικονομ.



ΣΚΛΑΒΟΥΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 60.581,55 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΚΟΚΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 60.507,19 ¤ ΠΕΔ6 Δικηγόροι



ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙ 60.224,53 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΜΑΓΓΑΝΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 60.171,42 ¤ ΠΕΔ1 Διοικ-Οικονομ.



ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛ 59.625,01 ¤ Ειδικών Θέσεων



ΠΡΕΔΑΡΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ 59.467,40 ¤ ΠΕΔ1 Διοικ-Οικονομ.



ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 59.325,11 ¤ ΤΕΤ1α

Ηλεκτρονικών



ΜΑΡΓΙΩΡΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ 59.062,53 ¤ Δημοσιογράφοι Εσωτερ



ΓΛΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ 58.923,62 ¤ ΠΕΤ1η Ηλεκτρονικοί



ΓΙΑΚΟΥΜΕΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡ. 58.791,48 ¤ ΤΕΤ1α

Ηλεκτρονικών



ΜΑΓΓΕΡΑΣ ΛΑΜΠΡΟΣ 58.376,57 ¤ ΤΕΤ1α Ηλεκτρονικών



ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 57.937,55 ¤ ΠΕΔ5 Γιατροί



ΚΤΙΣΤΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 57.936,80 ¤ ΠΕΔ1 Διοικ-Οικονομ.



ΠΙΕΤΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 57.906,20 ¤ ΠΕΔ5 Γιατροί



ΜΠΑΧΑΡΙΔΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ 57.703,09 ¤ ΠΕΔ1 Διοικ-Οικονομ.



ΛΕΤΣΙΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ 57.667,50 ¤ ΔΕΤ-Μα Ηλεκτρονικών



ΚΑΤΣΟΥΔΑΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ 57.656,25 ¤ Ειδικών Θέσεων



ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ 57.565,06 ¤ ΤΕΤ1α Ηλεκτρονικών



ΚΑΠΑΜΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 57.381,93 ¤ ΠΕΔ1 Διοικ-

Οικονομ.





ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ (ΕΞΑΜΗΝΟ)64.547



ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 64.500



ΜΠΟΓΙΑΤΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 64.200



ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ - ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣΕΚΠΟΜΠΗ 63.600



ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΕΙΡΗΝΗ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ(ΕΞΑΜΗΝΟ)63.072



ΜΙΧΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ (ΕΞΑΜΗΝΟ) 63.000



ΜΙΧΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ(ΕΞΑΜΗΝΟ) 63.000



ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 63.000



ΑΜΥΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΤΗΛΕΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ 62.400



ΤΣΙΤΣΙΜΠΙΚΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ - ΤΗΛΕΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ 62.400



ΚΑΝΑΒΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ - ΟΡΓ.ΣΧΕΔ.ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΩΝ 61.800



ΚΟΤΤΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 61.320



ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ - ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ 60.160



ΒΕΛΑΝΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ - ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ 60.000



ΚΩΣΤΑΒΑΡΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ - 60.000



ΛΙΑΤΣΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ - ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗΣ-ΡΙΑ 60.000



ΣΤΕΦΑΝΕΑΣ ΠΕΤΡΟΣ - ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣΕΚΠΟΜΠΗ 60.00040.00020.000ΔΟΥ-ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ



ΛΕΥΚΟΒΙΤΣ ΣΤΕΛΙΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ (ΔΕΚΑΜΗΝΟ) 59.000



ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣΕΤΟΣ 58.800



ΚΟΝΤΟΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ 58.799



ΖΟΥΛΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 58.428



ΤΡΙΛΙΚΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ (ΕΞΑΜΗΝΟ) 57.300



ΤΡΙΛΙΚΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ (ΕΞΑΜΗΝΟ) 57.300



ΠΑΚΑΘΕΟΔΩΡΑ ΜΙΧΑΗΛ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ (ΔΕΚΑΜΗΝΟ) 57.000

"ΤΡΟΚΤΙΚΟ"



(Οι μισθοί είναι από το fimotro)

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ

Όλοι μιλούν για την «φοροδιαφυγή» ως μια κατάσταση νόσου που έχει κατακλίσει το σύνολο του Κράτους και της Κοινωνίας και που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι πλέον, της ζωής μας.
Μια κατάσταση ιογενή, που αναπλάθεται, μεταλλάσσεται, εξελίσσεται, μεταδιδόμενη ποικιλοτρόπως, προκαλώντας ανοσία αλλά και έναν αυξανόμενο ανταγωνισμό μεταξύ των ατόμων, ομάδων, κοινωνικών ή οικονομικών τάξεων, με την ιδιότητα του σκήπτρου, του βραβείου, του επαίνου, της καπατσοσύνης, της πονηριάς, της μαεστρίας, και της οικονομικής – κοινωνικής καταξίωσης.

Η φοροδιαφυγή προκαλεί τους «διώχτες» της μέσα από την πολυπρόσωπη προκλητική της συμπεριφορά και τις μεταλλάξεις της, αφήνοντας ένα έντονο άρωμα εύπορης διαβίωσης και μαύρου χρήματος, που όλοι έχουν ανάγκη και περισσότερο από όλους το Κράτος. Έτσι οι διώχτες της μετατρέπονται σε προστατευτικό εργαλείο και εργαλείο εκχέρσωσης άγονων εκτάσεων τις οποίες καθιστούν καλλιεργήσιμες.

Η φοροδιαφυγή αποτέλεσε το αποκούμπι των δημιουργών και διαχειριστών της κεντρική οικονομική εξουσίας του Κράτους, αλλά και της ανάγκης το ίδιο το κράτος να αποκτά δύναμη και έσοδα που του ήταν αναγκαία για να μπορεί να διαφεντεύει την κοινωνία, τους ανθρώπους της και να λαδώνει τις αγορές.


Απέναντι στο κύριο «Τα γνωρίζω όλα», κ. Υπουργό Οικονομίας, που το μόνο που γνωρίζει είναι η τέχνη του οσφυοκάμπτη των «αγορών», εγώ γνωρίζω μια περίπτωση φοροδιαφυγής , η οποία αποτελεί μια εκ των συνήθων διαδρομών φοροδιαφυγής που ακολουθούν οι εισαγωγείς έμποροι καινούργιων ή μεταχειρισμένων προϊόντων σε αγαστή συνεργασία με τους «ανθρώπους του Κράτους», προς τέρψη του αδηφάγου ζώου της φοροδιαφυγής και του μαύρου χρήματος.

Αφού λοιπόν εδώ και τρεις μήνες έστειλα στην υπηρεσία ειδικών ελέγχων ένα πλήρες πακέτο στοιχείων, που αποδείκνυαν υπερτιμολόγηση προϊόντος με την αβασάνιστη συμμετοχή του Τελωνείου της Ελευσίνας, και προφανώς με το αζημίωτο, και την έκδοση πλαστού τιμολογίου που αντί να αναφέρεται η τιμή πώλησης του μεταχειρισμένου προϊόντος, το οποίος είχε εκτελωνιστεί ως ….. καινούργιου, το τιμολόγιο υπολειπόταν κατά 4,5 χιλιάδες ευρώ, της πραγματικής είσπραξη μέσω καταναλωτικού δανείου από την Τράπεζα Πειραιώς, αξίας 14000 ευρώ, είπα να το κοινοποιήσω στο διαδίκτυο μπας και η φοροδιαφυγή αποκτήσει ξανά την αυτοπεποίθηση της μετά τις συνεχιζόμενες πολεμικές ιαχές των «καθαρών» διωχτών της και υπερασπιστών της διαφάνειας και της δικαιοσύνης.
Το τιμολόγιο μαζί με το ΦΠΑ που εκδόθηκε ανάφερε μια τιμή της τάξεως των 9870 ευρώ.
Το καταναλωτικό δάνειο, για την αγορά του προϊόντος, συνάφθηκε μεταξύ εμένα και της Τράπεζας Πειραιώς δια λογαριασμό του πωλητή εμπόρου και εισαγωγέα τροχόσπιτων και τροχοβιλών, ύψους 14000 ευρώ, όση και η «αξία» του προς πώληση προϊόντος.

Ανακεφαλαιώνοντας, ο πωλητής – εισαγωγέας και έμπορος τροχόσπιτων και τροχοβιλών, εισήγαγε εκτός από καινούργιας κατασκευής προϊόντα, και μεταχειρισμένα, συμφώνησε δια της πλαγίας κομπιναδορίκης οδού με το Τελωνείο της Ελευσίνας, να εκτελωνίσει τα μεταχειρισμένα ως καινούργια.
Κατόπιν τα πρόβαλλε με ανταγωνιστικές τιμές ευκαιρίας καινούργιου αλλά μεταχειρισμένου, ( αλλά πολύ παλιού μοντέλου) σε πελάτες – θύματα, με μια τιμή που βρισκόταν κατά 50% μικρότερη από την τιμή άλλου πραγματικά όμως καινούργιου.
Στο τέλος αφού εισέπραττε την προτεινομένη τιμή πώλησης και αγοράς , εξέδιδε τιμολόγιο κατά τεσσεράμισι με πέντε χιλιάδες ευρώ μικρότερης αξίας από τα χρήματα που είχε εισπράξει.

ΕΤΣΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ οι Έλληνες που έχουν επιχειρηματικές ανησυχίες και βλέψεις στο «επιχειρήν».

Ο επιχειρηματίας αυτός, ο οποίος αποτελεί δείγμα της Ελληνικής δημιουργικής βάσης της ανάπτυξης της χώρας, με τα μαύρα, 4,5 χιλιάδες ευρώ, μπορεί να εκτελωνίσει άλλα δύο τέτοια προϊόντα, ο εκτελωνιστής να αυξήσει τα εισοδήματά του με νέο μαύρο χρήμα, το Κράτος να χάσει νόμιμα έσοδα, όμως θα έχει ωφεληθεί αφού το μαύρο χρήμα κινεί την οικονομία χωρίς να πολυσκοτίζεται ούτε το Κράτος ούτε και η Κυβέρνησή του.

Επ’ αυτού δέστε τι συμβαίνει με τις μικρές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται γύρω από την οικοδομή και μάλιστα τις εκτός σχεδίου και αυθαίρετες.
Το Κράτος, έχει την υποχρέωση να δημιουργεί ένα βατό και ασφαλές περιβάλλον επιχειρηματικότητας και ταυτόχρονα ένα αντίστοιχό του περιβάλλον, εργασιακών και κοινωνικών σχέσεων απασχόλησης και οικονομικής συνοχής.
Όταν όμως το Κράτος βρίσκεται σε πραγματική ή προσχηματική αδυναμία, τότε «αφήνει» η κίνηση του χρήματος ανταλλαγής και επιχειρηματικότητας να ακολουθεί μια διαδρομή μεταξύ της νομιμότητας και της παρανομίας.
Έτσι το «θερίο» της φοροδιαφυγής και του μαύρου χρήματος με τα πολλά πλοκάμια ξαναζωντανεύει αποκτώντας όλο και περισσότερο χώρο δράσης του, όλο και μεγαλύτερη επιρροή και δύναμη.

Σκεφτείτε ότι ένα κυβικό μπετόν 250 στα έχοντα οικοδομική άδεια κτίσματα στοιχίζει τα 60 με 65 ευρώ. Στα αυθαίρετα, από 75 – 90 ευρώ το κυβικό.
Η διαφορά πηγαίνει να καλύψει, την μπατσαρία, την πολεοδομία, τον μεσάζοντα εργαλάβο της ΔΕΗ, τον υπάλληλο της ΔΕΗ και το Δημοτικό προϊστάμενο της τεχνικής υπηρεσία του Δήμου.
Το εργολαβικό κέρδος και το μεροκάματο των εργατών οικοδομής είναι διπλάσια έως και δυόμισι φορές του κανονικού.

Όμως όλη η κίνηση του μαύρο χρήματος κινεί της αγορά και το εμπόριο, που αποτελούν το καλλίτερο πλυντήριο χρήματος χωρίς την ανάγκη το Κράτος να κουραστεί ιδιαίτερα.
Το Κράτος δεν χάνει ποτέ. Απλά δεν μπορεί να εμφανίσει επίσημα το μαύρο χρήμα, γι’ αυτό παρακολουθούμε να διογκώνεται το δημοσιονομικό έλλειμμα, γι’ αυτό διογκώνεται σε έναν βαθμό και ο εξωτερικός δανεισμός.

Το Υπουργείο οικονομικών αυτά τα γνωρίζει πρώτο από όλους. Άλλωστε ότι δημιουργεί μαύρο χρήμα πρώτα ανακαλύπτεται από το Κράτος και την «ευφυέστατη» Κυβέρνησή του και μετά αυτό μεταλαμπαδεύετε στον επιχειρηματικό κόσμο και στους πολίτες.

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

Ο ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ, Ο ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ και ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ

Ως φανατικός ωτακουστής των ερτζιανών και δη των «αδιάβροχων» του ΑΝΤ1, πρωί – πρωί , κατά τις έξη, πηγαίνοντας από το Δήλεσι στα Οινόφυτα για να πάρω το τραίνο Χαλκίδας – Αθήνα των 6:31, άκουγα τις νεοφιλελεύθερες μπουρδολογίες Ανδριανόπουλου, που όμως αποτελούν και την κυρίαρχη πολιτική του κονκλαβίου της Ε.Ε.


Άκουσα λοιπόν να υπερασπίζεται το καθεστώς όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης, δηλαδή την απελευθέρωση των απολύσεων, ως δυναμική ,,,,, μείωσης της ανεργίας και αύξησης της επιχειρηματικότητας.

«Δες τε την Σουηδία. Υπάρχει προστατευτισμός της εργασίας; Υπάρχει απελευθέρωση της δυνατότητας του εργοδότη να απολύει ελεύθερα το προσωπικό που εργάζεται στην επιχείρησή του»

Ποιο είναι το επιχείρημα που προβάλει ο κ. Ανδριανόπουλος;

Η επιχειρηματικότητα πρέπει με τις νέες συνθήκες να δραστηριοποιείται σε ένα περιβάλλον ελευθέρων δράσεων και μεταλλαγών, αλλαγών προσανατολισμού, που όμως δεν μπορούν να υφίστανται ανασχετικές δυνάμεις και μάλιστα αυτές να προστατεύονται από νόμους του Κράτους και όχι να ρυθμίζονται απο την Αγορά.

Ακριβώς αυτή είναι και η κυρίαρχη αντίληψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του νέου Ευρωπαϊκού Ιμπεριαλισμού, ο οποίος ενώ μοιάζει με το Αμερικάνικο, έστω και με καθυστέρηση, εντούτοις διαφέρει στον χαραχτήρα. Δεν είναι δηλαδή Στρατοκρατικός.

Ο Ευρωπαϊκός Ιμπεριαλισμός, βρίσκεται σε μια καθυστέρηση, επειδή αναπτύχθηκε σε ένα πολιτιστικό περιβάλλον εχθρικό προς της ιστορία και τους πολιτισμούς των λαών της Ευρώπης, δημιουργώντας ένα αντίθετα εχθρικό πολιτισμό που αναπτύχθηκε από την ανάγκη του Ευρωπαϊκού καπιταλισμού να ιμπεριαλιστικοποιηθεί ανταγωνιστικά και εκτοπιστηκά του Αμερικάνικου.

Ουσιαστικά τροφοδοτήθηκε από την στιγμή της διάλυσης της πάλαι ποτέ κραταιάς Σοβιετικής Ένωσης και ενισχύθηκε από τις τάσεις προσαιτερισμού προς τον Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό των τέως Σοβιετικών χωρών, όπως η Πολωνία.

Στον ανταγωνιστικό αντίποδα του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, η Γερμανία έπαιξε πρωταγωνιστικό και ουσιαστικό ρόλο στον διαμελισμό της πρώην Γιουγκοσλαβίας και στην …. αποσοσιαλιστικοποίηση της Ρουμανίας του Τσαουσέσκου.

Τα πρώτα του βήματα να μοιάσει στον Αμερικάνικο Ιμπεριαλισμό, έγινα επί Μπους ως υποστηρικτές του Στρατοκρατικού Ιμπεριαλισμού – άλλωστε αυτός είναι ο εθνικιστικός ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ- με προεξέχουσα συμμετοχή στον σχεδιασμό του , τον Αγγλικό αποικιοκρατικό ιμπεριαλισμό, που δεν θα έχανε ποτέ την ευκαιρία να αποδείξει την ανωτερότητάς του και τις σνοπ αντιλήψεις του στον νέο-ιμπεριαλισμό που υιοθετούσε τώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση.


Αλλά για να επανέλθω στις αντιλήψεις που εισάγει ο νεοφιλελευθερισμός, με δεδομένο ότι η Συμφωνία των Κρατών – Μελών της Ε.Ε., ως προς την ανάπτυξη, το γνωστό Σύμφωνο Σταθερότητας, σχεδιάστηκε και ψηφίστηκε υπό το βάρος της υιοθέτησης του νεοφιλελευθερισμού ως ιδεολογική ομπρέλα της ανάπτυξης και εξέλιξης του νέο – ιμπεριαλισμού της Ε.Ε.

Σε αυτό το δεδομένο, της ιδεολογικής αφετηρίας της Στρατηγικής της ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού νέο-ιμπεριαλισμού, στην Ελλάδα φαίνεται οι πολιτικές δυνάμεις να διασπώνται εσωτερικά, σε δυνάμεις που υποστηρίζουν την ιδεολογική πλατφόρμα του νέο-ιμπεριαλισμού και σε δυνάμεις πολέμιες αυτών των αντιλήψεων.


Όμως και οι δυνάμεις που αντιμάχονται το ιδεολογικό υπόβαθρο του νέο-ιμπεριαλισμού, δεν απορρίπτουν βασικές του παραδοχές, όπως η απελευθέρωση των απολύσεων και η διευκόλυνση των αλλαγών προσανατολισμού επένδυσης και παραγωγής κεφαλαίων. Άλλωστε δεν είναι "εκσυγχρονιστική" ανάγκη η ..... απογραφειοκρατία και η διευκόλυνση των επενδύσεων και της επιχειρηματικής δράσης στην σύσταση επιχειρήσεων. Απλά η  εν μέρει εφαρμογή συντελεστών του νεοφιλελεύθερου Συμφώνου Σταθερότητος.
Η διαφορά τους προς τις αντίρροπες δυνάμεις,  έγκειται στο γεγονός ότι ένα καθεστώς που να προσομοιάζει με ένα αμιγώς νεοφιλελεύθερο, διευκολύνει τις επενδύσεις ξένων κεφαλαίων χωρίς την ανάγκη αλλαγής του πολιτιστικού προτύπου, όπως καλλιεργήθηκε και εμπεδώθηκε τον εικοστό αιώνα. Δηλαδή χωρίς την κατάργηση του Κοινωνικού Κράτους και της ασφάλειας της εργασίας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση όμως εξακολουθεί να υπερασπίζεται και να προβάλει τον αυτούσιο χαρακτήρα της στρατηγικής της ανάπτυξη που συμφωνήθηκε με το Σύμφωνο Σταθερότητας.

Η αμφισβήτηση του Συμφώνου Σταθερότητος, την οποία πρόβαλε και ο Γ. Παπανδρέου κατά την προεκλογική περίοδο, καθώς την υπερασπίζονται και τα κόμματα της αριστερής αντιπολίτευσης, και σε επιμέρους ζητήματα και ο σημερινός Πρόεδρος της Ν.Δ., κ. Σαμαράς, αποτελεί την αιτία που θα έπρεπε η πρώτη συνάντηση των Αρχηγών των κομμάτων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να έχει αντικείμενο την στρατηγική που θα ακολουθούσε η Ελλάδα απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις Διεθνείς Αγορές.

Όμως τα κόμματα εξουσίας βρίσκονται εγκλωβισμένα στην επ’ απειλουμένη διάσπαση τους, αφού τα στελέχη – υποστηριχτές του εκσυγχρονισμού και του νεοφιλελευθερισμού, κατέχουν σημαντικό μερίδιο εξουσίας και οπαδών μέσα και στα δύο κόμματα.

Ο Παπανδρέου στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο, εξαναγκαζόμενος των συνθηκών και της εσωτερικής δυναμικής των νεοφιλελεύθερων στελεχών του, όπως Παπακωνσταντίνου, Διαμαντοπούλου, Πάγκαλος κλπ., προσχώρησε τόσο στις απαιτήσεις των Αγορών όσο και στην φιλοσοφία του Συμφώνου Σταθερότητας, εξαναγκάζοντας τους «αντιφρονούντες» υπουργούς και βουλευτές να υποστηρίξουν τον κ. Παπακωνσταντίνου και τις επιλογές της οικονομικής του πολιτικής. Της στροφής δηλαδή του ΠΑΣΟΚ στον δρόμο που χάραξε ο Σημίτης.

Το ΠΑΣΟΚ επαναπατρίζεται Δεξιά.

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΑΠΑΤΖΗ ......... Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ... ΜΑ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΝΑΣΤΑΙΝΕΤΑΙ


Σ’ αυτήν την οικογένεια, όπου Γιώργος και ….. άνθρακας ο θησαυρός.

Έπρεπε να είχαμε αναγνώσει πιο εύστοχα από την διακωμώδηση της, την τούμπα Παπανδρέου από το ποδήλατο.

Έπρεπε να είχαμε καταλάβει ότι δεν ήταν τίποτε περισσότερο από δοκιμές ερασιτέχνη ζογκλέρ, που ήθελε να γίνει επαγγελματίας όταν και όποτε γινόταν Πρωθυπουργός.

Να λοιπόν που έφτασε ο χρόνος, που ήρθε ο καιρός, και ως Πρωθυπουργός σήμερα ο ΓΑΠ, μας αποδεικνύει ότι τα μαθήματα ζογκλέρ της περιόδου που ήταν αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, έπιασαν τόπο.
ΑΞΙΟΣ!!!

Δεν πέρασαν δύο μήνες από τη αποφράδα εκείνη μέρα, που το ανθρώπινο είδος των "μαλακοστρακών" της greeceladenstan , παρότι είχαμε πεισθεί πως είχαν πλέον αποκτήσει την πολιτική ωριμότητα και είχαν αφυπνιστεί από τον λίθαργο των ιστορικών τους πεπραγμένων, ότι είχαν βγάλει τα γυαλιά του αποχαυνωμένου και ανιστόρητου «κεφτέ», ότι είχαν πειστεί πως κάθε επανάληψη του ίδιου λάθους καθιστά τον άνθρωπο, μακάκα. στον κύβο, ότι η περιβόητη «αυτοδυναμία» σε ένα κόμμα ήταν ένα μαχαίρι δίκοπο που τους χάριζαν για χαρακίρι, ο ζογκλέρ με το …. Ποδήλατο, άρχιζε τις πετυχημένες τους κωλοτούμπες και την επίδειξη ευλυγισίας τώρα που είχε πάρει το χρίσμα του αίλουρου Πρωθυπουργού.

Θα επανακρατικοποιήσουμε το ΟΤΕ, τις υποδομές της χώρας, την Ολυμπιακή, Θα κάνουμε αναδιανομή του πλούτου υπέρ των εργαζομένων, υπέρ του Λαού, υπέρ των αδυνάτων, Θα….Θα….Θα…. και ο χρόνο των εξήντα ημερών αποδείχτηκε τόσος λίγος για την εξαγγελία που δεν ψήφισε η Βουλή, που δεν δόθηκε ψήφος εμπιστοσύνης γι’ αυτήν στην Κυβέρνηση, που πλέον δεν νομιμοποιεί τον Παπανδρέου ως Πρωθυπουργό και την Κυβέρνησή του νόμιμη κατά πως απαιτεί το Σύνταγμα της χώρας.


Δια στόματος Υπουργού των Οικονομικών, κ. Παπακωνσταντίνου, η Κυβέρνηση θα υλοποιήσει αποκρατικοποιήσεις Δημόσιας περιουσίας και υποδομών της χώρας, ύψους 2 δις ευρώ.

Αλήθεια τι θέση παίρνει η «ανεξάρτητη» κομματική συνδικαλιστική παράταξη της ΠΑΣΚΕ για την εξαγγελία αυτή;
Δεν θα κρίνω εκ των προτέρων τις θέσεις που πρόκειται να πάρει η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ, θα περιμένω πρώτα να τις δω και μετά να τις κρίνω, όπως θα τις κρίνει ο κάθε εργαζόμενος.

Αλλά δεν μπορώ να μην θυμηθώ ένα παλαιό σύνθημα του αποκαρδιωμένου Λαού, αυτού του Λαού που έγραψε ιστορία και που οι απόγονοί του, τα μαλακοστράκια, έχουν απώλεια μνήμης : Παπανδρέου, παπατζή μας την έφερες και εσύ.

Μπορεί, κ. Παπανδρέου της Πράσινης Ανάπτυξης, των πράσινων αλόγων, της πράσινης ξεφτίλας, να μην έχεις αιδώ και να αυτοξευτιλίζεσαι, σερνάμενος από ράχη σε ράχη, από χώρα σε χώρα, από μαγαζί διεθνών τοκογλύφων και διεθνών απατεώνων σε μαγαζί διεθνών απατεώνων και να προσφέρεις ως νέος Εφιάλτης, γη και ύδωρ, αλλά σε αυτήν την χώρα ζούμε και άνθρωποι περήφανοι και αξιοπρεπείς που δεν δεχόμαστε αυτόν το εξευτελισμό.

Οι ξένοι τοκογλύφοι και διεθνείς απατεώνες, μειώνουν τη αξιοπιστία της χώρας μας, γιατί θέλουν μόνο ένα πράγμα.
Την Ελλάδα προτεκτοράτο των συμφερόντων τους.
Γιατί θέλουν ιδιοκτησία τους την γη μας, το νερό μας, τους δρόμους μας, τον σιδηρόδρομο και τα λιμάνια μας, τα βουνά και τις πεδιάδες μας, τις θάλασσες και τα πετρέλαια στο Αιγαίο.
Γιατί θέλουν τους Έλληνες εργαζόμενους σύγχρονους σκλάβους τους, θέλουν την κόπο μας, τον πλούτο που παράγουμε, την ζωή μας.
Παπανδρέου παπατζή, της πράσινης ξεφτίλας και του ενδοτισμού στα ξένα συμφέροντα, το βαρέλι έχει πάτο.
ΕΣΥ το ξεπέρασες και βουλιάζεις την χώρα ακόμα περισσότερο μέσα σε διάστημα εξήντα ημερών!
Σούρνεσαι στα σκαλοπάτια των διεθνών απατεώνων και υπόσχεσαι ό,τι δεν πρόλαβε να καταστρέψει ο Καραμανλής εσύ να το αποτελειώσεις.

Νομίζει πως θα σε αφήσουμε;

Πολύ γρήγορα τόσο εσύ όσο και πεθαμενατζήδες της διεθνούς τοκογλυφίας και της αρπαχτής, θα μάθετε ποιοι είναι οι εργαζόμενοι αυτής της χώρας. Ποιος είναι ο Λαός αυτής της χώρας.


Μπορεί να είναι Λαός – Ρεζίλης, όταν καλείται να ψηφίσει ποιον θα κουμαντάρει αυτόν το Τόπο, μπορεί να είναι Λαός- πιασωκόλης, που χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια το οποιοδήποτε λαμόγιο της πολιτικής μπορεί να τον εξαπατά, αλλά είναι και ένας ακατέργαστος επαναστάτης και εξολοθρευτής της ανομίας, της ξεφτίλας, της προδοσίας και της απατεωνιάς, από όπου και όποιον προέρχεται.

Μπορεί να φαίνεται αστείο, αλλά αυτός ο Λαός εξοργίζεται και επαναστατεί για τα πιο ευτελή πράγματα. Αλλά τότε ΘΥΜΑΤΑΙ, τότε τον πιάνει το γινάτι, τότε τους παίρνει όλους ο διάολος.


Το κακό είναι πως ΞΕΧΝΑ τον προηγούμενο και ξαναπέφτει στην ίδια παγίδα.

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΕΙΣΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ ως μέσο αποενοχοποίησης της Ανάπτυξης




Η εισφοροδιαφυγή στα Ασφαλιστικά Ταμεία ( Α.Τ.) και Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης, τροφοδοτείται από δύο βασικούς παράγοντες.


Η δομή των Α.Τ. και Οργανισμών και το Νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τις συναλλαγές εργοδοτών με τα Α.Τ. και Οργανισμούς.

Ιστορικά γνωρίζουμε ότι η ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας, βασίστηκε σε ένα συγκεντρωτικό σύστημα που ήθελε της πηγές οικονομικής παραγωγής στην στενή περιφέρεια της Πρωτεύουσας, στον Πειραιά, τον Βόλο και την Θεσσαλονίκη.

Όμως όλες οι επιχειρήσεις, ανεξάρτητα την έδρα παραγωγής, η Νομική τους έδρα ήταν η Αθήνα.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός μόνιμου χαρακτήρα, δομικού κέντρου συναλλαγών μεταξύ Κράτους και Επιχειρήσεων, καθώς και Α.Τ. & Οργανισμών με τις Επιχειρήσεις.

Όσο το Κράτος είχε ανάγκη την ανάπτυξη, η ανάπτυξη δημιουργούταν με οποιοδήποτε τίμημα ανεξάρτητα αν η Ανάπτυξη παρουσίαζε μια βιτρίνα οικονομικής ευμάρειας, αλλά που επί της ουσίας γεννούσε την βάση διαφθοράς του Κράτους, των Λειτουργών του και του Επιχειρηματικού Κεφαλαίου.

Το ίδιο το Κράτος, στην προσπάθεια του να εμπεδώσει μια διαρκή ασφάλεια στο επενδεδυμένο κεφάλαιο και να ενθαρρύνει τις επενδύσεις, προχώρησε στην απαλλοτρίωση των αποθεματικών των Α.Τ. και Οργανισμών, κάτι που παρείχε την δυνατότητα διαμόρφωσης μιας ηθικής «νόμιμης» και «προστατευμένης» κλοπής στο επιχειρηματικό και Τραπεζικό Κεφάλαιο.

Όσο το συνδικαλιστικό κίνημα ανέπτυσσε διεισδυτικότητα και αύξανε την δυναμική του, τόσο συμπιεζόταν η Ηθική της «νόμιμης και προστατευμένης κλοπής» των αποθεματικών και των φόρων, τόσο όμως η ηθική αυτή δημιουργούσε ένα εκβιαστικό προς το Κράτος καθεστώς μηχανισμών που προστάτευαν την επιχειρηματικότητα και τους επιχειρηματίες.

Αυτό το καθεστώς νομιμοποιούσε και το διωγμό των συνδικάτων, και τους εκβιασμούς προς τους εργαζόμενους, και την απειλή στην ανέχεια όσων «επαναστατούσαν» στο «προστατευτισμό» του Κράτους, για τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους.

Η αρτηριοσκληρωτική δομή των Α.Τ. και των Οργανισμών που καθοδηγούνταν από την εξουσία που αναπτυσσόταν στην Κεντρική Διοίκηση δημιουργούσε την ανάγκη κεντρικής διαχείρισης και εποπτείας των εσόδων και των δαπανών.

Το αποτέλεσμα ήταν, και παραμένει, τεράστια έσοδα των Α.Τ. και των Οργανισμών να χάνονται, μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων να «κρύβεται» και κεφάλαια «αδήλωτης παραγωγής» να χρησιμοποιούνται στην μεγέθυνση των επιχειρήσεων και στην διασφάλιση των κερδών τους.

Το Κράτος υποβοηθούσε, και υποβοηθά, την φαυλότητα της επιχειρηματικής δράσης, με το αντάλλαγμα της φορολογικής «εντιμότητας» των επιχειρηματιών απέναντι στο Κράτος.

Αποτέλεσμα, το μεν Κράτος επίσημα να γνωρίζει το σύνολο της επιχειρηματικής δραστηριότητας, αλλά να μην το εμφανίζει στα Α.Τ. και τους Οργανισμούς, επιτρέποντας έτσι από την μια να ισχυροποιείτε το καθεστώς της παράνομης παρακράτησης των εισφορών και από την άλλη να δημιουργεί στην ηθική της «συνενοχής» σε βάρος της Κοινωνίας και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Το νομοθετικό πλαίσιο που δημιουργούσε την δυνατότητα της «παρανομίας» και της «συνενοχής» όχι μόνο να διαιωνίζεται αλλά και να εξελίσσεται τόσο σε βάρος των αποθεματικών όσο και υπέρ της εισφοροδιαφυγής που ενώ στηλιτευόταν δημόσια, εντούτοις οι Κυβερνήσεις διαμόρφωσαν ένα νομικό περιβάλλον που ευνοούσε της παράνομη δράση των επιχειρήσεων και των εργοδοτών.

Το διάστημα παροχής ασυλίας στους εργοδότες να δηλώσουν την πρόσληψη του εργαζόμενου, καθώς και ο χρόνος δοκιμής αποτελούσε ένα από τους πολλούς παράγοντες που υποβοηθούσε την απόκρυψη εργασίας και κλοπής των ασφαλιστικών εισφορών.

Όσο πλησίαζε ο χρόνος χρησιμοποίησης των αποθεματικών για τις πρώτες και στην εξέλιξή τους συνταξιοδοτήσεις τόσο βάθυνε η κρίση που αποδυνάμωνε την οικονομική ευρωστία των Α.Τ. και των Οργανισμών, αφού τα μεν αποθεματικά είχαν μηδενική αξιοποίηση, οι υποχρεώσεις με την εγγύηση του Δημοσίου, καλύπτονταν δανειακά με επιτόκια που έφθανα και το 33%.

Η υπερχρέωση των Α.Τ. και των Οργανισμών αποτελούσε μια συνειδητή επιλογή του Κράτους που ξεπηδούσε από την δομημένη ηθική της συνενοχής και της συμμαχίας μεταξύ Κράτους και της ανάγκης των επενδύσεων και διατήρησης εν λειτουργία των μονάδων παραγωγής.

Πάνω όμως σε αυτή την αναντίρρητη ανάγκη κατασκευάστηκαν οι μύθοι για την δυσπραγία του ασφαλιστικού συστήματος, την ανάγκη αντικατάστασής του από τον αναδιανεμητικό του ρόλο σε ανταποδοτικό, την αναγνώρισή του ως παρεμποδιστικό εργαλείο στην ανάπτυξη και την επί ίσης όροις ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας προς τις άλλες ανταγωνιστικές χώρες κλπ.

Πάνω σε αυτήν την αναντίρρητη ανάγκη οπλίστηκε το νομικό οπλοστάσιο του Κράτος σε βάρος της Κοινωνικής ασφάλισης, επικαλούμενο την μείωση της ανεργίας, την υποβοήθηση της επενδυτικότητα των κεφαλαίων και της προσέλκυσης ξένων προς επένδυση, κεφαλαίων, ώστε να προπαγανδίζεται από την μια η εξ ανάγκη συμφωνία με την Κοινωνία και τα Συνδικάτα, και η συν-αποδοχή της μη καταβολής εισφορών από τους εργοδότες για νεοπροσλαμβανόμενους, καθώς και η επιδότηση των νέων θέσεων εργασίας και απασχόλησης.

Το αποτέλεσμα είναι να διευρύνεται το χάσμα μεταξύ εσόδων και δαπανών, για την υγεία και την σύνταξη των εργαζομένων από τα Α.Τ. και Οργανισμούς.

Από την δική τους πλευρά τα Α.Τ. και οι Οργανισμοί δημιούργησαν ένα πλέγμα περικοπών ασφαλιστικών δικαιωμάτων και παροχών, υψώνοντας τείχη στις «συναλλαγές»τους με τους ασφαλισμένους καθώς και νομικά «επιχειρήματα» ώστε ό,τι χάνουν από το Νομικό οπλοστάσιο που εναντίον τους χρησιμοποιεί το Κράτος, οι εργοδότες και τα δικαστήρια να το ισοφαρίζουν με περικοπές και περισσές «δυσκολίες» στις συναλλαγές τους με τους ασφαλισμένους αλλά και την σκόπιμη υποβάθμιση των παροχών τους.

Το Υπουργείο Οικονομικών εξακολουθεί να αρνείται τα στοιχεία της επιχειρηματικής δραστηριότητας και των νέων επιχειρήσεων προς τα Α.Τ. και τους Οργανισμούς, τα δε Α.Τ. και τοι Οργανισμοί να διατηρούν την αρτηριοσκληρωτική τους δομή στον έλεγχο, την βεβαίωση και την είσπραξη φόρων, το δε νομικό οπλοστάσιο προστασίας της εισφοροδιαφυγής εξακολουθεί να διευκολύνει την παράνομη δράση των επιχειρήσεων και των εργοδοτών.

Η αποκέντρωση και η επανεξέταση του νομικού πλαισίου αλλά και η αποδοχή συνενοχής Κράτους και Επιχειρήσεων σε βάρος της Κοινωνικής ασφάλισης αποτελούν απώλεια εξουσίας, που δεν είναι κανείς διατεθειμένος να στερηθεί ή να την μοιραστεί.

Επομένως δεν δικαιολογείται η συμμετοχή της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ σε οποιοδήποτε διάλογο για το ασφαλιστικό.

Αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνώ είτε με την στάση και τις θέσεις του ΚΚΕ ή με τις θέσεις της Αυτόνομης Παρέμβασης και του ΣΥΝ.

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ : Το μηλο της Έριδος




Τα λόγια της Κυβέρνησης για το ασφαλιστικό, κρύβουν και τις ευθύνες του Κράτους και την υποκρισία του.
«Είμαστε απόλυτα ξεκάθαροι: δεν θα μεταφέρουμε τα βάρη του ασφαλιστικού στις πλάτες των απλών ασφαλισμένων»
Μόνο τις συνέπειες, συμπληρώνω εγώ.
«Ο διάλογος για το ασφαλιστικό, ούτε μπορεί να απαγορευθεί, ούτε μπορεί να ακυρωθεί. Εμείς, είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε σε αυτό το διάλογο. Γιατί είμαστε αποφασισμένοι να αλλάξουμε τα πράγματα και στο ασφαλιστικό
«Ο δικός μας πόλεμος, είναι πόλεμος ενάντια στην στασιμότητα. Γιατί η στασιμότητα, η αδράνεια, η ατολμία στη λήψη αποφάσεων, είναι αντίθετη με τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος» …. και το προπέτασμα καπνού για να κρύψουν την αλήθεια , «με τη βιωσιμότητα του τρόπου απονομής των συντάξεων, με το να δίνονται συντάξεις στους απλούς ασφαλισμένους.»
Λες και το διακύβευμα στο μέλλον του ασφαλιστικού είναι ο «τρόπος απονομής των συντάξεων».

Ας δούμε λοιπόν καθαρά το ασφαλιστικό και όχι με τα μάτια της κουκουβάγιας.

Η μεταπολεμική Ευρώπη, βασίστηκε σε ένα δόγμα ανοικοδόμησης και ανάπτυξης, όπου οι συντελεστές της «εργάζονταν» στα πλαίσια της αμοιβαιότητας και του κοινωνικού Κράτους.
Στην προσπάθεια οι εθνικές οικονομίες να ξανασταθούν στα πόδια τους αλλά και αργότερα να αναπτυχθούν ανταγωνιστικά με το Αμερικάνικο και Γιαπωνέζικο κεφάλαιο, οι εργαζόμενοι και οι παροχές κοινωνικής προστασίας αποτελούσαν είτε το ηθικό άλλοθι του εκμεταλλευτικού συστήματος αναπαραγωγής του κεφαλαίου, είτε το ηθικό μέσο μιας ευνομούμενης πολιτείας.
Οι εργοδότες, κυρίως της Δύσης, κατά την περίοδο του «ψυχρού πολέμου», στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν φιλικό περιβάλλον με κέντρο τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, ανταλλαγής , εμπορίου και κέρδους, κινιόντουσαν ανταγωνιστικά προς την Σοβιετική Ένωση, αναγνωρίζοντας όχι μόνο το δικαίωμα των αργαζομένων να συνδικαλίζονται αλλά και την δική τους συμμετοχή στην διευκόλυνση της άσκησης δικαιωμάτων από τους εργαζόμενους, βλέποντας το, ως μέσο ανάπτυξης και κερδοφορίας των επιχειρήσεων τους, αλλά και αντι-κραδασμικό μηχανισμό στις «σοσιαλιστικές» ανησυχίες των συνδικάτων και των οργανωμένων κοινωνικών ομάδων.
Όσο προχωρούσε η ανάπτυξη και όσο το Ευρωπαϊκό κεφάλαιο μπορούσε να ανταγωνίζεται το Αμερικάνικο, όσο αποκτούσε μεγαλύτερη διεισδυτικότητα στην παγκόσμια αγορά, τόσο αναπτυσσόταν μια παράλληλη δύναμη νέο-καπιταλιστών που έβλεπε ένα νέο-ιμπεριαλισμό Ευρωπαϊκού τύπου που θα έπαιζε πιο σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια ανακατανομή κερδών και θα ασκούσε δυναμική επιρροή στην επαναχάραξη οικονομικών συνόρων.
Το εμπόδιο της Σοβιετικής Ένωσης και κυρίως η διεισδυτικότητα της Ανατολικής Γερμανίας στην ανάπτυξη και εκμετάλλευση της Νότιας Ασίας και των αραβικών Κρατών, ξεπεράστηκε προσωρινά με την σύσταση του Ισραηλιτικού Κράτους και την αναπτυξιακή ισχυροποίηση του από τους μετέχοντες στην Βορειοατλαντική Συμμαχία, αλλά και από την μετακίνηση νέων επενδύσεων με φθηνό εργασιακό κόστος, στις αναδυόμενες οικονομίες.
Η μαζική παραγωγή προϊόντων υψηλής τεχνολογίας των μητροπολιτικών χωρών της Δυτικής Ευρώπης από την εκμετάλλευση των αναδυόμενων οικονομιών, δημιουργούσε αρνητικό ισοζύγιο στο ανταγωνισμό μεταξύ των Ευρωπαϊκών κρατών και κυρίως σε βάρος των «μικρότερων» αλλά και ύψωνε τείχη στην διεισδυτικότητα των Γιαπωνέζικων προϊόντων υψηλής τεχνολογίας.
Στο εσωτερικό των Ευρωπαϊκών Οικονομιών, το κοινωνικό κράτος είχε πληθώρα κεφαλαίων προς αξιοποίηση αλλά και εκδούλευσης των συνδικάτων, ώστε να εξαφανίζουν «διεθνιστικές ανησυχίες».
Μετά το τέλος του «αντίπαλου δέους», που πολλοί καταχάρηκαν και πανηγύρισαν την «πτώση» του Τείχους, οι νέο-ιμπεριαλιστές ανέπτυξαν μια πρωτοφανή δυναμική σε βάρος του παραδοσιακού Ευρωπαϊκού κεφαλαίου, που υποστηρίχτηκε με αντίστοιχη δυναμική από το Αμερικάνικο Κεφάλαιο.
Οι μέχρι σήμερα «παραδοσιακοί σύμμαχοι», τα Ευρωπαϊκά Συνδικάτα, αποτελούν βαρίδια στην ανάπτυξη και στην παγκοσμιοποιημένης της δυναμική.
Το κοινωνικό Κράτος, είναι πλέον ιδιωτικό και τα δικαιώματα των εργαζομένων απο σταθερές σε οικονομικές μεταβλητές πλέον, μεταβάλλουν τον χαραχτήρα τους. Είναι επιζήμιες μεταβλητές που επιδεινώνουν την οικονομική ευρωστία των επιχειρηματικών δράσεων και του κέρδους αλλά ταυτόχρονα και διαπραγματευτικό εργαλείο για περικοπή δικαιωμάτων.

Οι εργαζόμενοι ως οικονομικά αντίβαρα οφείλουν να αποδεχτούν την ιμπεριαλιστική διάσταση, σε ό,τι μέχρι χθες αποτελούσε υποχρεωτική συμβολή του Κράτους στα πλαίσια της συμμετοχής τους στην ανάπτυξη της Εθνικής οικονομίας.


Η «ελευθερία» στην "νεα" δημοκρατία που εγγυόταν η παγκοσμιοποίηση και η νέο-ιμπεριαλιστική ανάπτυξη, παρέχεται ως «δικαίωμα» στους εργαζόμενους να χάσουν τα κοινωνικοοικονομικά τους δικαιώματα αντικαθιστώντας τα με την ελευθερία της επιλογής στον χρόνο απασχόλησης, στην κοινωνική ασφάλιση, στην ιατρική περίθαλψη, στην απόκτηση γνώσεων κλπ.
Η ηθική της "αξιοπρέπειας" σε αντιδιαστολή με την ηθική της .....ουράς, του ράντζου κλπ.

Ό,τι το Κράτος παρείχε ως οικονομικό αντιστάθμισμα της συμμετοχής των εργαζομένων στην παραγωγή και την ανάπτυξη, σήμερα αποτελεί ανασταλτικός παράγοντας στην ανάπτυξη και στο υγειές ανταγωνισμό και επομένως ιδιωτικο που αγοράζεται!
Εφόσον καταργήθηκε ο Κρατικός προστατευτισμός σε προϊόντα και τοπικά – εθνικά κεφάλαια στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, το Κοινωνικό Κράτος ως προστατευτικός μηχανισμός δεν μπορεί παρά να καταργηθεί και αυτό.
Η κοινωνική ασφάλιση που επι της ουσίας ακουμπά στο παρελθόν, δεν αναγνωρίζεται από τις νέες τάσεις του ιμπεριαλισμού, όταν μάλιστα ο ίδιος άνοιξε την επιχειρηματικότητα και προς τις κοινωνίες, που τώρα με «ελεύθερη» βούληση μπορούν εκμεταλλευτούν.

Η ιδιωτική ατομική ασφάλιση, προπαγανδίστηκε ως ανώτερη ασφάλεια από την Κοινωνική, δημιουργώντας παράλληλα μια καινούργια τάξη συμφερόντων, στην οποία χωρούσαν πλέον όχι μόνο τα «στελέχη» της Μεσαίας Τάξης αλλά ολόκληρη η Τάξη.

Τα πολυτελή ξενοδοχειακού τύπου ιατρικά κέντρα και νοσοκομεία, οι ασφαλιστικές εταιρίες και τα πολυτελή τους κτήρια, η …, ευπρέπεια στις συναλλαγές και η δυνατότητα του ραντεβού, καθώς και οι «εγγυημένες» συνταξιοδοτικές παροχές, αποτέλεσαν το δέλεαρ στην πλειονότητα των εργαζομένων και μάλιστα σε εκείνα τα στρώματα που η εργασιακή τους σχέση τους δημιουργούσε την εικονική ανωτερότητα που είχαν ανάγκη, για να ξεχωρίζουν.

Η δυνατότητα του ανταγωνισμού και η ενίσχυση της δυναμικής των επιχειρήσεων, περνά μέσα από την δραστική μείωση των ανελαστικών δαπανών και την μείωση του εργατικού κόστους.
Η συνεισφορά των εργοδοτών στην ασφαλιστική δαπάνη αποτελεί αντικίνητρο που όσο παραμένει υψηλό παρεμποδίζει και την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα.
Αυτό αποτελεί την επωδό κάθε αιτιολόγησης ή επιχειρήματος των εργοδοτών όταν θέλουν να περιγράψουν την οικονομία και την δυναμική της.

Οι εργοδότες έχουν "δύο" δυνατότητες στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων τους.
Η μία, να πετύχουν την σημαντική μείωση του απασχολούμενου δυναμικού, όπου το εναπομείναν καλείται να αυξήσει την παραγωγικότητα του ώστε να επικαλύψει το κενό της μείωσης του δυναμικού απασχόλησης, και η δεύτερη να αποφύγουν, να καταχραστούν την ασφαλιστική εισφορά.
Η ανεργία όμως αποτελεί και τον βασικότερο παράγοντα, μείωσης των αποθεματικών και των παροχών των κοινωνικών ασφαλιστικών οργανισμών.

Το Κράτος από την μεριά του, συνεπικουρών την δοξασία του εργοδοτικού κεφαλαίου, ότι οι ασφαλιστικές ( μη μισθολογικό κόστος) εισφορές πράγματι αποτελούν αντικίνητρο στην ανάπτυξη, επιδοτεί τις θέσεις απασχόλησης με την απαλλαγή τους από την εργοδοτική συμμετοχή στην κοινωνική ασφάλιση.


Ταυτόχρονα προπαγανδίζει ένα οικείο προς τις χώρες προέλευσης, ξένο επενδυτικό κεφάλαιο, υποσχόμενο ελαστικές μορφές απασχόλησης, φορολογική ελάφρυνση, αδήλωτη εργασία, προνομιακή μεταχείριση, διασφάλιση των κερδών και την μεταφορά τους στο εξωτερικό, καθώς και μια "μηχανή" εξαφάνισης του "μη μισθολογικού" κόστους.

Δίνει όμως ταυτόχρονα στους εργοδότες το δικαίωμα να καταχρώνται της «ευνοϊκής» τους μεταχείρισης και να εκμεταλλεύονται το γεγονός της επιδότησης κατά τρόπο τέτοιον που η μεν ανεργία να αυξάνεται, τα δε Ταμεία να μαραζώνουν.


Ταυτόχρονα ξεκινά και η προπαγάνδα εναντίον των δικαιωμάτων των ασφαλισμένων καθώς και του αναδιανεμητικού συστήματος, για τα δήθεν λεφτά που χρεώνεται ο Πολίτης για να πληρώνει τα Ασφαλιστικά Ταμεία, που από την μια δεν του παρέχουν Α επιπέδου παροχές και από την άλλη που τον επιβαρύνουν δυσανάλογα, αφού τα κατεστημένα συμφέροντα απομυζούν σε βάρος των υπολοίπων προνομιακές μεταχειρίσεις.
Ανάμεσα σε αυτά μπαίνει και η Σύνταξη, το καθεστώς συνταξιοδότησης, ο χρόνος προσμέτρησης για την απονομή της σύνταξης, και μάλιστα από τους εργοδότες που εμφανίζονται υπέρμαχοι των εργαζομένων και των δικαίων τους, έναντι των συνδικαλιστικών τους οργανώσεων και των …. Συνδικαλιστικών τους εκπροσώπων.


Ενώ λοιπόν το πρόβλημα δεν είναι ούτε το ύψος της σύνταξης, ούτε ο χρόνος συνταξιοδότησης ( αύξηση των ορίων) εντούτοις, η πεπονόφλουδα προς τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, έχει διαπιστωθεί πως αποτελεί την βεβαιότητα του εκβιασμού που την τρώει αμασητη το σύνολο της συνδικαλιστικής ηγεσίας!!!

Ξεκινά λοιπόν ο Διάλογος κατ’ επιταγή και προικοσύμφωνο των Βρυξελλών και όχι από την ανάγκη να πειστούν οι εργοδότες πως δεν μπορούν να παρεμποδίζουν το Κοινωνικό Κράτος και να επιδιώκουν την συρρίκνωσή του, ούτε να αφαιρούν το άλλο πόδι της ανάπτυξης, που είναι το Κοινωνικό Κράτος.



Με ποια αντζέτα προσέρχεται στον διάλογο αυτό η ΓΣΕΕ;


Κατ' αρχή, με τον φόβο μήπως και αυξηθούν τα όρια ηλικίας και το κόστος της εισφοράς;
Από μηδενική βάση;
Ας προσδιορίσουμε την μηδενική βάση, την βάση δηλαδή που ξεκινά ένας διάλογος που κατ’ αρχή πρέπει να συμφωνηθούν τα αίτια της κρίσης και στην συνέχεια να εγερθούν οι απαιτήσεις για το ξεπέρασμά της.
Η βάση διαλόγου, είναι το Κοινωνικό Κράτος ως προϋπόθεση και υποχρέωση της ανάπτυξης της οικονομίας.

Όφειλε η ΓΣΕΕ να είχε αντιταχθεί στις πολιτικές επιδότησης των θέσεων εργασίας καθώς και στις πολιτικές απασχόλησης των νεοεισερχομένων στην παραγωγή.

Η ΓΣΕΕ οφείλει σήμερα να πάρει σαφείς αποστάσεις και να ασκήσει αντιπολιτευτικό πολιτικό λόγο στην Κυβέρνηση τόσο για τα stager όσο και για τις επιδοτήσεις των θέσεων απασχόλησης και μείωσης της ανεργίας.
Να στηλιτεύσει το περιβάλλον προστατευτισμού στις επενδύσεις, στα δικαιώματα των εργοδοτών, στις "συμφωνίες" των Ελληνικών Κυβερνήσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και να στηλιτεύσει τους εκβιασμούς των επιχειρήσεων για μετακινήσεις ή μετανάστευση κεφαλαίων.
Πρέπει η ΓΣΕΕ να αποδεχτεί πρώτη απ’ όλους ότι η Βάση διαλόγου είναι το Κοινωνικό Κράτος και η ενίσχυσή του, ως προϋπόθεση και μέσο εξόδου από την κρίση που θα οδηγήσει σε μια νέα ανάπτυξη και κατόπιν να προσέλθει στον διάλογο.
Πρέπει η ΓΣΕΕ, να αποδεχτεί οτι η "Ανάπτυξη" δεν μπορεί να μετριέται ως ποσοστό του ΑΕΠ, αλλά ως ποσοστό δεικτών Υπανάπτυξης. Όπως, ο δείκτης Παιδεία, ο δείκτης Ανεργία, ο δείκτης Κοινωνική Ασφάλιση, ο δείκτης Αγοραστική Δύναμη, ο δείκτης Αναλφαβητισμός, ο δείκτης Φτώχεια, ο δείκτης Ανταγωνιστικότητα και Κέρδος και ο δείκτης Συμμετοχής στην διαμόρφωση των εσόδων του Κρατικού Προϋπολογισμού.
Η θεωρεία του ΑΕΠ είναι η θεωρεία που βολεύει το Κεφάλαιο και όχι τα συνδικάτα ή τους επιστημονικούς φορείς των Συνδικάτων.

Διαφορετικά το σχοινί και το σαπούνι είναι το μόνο που θα εισπράξει ως επιβράβευση της εναγώνιας προσπάθειας της να συμμετέχει στον …. διάλογο!

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Μπορεί η Ελλάδα να δείξει το δρόμο; /των 'Αντονι Μπαρνέτ και Μέρι Κάλντορ


Στις 4 Οκτωβρίου οι Έλληνες εκλογείς υπερψήφισαν το αντιπολιτευόμενο σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ κι έδωσαν απόλυτη πλειοψηφία στον ηγέτη του Γιώργο Παπανδρέου. Το αποτέλεσμα αυτό αντιβαίνει στις ευρωπαϊκές εκλογικές τάσεις, που παντού ενισχύουν την κεντροδεξιά. Η Νορβηγία ίσως να μπορεί να θεωρηθεί επίσης εξαίρεση, αλλά η οικονομία της επωφελείται από τα πλούσια ενεργειακά της αποθέματα. Στην Πορτογαλία επίσης, η αριστερά επικράτησε και πάλι, αλλά με μειωμένη πλειοψηφία. Αντιθέτως, στην Αθήνα η δεξιά συντρίφτηκε.



Αν και πολλοί πολιτικοί αναλυτές αναγνώρισαν τη σημασία αυτού του εκλογικού αποτελέσματος, οι περισσότεροι το θεώρησαν απλά ως ένδειξη της βαθιάς απογοήτευσης των Ελλήνων από την αποτυχημένη συντηρητική κυβέρνησή τους. Μερικοί μάλιστα έφτασαν στο σημείο να υποστηρίξουν πως η ηχηρή υποστήριξη προς τη μεταρρυθμιστική πρόταση του ΠΑΣΟΚ, «στην πραγματικότητα» εξέφραζε το συντηρητισμό και τη στασιμότητα μιας μικρής χώρας, όπου η πολιτική είναι υπόθεση πολιτικών δυναστειών. Σύμφωνα με την άποψη αυτή, η εκλογή Παπανδρέου είναι έκφραση συντήρησης, όχι προοδευτικότητας.



Θεωρούμε πως κάνουν λάθος. Ασφαλώς και η βαθιά ριζωμένη διαφθορά, οι πελατειακές σχέσεις και τα υπερδιογκωμένα ελλείμματα θα υπονομεύσουν τη νέα κυβέρνηση και θα την εμποδίζουν να εκπληρώσει το θαυμαστό μεταρρυθμιστικό της πρόγραμμα. Αλλά ο Παπανδρέου είναι ένας εξαιρετικά εφευρετικός και ανοικτόμυαλος πολιτικός που θέλει να μετατρέψει την Ελλάδα σε εργαστήριο πρωτοπόρων απαντήσεων στην οικονομική και περιβαλλοντική κρίση και τα διεθνή προβλήματα που αντιμετωπίζει ολόκληρη η Ευρώπη.



Ο Παπανδρέου προτείνει μία μεταρρυθμιστική διαδικασία με τρεις πυλώνες:

Μία στρατηγική «πράσινης ανάπτυξης» για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη
Μία πολιτική ζωή βασισμένη στη συμμετοχή και τη λογοδοσία, με βάση τη διαβούλευση και άλλες μορφές άμεσης δημοκρατίας
Μία εξωτερική πολιτική με τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών, σε αντίθεση με τις παραδοσιακές αντιλήψεις περί άσκησης της διπλωματίας χωρίς τους πολίτες
Επί είκοσι χρόνια, ο νεοφιλελευθερισμός περιόρισε τις κεντροαριστερές κυβερνήσεις σε πολιτικές «τριγωνοποίησης»: το φαινόμενο αυτό είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό στο Ηνωμένο Βασίλειο, πατρίδα των «νέων Εργατικών» και του δύσμοιρου «τρίτου δρόμου» τους.



Ο Παπανδρέου επιχειρεί να ξεφύγει από αυτό το πλαίσιο και να πρωτοπορήσει στην Ευρώπη, διαμορφώνοντας ένα προοδευτικό υπόδειγμα για την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, ανάλογο με ό,τι συμβαίνει στην Αυστραλία και ίσως -αν και είναι νωρίς ακόμα να αποφανθούμε- στην Ιαπωνία.



Γνωρίσαμε από πρώτο χέρι ένα μικρό τμήμα της μορφωτικής διαδικασίας που βρίσκεται πίσω από τη στρατηγική Παπανδρέου. Συμμετείχαμε, με πολλούς άλλους, στα «συμπόσια της Σύμης», που τα ξεκίνησε ο Παπανδρέου εδώ και 12 χρόνια. Τα σεμινάρια αυτά, που πήραν το όνομά τους από το νησί του Αιγαίου Πελάγους όπου διοργανώθηκε η πρώτη συνάντηση, είναι άτυπες συναντήσεις εργασίας που συνδιοργανώνουν το «ίδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου» και το «κέντρο Όλαφ Πάλμε», με σκοπό την ανταλλαγή ιδεών για το μέλλον της αριστεράς.



Μετά την πρώτη συνάντηση της Σύμης, ο Παπανδρέου φιλοξενούσε κάθε χρόνο τη συνάντηση σε διαφορετικό νησί της Μεσογείου, με τη συμμετοχή κορυφαίων πανεπιστημιακών, ακτιβιστών και πολιτικών από ολόκληρο τον κόσμο, με σκοπό να συζητήσουν πώς είναι δυνατό να έρθει ένας καλύτερος κόσμος. Από τα σεμινάρια αυτά προήρθε μια πολιτική σκέψη που μπορεί να αποκληθεί «σχολή της Σύμης»: μια σειρά από νέες, προοδευτικές προσεγγίσεις σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, λειτουργίας της δημοκρατίας ή της οικονομίας, στο νέο πλαίσιο προκλήσεων και πιέσεων που θέτει η παγκοσμιοποίηση.



Η ιστορία των «σεμιναρίων της Σύμης» μπορεί να χωριστεί σε δύο περιόδους: τα πρώτα έξι σεμινάρια διοργανώθηκαν επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ. Ο Παπανδρέου τότε ήταν ως επί το πλείστον ένας οραματικός υπουργός εξωτερικών συμπεριλαμβανομένου του εξαμήνου που η Ελλάδα προήδρευε της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Τα έξι αυτά χρόνια, τα σεμινάρια ασχολήθηκαν κυρίως με το ρόλο της κοινωνίας των πολιτών στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής. Στο πρώτο σεμινάριο συναντήθηκαν ακτιβιστές της κοινωνίας των πολιτών και πολιτικοί από ολόκληρη τη νοτιοανατολική Ευρώπη, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν τα περιφερειακά προβλήματα και να μετριαστεί η κυρίαρχη αίσθηση της «βαλκανοποίησης» της περιοχής. 'Αλλα σεμινάρια ασχολήθηκαν με τον Καύκασο ή τη Μέση Ανατολή.



Ως υπουργός εξωτερικών, ο Παπανδρέου εφάρμοσε επανειλημμένα στην πράξη τις αντιλήψεις του περί άμεσης δημοκρατίας και διπλωματίας των πολιτών, ιδίως όταν κάλεσε την ελληνική κοινωνία να βοηθήσει τον τουρκικό λαό που είχε πληγεί από μεγάλους σεισμούς. Η ανταπόκριση των πολιτών υπερέβη κάθε προσδοκία και παρείχε τη βάση για την επακόλουθη διπλωματική προσέγγιση Ελλάδας-Τουρκίας.



Αλλά το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν στην εξουσία για σχεδόν είκοσι χρόνια, και κατευθυνόταν αναπότρεπτα προς την εκλογική ήττα. Στις αρχές του 2004, ο Παπανδρέου εκλήθη να αναλάβει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αποφευχθεί η αναμενόμενη εκλογική ήττα. Αν και η δεξιά Νέα Δημοκρατία, υπό την ηγεσία του Καραμανλή, πέτυχε μια καθαρή εκλογική νίκη, ο Παπανδρέου κατόρθωσε να μειώσει στο ήμισυ τη διαφορά που είχε κληρονομήσει και απέκτησε αρκετό προσωπικό πολιτικό κεφάλαιο ώστε να ξεκινήσει τη μακρά πορεία του προς την πολιτική του αντεπίθεση.



Όταν το κόμμα του Παπανδρέου υπέστη και δεύτερη εκλογική ήττα, το 2007, υπήρξε μια εσωκομματική προσπάθεια να ανατραπεί από την ηγεσία του κόμματος. Εν πολλοίς η εκ των έσω αντίδραση στον Παπανδρέου οφειλόταν στις προσπάθειές του να μεταρρυθμίσει το ΠΑΣΟΚ, του οποίου η πολιτική εικόνα αμαυρωνόταν από εκτεταμένη διαφθορά. Ο Παπανδρέου είχε επίσης να διαχειριστεί την πολιτική κληρονομιά του πατέρα του Ανδρέα Παπανδρέου, που είχε ιδρύσει το ΠΑΣΟΚ με την επιστροφή του από την πολιτική αυτοεξορία, ώστε να συμβάλει στην αποκατάσταση της δημοκρατίας μετά τη στρατιωτική δικτατορία της περιόδου 1967-1974. Η δημοφιλία του Παπανδρέου του πρεσβύτερου δεν αμφισβητήθηκε ποτέ, αλλά η πολιτική του ελκυστικότητα οφειλόταν στο λαϊκισμό του και η πολιτική του απήχηση στη διαμόρφωση πελατειακών σχέσεων.



Ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν αποφασισμένος να μην επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος. Ως υπουργός εξωτερικών, είχε ήδη επιδείξει σπάνια ικανότητα να ασκεί τολμηρή και πετυχημένη εξωτερική πολιτική. Ως ένας σύγχρονος άνθρωπος, σπουδαγμένος στην Αμερική, που μιλά με άνεση σουηδικά, ο τρόπος ομιλίας του απέχει από το στομφώδες ύφος που συνηθίζουν οι Έλληνες πολιτικοί. Αν και αρχικά ήταν επιφυλακτικός με την ιδέα να αναμειχθεί με την πολιτική, στοχεύει σήμερα να μετατρέψει την Ελλάδα σε μια σύγχρονη, αδιάφθορη πολιτεία.



Μετά το 2004, με τον Παπανδρέου εκτός εξουσίας, μια σειρά από αναγκαστικά πιο λιτά «σεμινάρια της Σύμης» ασχολήθηκε με το ζήτημα της ανανέωσης της προοδευτικής πολιτικής. Πρώτη απόφασή του ήταν να ασχοληθεί με το ζήτημα της δημοκρατίας αυτής καθ' εαυτήν, υπό το πρίσμα της μαζικής δυσαρέσκειας και της μείωσης της συμμετοχής των πολιτών στις εκλογές, φαινομένων που δεν περιορίζονται στην Ελλάδα. Αυτό ήταν το θέμα του συμποσίου του 2004. Σε μια συνέντευξή του στο «όπεν ντεμόκρασι» τόνιζε πως «το βασικό μήνυμα που είχαν οι εκλογές για μένα ήταν πως χρειάζονταν πολύ περισσότερες αλλαγές στο πώς κάνουμε πολιτική, παρά στο προγραμματικό περιεχόμενο των διακηρύξεών μας».



Παράλληλα ο Παπανδρέου ερευνούσε καινοτόμα λογισμικά ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και ηλεκτρονικής δημοκρατίας, αλλά και νέες μορφές διαβούλευσης και ανοικτών προκριματικών εκλογών. Αξιοποίησε την καινοτόμα εργασία του «κέντρου διαβουλευτικής δημοκρατίας» του Στάνφορντ, ο Παπανδρέου προκάλεσε μια «διαβουλευτική δημοσκόπηση» με την οποία επέλεξε το 2006 τον υποψήφιο δήμαρχο του ΠΑΣΟΚ για το Μαρούσι, ένα προάστιο των Αθηνών. Και όταν αμφισβητήθηκε η ηγεσία Παπανδρέου μετά την ήττα του ΠΑΣΟΚ το Σεπτέμβριο του 2007, αυτός απάντησε στην πρόκληση καλώντας όλους τους πολίτες, μέλη και μη-μέλη του ΠΑΣΟΚ να ψηφίσουν για τον νέο πρόεδρο του κόμματος. Αμφότερες οι παραπάνω προσεγγίσεις θεωρήθηκαν ως προσπάθειες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να περιορίσει την επιρροή των παραδοσιακών κομματικών μηχανισμών του κινήματος αλλά και να ανοίξει τις θύρες του ΠΑΣΟΚ στο επιφυλακτικό κοινό.



Αν και συνέχισαν να ενδιαφέροντα για έναν «άλλο» τρόπο άσκησης της πολιτικής, τα «συμπόσια της Σύμης» επικεντρώθηκαν και σε άλλες κρίσιμες πλευρές της σύγχρονης ζωής. Το 2006 ασχολήθηκαν με τη διαμόρφωση των πόλεων και τις μεταναστευτικές πολιτικές. Το 2007 με την κλιματική αλλαγή. Ο επείγον χαρακτήρας της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας αναδείχθηκε επώδυνα με τις μεγάλες πυρκαγιές που σάρωσαν εκείνη τη χρονιά την Ελλάδα. Το 2008, το «συμπόσιο της Σύμης» ασχολήθηκε με τις δασικές πυρκαγιές, αλλά και την ενέργεια, και την κρίση των διεθνών οργανισμών. Για όσους ακούσαμε τους νομπελίστες Αμάρτια Σεν (Amartya Sen) και Τζο Στίγκλιτζ (Joe Stiglitz), που συμμετείχαν στο σεμινάριο, η οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008 δεν ήταν και τόσο απρόσμενη.



Αλλά το πιο σημαντικό προϊόν των πρόσφατων «συμποσίων της Σύμης» ήταν η ανάδυση της έννοιας της «πράσινης ανάπτυξης» ως εναλλακτικής λύσης τόσο στο νεοφιλελευθερισμό όσο και στην παλιά κρατικιστική αριστερά, αλλά και ως μεθόδου υπέρβασης της τρέχουσας οικονομικής κρίσης. Η πράσινη ανάπτυξη είναι ο μόνος τρόπος οικονομικής ανάπτυξης που είναι ταυτόχρονα περιβαλλοντικά και οικονομικά βιώσιμος και συνεισφέρει στην εξοικονόμηση ενέργειας αλλά και την άνοδο της παραγωγικότητας. Η πράσινη ανάπτυξη είναι τοπική και αποκεντρωμένη, και απαιτεί ταυτόχρονα κρατική παρέμβαση και λειτουργία της αγοράς. Ο Παπανδρέου θεωρεί την πράσινη ανάπτυξη ταυτόχρονα αναγκαιότητα αλλά και ευκαιρία για την Ελλάδα. Η Ελλάδα αναμένεται να είναι μια από τις περιοχές που θα πληγεί σκληρότερα από την κλιματική αλλαγή καθώς είναι ευάλωτη στην ερημοποίηση, που θα υπονομεύσει τη βασισμένη στο τουρισμό οικονομία της. Ταυτόχρονα όμως, διαθέτοντας άνεμο και ήλιο εν αφθονία, έχει όλα τα φόντα να γίνει πρωτοπόρος στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.



Ζούμε σε μια εποχή που όλοι οι πολιτικοί λένε στους ψηφοφόρους πως τους προσφέρουν ριζικές λύσεις στις «νέες προκλήσεις της εποχής» και υπόσχονται να είναι «διαφορετικοί». Όπως είναι φυσικό, παρόμοιες μεγαλοστομίες τελικά το μόνο που πετυχαίνουν είναι να επιδεινώνουν το κυνισμό του κόσμου, με τη συνεισφορά βέβαια της οκνηρής και μολυσμένης από την κοινοτοπία δημοσιογραφίας. Οι δημοσιογράφοι θα ήταν χρησιμότεροι αν ερευνούσαν κατά πόσον οι προεκλογικές «δεσμεύσεις» και τα γεμάτα υποσχέσεις προγράμματα περιέχουν ιχνοστοιχεία έστω τεκμηρίωσης και αληθινής πρόθεσης να εφαρμοστούν.



Από αυτήν την άποψη, μπορούμε να εγγυηθούμε πως την τελευταία πενταετία ο Γιώργος Παπανδρέου οργάνωσε μια σπάνια διαδικασίας αναστοχασμού, μελέτης και διαλόγου.

Πρώτον, για τη λειτουργία της δημοκρατίας.
Δεύτερον, για τις πολιτικές που θα εξασφαλίσουν μεγαλύτερη ισότητα και πιο λειτουργικές απαντήσεις στα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της εποχής μας, με την ανάπτυξη της έννοιας της πράσινης ανάπτυξης.
Τρίτον, με το ξεπέρασμα του ελιτισμού της εξωτερικής πολιτικής στην αντιμετώπιση των μεγάλων διεθνών προβλημάτων (όπως της μετανάστευσης) με την ενεργό ανάμειξη και όχι τον αποκλεισμό της κοινωνίας των πολιτών. Αν υπάρχει στην Αθήνα πολιτικός που να μπορεί να συμβάλει στην επίλυση του κυπριακού προβλήματος, αυτός δεν είναι άλλος από τον Παπανδρέου, που είναι ο μόνος που αναζητά μια έξυπνη συμφιλίωση στο νησί.

Ο Γιώργος Παπανδρέου και η ομάδα του καλούνται να αντεπεξέρθουν σε πολύ δύσκολες προκλήσεις και θα ήταν ανόητο για τον οποιοδήποτε να προεξοφλήσει την επιτυχία τους. Αλλά ενώ σε ολόκληρη την Ευρώπη η αριστερά εμφανίζεται εξαντλημένη και στερεμένη από ιδέες, ο Παπανδρέου ανάλαβε μια έμπρακτη προσπάθεια να προετοιμάσει την αλλαγή. Η πρωτοτυπία του δεν πρέπει να υποτιμάται, ούτε να απαξιώνεται. Μακάρι ο νέος Έλληνας πρωθυπουργός να ανοίξει δρόμους για ολόκληρη την ευρωπαϊκή κεντροαριστερά

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Δέκα τουρκικά μαχητικά “σπάνε” Ελληνική άσκηση στη μέση του Αιγαίου!



Το μόνο που δεν έχουν κάνει είναι να προσγειωθούν σε Ελληνικό αεροδρόμιο.

Mε απίστευτη θρασύτητα η Τουρκία, όχι απλώς ολοκλήρωσε παντελώς ανενόχλητη την άσκηση έρευνας-διάσωσης, εντός της περιοχής ελληνικής αρμοδιότητας περιφρονώντας τις ελληνικές ΝΟΤΑΜ, αλλά με μία κίνηση που καταδεικνύει με απόλυτη σαφήνεια της προθέσεις της «έσπασε» με 10 μαχητικά την αντίστοιχη ελληνική διακλαδική άσκηση έρευνας-διάσωσης που διεξαγόταν μεταξύ Χίου και Σάμου!
Και μάλιστα με ΝΑΤΟϊκό “καπέλο” αφού η ενέργειά της αυτή έγινε στο πλαίσιο άσκησης του ΝΑΤΟ!
Η κίνηση αυτή της τουρκικής Αεροπορίας σήκωσε το “θερμόμετρο” σε τέτοια επίπεδα με αποτέλεσμα να ενεργοποιηθεί μετά από αρκετό καιρό η λεγόμενη κόκκινη γραμμή μεταξύ των δύο CAOC-7 της Λάρισας και του CAOC-6 στο Εσκισεχίρ.
Συγκεκριμένα σχηματισμός 10 τουρκικών μαχητικών που δρούσε στο περιθώριο άσκησης υποτίθεται σε συνεργασία με ΝΑΤΟικό αεροσκάφος AWACS E-3 και αποτελούμενος από 8 αεροσκάφη F-16 και δύο RF-4E παρενόχλησε τις ελληνικές αεροναυτικές δυνάμεις που ασκούνταν στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Χίου και Σάμου στο πλαίσιο της άσκησης «ΙΩΝΑΣ 09»!
Πιο συγκεκριμένα στις 13:30 τέσσερα F-16 αποσπάστηκαν από το σχηματισμό και πραγματοποίησαν χαμηλή διέλευση σε ύψος 2.200 ποδών πάνω από την περιοχή της έλληνικής άσκησης Έρευνας και Διάσωσης, παραβιάζοντας φυσικά το κατώτατο ύψος των 10.000 ποδών που είχε τεθεί ως ελάχιστο από ελληνική ΝΟΤΑΜ αλλά και το FIR Αθηνών.
Αλλά αυτό ήταν το λιγότερο: Η κίνησή τους ήταν τέτοια που δημιουργήθηκε κίνδυνος ατυχήματος. Άμεσα δόθηκε εντολή από το ΑΤΑ να διακοπεί η άσκηση, γιατί στην περιοχή εισέβαλαν και τα ελληνικά μαχητικά καταδιώκοντας τα τουρκικά!
Το όλο επεισόδιο διήρκεσε 5 λεπτά από τις 13:30 έως και τις 13:35 και τα αεροσκάφη εισήλθαν βόρεια της Λέσβου και εξήλθαν του ελληνικού FIR νότια της Χίου, όπου και ο χώρος της άσκησης ΙΩΝΑΣ.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

ΑΛΛΑΞΕ Ο ΜΑΝΩΛΙΟΣ ΚΑΙ ΦΟΡΕΣΕ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ ΑΛΛΙΩΣ


Το ορθό είναι να ξεκινήσω τον γραπτό μου λόγο με την συνηθισμένη για τις περιστάσεις φράση των νεοελλήνων « Ούστ νενέκοι, πολιτικοί αγύρτες, διγλωσσίες και ψευτοτσαμπουκάδες» που η διαφορά σας από τον Καραμανλή και την Νέα Δημοκρατία, είναι τα χρώματα της φανέλας.

Αλλά δεν σας το λέω. Το αφήνω σε σας να το αποδεικνύετε καθημερινά με τις πράξεις σας.


Ο Ελληνικός λαός δεν ψήφισε Καραμανλή, επειδή θα του πάγωνε τους μισθούς την επομένη των εκλογών.
Δηλαδή, ψήφισε εσάς, επειδή θα παγώνατε τους μισθούς πενήντα ημέρες μετά;;;;


Μας λέγατε προεκλογικά, πως δεν θα βρείτε στηρίγματα στην πολιτική των προηγούμενων για να δικαιολογηθείτε.


Μας λέγατε προεκλογικά, ότι η οικονομία και η ανάκαμψη από την ύφεση περνά μέσα από την αναδιανομή και την ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών.



Μας λέτε σήμερα ότι « ….. Με τον προυπολογισμό του 2010 κάνουμε το πρώτο αποφασιστικό βήμα για την ανάταξη της οικονομίας. Αντιμετωπίζουμε τα μεγάλα δημοσιονομικά προβλήματα που κληρονομήσαμε, ρίχνουμε χρήμα στην αγορά, αντιμετωπίζουμε τις κοινωνικές αδικίες και τη φτώχεια. Αυτά υποσχεθήκαμε, αυτά κάνουμε.»


Μας λέγατε προεκλογικά, 02/10/09 ότι « ….. Μας ρωτάνε, μας ρωτάνε υποκριτικά, πού θα βρούμε τα λεφτά. Τους απαντάμε: Εκεί όπου τα χάρισαν! Εκεί όπου τα σπατάλησαν! Εκεί όπου δεν τόλμησαν εκείνοι ποτέ να τα βρούνε!»


Μας λέτε σήμερα ότι τα λεφτά θα τα βρείτε από τους μισθωτούς των 2000 ευρώ και πάνω, γιατί αυτοί είναι οι ….. έχοντες και κατέχοντες σε βάρος του λαού και της οικονομίας.


Μας λέγατε προεκλογικά, 25/09/09 «……«Αυτά τα δύο μεγάλα ζητήματα συγκλίνουν σε ένα πολύ απλό στόχο. Το στόχο να αλλάξουμε το μοντέλο της ανάπτυξης, να πάμε σε ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης, σε μια νέα συμφωνία, που βάζει στο επίκεντρο τον άνθρωπο, τον πολίτη, την οικογένεια και συμφιλιώνει την παραγωγή, την οικονομική ανάπτυξη, με το περιβάλλον».
- «Αυτό σημαίνει όμως, ότι χρειάζεται να πάρουμε ριζικά διαφορετικές αποφάσεις και για τον τρόπο διακυβέρνησης του πλανήτη μας και των οικονομιών μας και του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Δεν μπορούμε να σώζουμε το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τις τράπεζες και απ' την άλλη, να λέμε ότι θα παγώσουμε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές για τον εργαζόμενο και την πραγματική οικονομία».

Μας λέτε σήμερα πως πρέπει να σφίξουμε ακόμα το ζωνάρι, να ξεχάσουμε τις αυξήσεις των μισθών μας, να μην ζούμε το απατηλό όνειρο μιας άλλης ανάπτυξης, να ξεχάσουμε πως οι Τράπεζες φορολογούνται, να μάθουμε πως ζει κανείς στην κατάψυξη και να συνηθίσουμε το πολικό κλίμα.


Μας λέγατε προεκλογικά «…..Έχουμε πει ορισμένα πράγματα πάρα πολύ ξεκάθαρα. Δεν θα αυξηθούν οι φορολογικοί συντελεστές. Δεν θα υπάρξει περαιτέρω φορολόγηση της μέσης ελληνικής οικογένειας και των χαμηλόμισθων. Ναι, θα υπάρξει μεγαλύτερη φορολόγηση των υψηλών εισοδημάτων, των μερισματούχων, εάν είναι μεγάλα μερίσματα, εάν είναι μεγαλομέτοχοι με άλλα λόγια, και της μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Οι κατευθύνσεις μας είναι σαφείς.»

Μας ετοιμάζετε αύξηση των έμμεσων φόρων, αυξήσεις στα ποτά, στα τσιγάρα, στους φορολογικούς συντελεστές, στους φόρους καυσίμων, διατηρείτε το 12% στα καρτοκινητά, τις αυξήσεις των τελών κυκλοφορίας, τον ειδικό φόρο κατανάλωσης καυσίμων.


Μας λέγατε προεκλογικά «……«Αν θέλετε να συνεχίσουμε την ίδια πορεία παρακμής των τελευταίων 6 χρόνων, ξαναψηφίστε τον κ. Καραμανλή. Αν θέλετε μία πορεία προόδου, με ένα κράτος που σέβεται τον πολίτη και μία οικονομία που αναπτύσσεται, τότε ζητώ τη δύναμή σας, ζητώ την ψήφο σας, ψήφο αυτοδυναμίας».


Σήμερα αποδεικνύεται ότι ο Λαός έκανε την ίδια διαχρονική μα…..α. Να σας πιστέψει!!!


Μας λέγατε προεκλογικά ότι «……Πρώτον, το πάγωμα μισθών και συντάξεων που ανακοίνωσε ο κ. Καραμανλής στη Δ.Ε.Θ. δεν αντισταθμίζεται με καμία εισοδηματική ενίσχυση. Ακολουθεί το μισθωτό και τον συνταξιούχο όλη την υπόλοιπη ζωή του, σημαίνει δηλαδή διαρκή μείωση στο εισόδημά του.
- Και δεύτερον, το «αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό» είναι μόνο ένα μέτρο από το συνολικό σχέδιο αναθέρμανσης της οικονομίας που προτείνουμε….»


Μας λέγατε προεκλογικά ότι «……Θέλουμε τα λιμάνια μας να αξιοποιήσουν τα τεράστια πλεονεκτήματα που συνδέονται με την στρατηγική γεωγραφική θέση της χώρας μας. Να γίνουν σημαντικοί διαμετακομιστικοί κόμβοι στην ευρύτερη περιοχή, παρέχοντας σύγχρονες λιμενικές υπηρεσίες υψηλής ποιότητας σε ανταγωνιστικές τιμές, και εξασφαλίζοντας τη σύνδεση περιφερειακών και εθνικών δικτύων.

- Προωθούμε διαρθρωτικές αλλαγές που θα διέπουν την αυτόνομη οργάνωση, διοίκηση και λειτουργία των λιμένων και αξιοκρατικά στελεχωμένων δημόσιων λιμενικών αρχών.- Ενισχύουμε το ρόλο των δημόσιων λιμενικών αρχών ως παράγοντα διασφάλισης του δημόσιου συμφέροντος στην παροχή λιμενικών υπηρεσιών. Λέμε όχι στην ιδιωτικοποίηση των λιμένων.

- Εκσυγχρονίζουμε τις λιμενικές υποδομές και δημιουργούμε σύγχρονους επιβατικούς σταθμούς σε όλη τη περιφέρεια.

- Διευκολύνουμε την ανάπτυξη βιομηχανιών υπηρεσιών προστιθέμενης αξίας στην ευρύτερη περιοχή των λιμένων, με στόχο τη διεύρυνση του μεταφορικού έργου. Ενισχύουμε την διαφάνεια στις σχέσεις λιμένων – χρηστών.

- Προωθούμε την εξωστρέφεια των Ελληνικών Λιμένων μέσω της ενεργής δραστηριοποίησης τους στα διεθνή φόρα και παρεμβαίνουμε ενεργά στην διαμόρφωση της Ευρωπαϊκής Λιμενικής Πολιτικής.

Για το ΠΑΣΟΚ, ο δημόσιος έλεγχος και η διαχείριση των λιμενικών μας υποδομών αποτελεί επιλογή βιώσιμη και επιβεβλημένη, λόγω του στρατηγικού χαρακτήρα τους, στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.


Ειδικότερα για τον ΟΛΠ η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα εξαντλήσει όλες τις δυνατότητες προκειμένου να κατοχυρώσει το δημόσιο συμφέρον και τα εργασιακά δικαιώματα, με ουσιαστική και σε βάθος επαναδιαπραγμάτευση».
Σήμερα σας παρακολουθούμε να αυτοξεφτιλίζεστε
!!!


Μας λέγατε προεκλογικά ότι :

«….Υποστηρίζουμε:
- την αναβάθμιση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των Εθνικών Κοινοβουλίων και την αξιοποίηση των ρυθμίσεων της Συνθήκης της Λισσαβόνας που ενισχύουν συμμετοχή, όπως η νομοθετική πρωτοβουλία πολιτών και τα δημοψηφίσματα.
- την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης με αναπροσαρμογή των όρων και νέες προδιαγραφές που θα εξαιρούν από τη μέτρησητου επιτρεπόμενου ελλείμματος τις δημόσιες παραγωγικές δαπάνες, τις επενδύσεις για την παιδεία κα την πράσινη ανάπτυξη, καθώς και τις αμυντικές δαπάνες.
- τη θέσπιση ενός Ευρωπαϊκού Σύμφωνου για την Απασχόληση, ένα «Κοινωνικό Μάαστριχτ» με μετρήσιμους δεσμευτικούς στόχους για απασχόληση καιανάπτυξη.
Σήμερα κάνετε το ακριβώς αντίθετο!

Έφτασε λοιπόν η ημέρα να αποκαλυφθείτε! Θα έρθουν και οι επόμενες μέρες που θα αποδείξετε πόσο καλοί υπάλληλοι των Τρισέ και Αλμούνια είστε και πως αντιλαμβάνεστε τον πατριωτισμό και τον αυτοσεβασμό μιας χώρας, ενός λαού, μιας ιστορίας, ενός μέλλοντος.


Από σήμερα και κάθε μέρα θα συγκρίνεστε με τον προεκλογικό λόγο σας και με την δήθεν σοσιαλιστική σας συνείδηση.

ΜΙΧΑΛΗS ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗS

ΜΙΧΑΛΗS ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗS
ΑΠΕΒΙΩΣΕ 26/5/2009

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΗ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ....

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΗ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ....

ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ ΚΥΡΙΕ.......

Η COSMOTE ΑΓΟΡΑΣΕ ΤΑ 500 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ¨ΓΕΡΝΑΝΟΣ¨ ΠΡΟΣ 1.300.000 εκ.ΕΥΡΩ

Ο ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΟΡΑΣΕ ΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΠΡΟΣ 180 εκ. ΕΥΡΩ

ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ ...... ΣΚΑΝΔΑΛΟ

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΑS

ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΑS
ΓΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΚΟΜΟΙΡΑ ΤΗΝ....OIKONOMIA

ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΜΕ

Η Διεθνής Αμνηστία μαζεύει υπογραφές για την Κ. Κούνεβα

Το ελληνικό τμήμα της Διεθνους Αμνηστίας προώθησε την υπόθεση της Κωνσταντίνας ως international petition.Αυτό σημαίνει ότι θα γίνει συλλογή υπογραφών σε παγκόσμιο επίπεδο προκειμένου να ασκηθούν πιέσεις στις ελληνικές αρχές για απόδοση δικαιοσύνης.Είναι πολύ σημαντικό να συγκεντρωθούν τουλάχιστον 10.000 υπογραφές μέχρι την εργατική Πρωτομαγιά, ημερομηνία που θα παραδοθούν στον Υπουργό Εσωτερικών της Ελλάδας.

http://www.amnesty.org.gr/kouneva.htm
http://g700.blogspot.com/

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΑΛΑΝ ΓΚΡΙΝΣΠΑΝ ( ΠΡΟΕΔΡΟS της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑS των ΗΠΑ)

Εκανα το λάθος της ζωής μου όταν πίστευα στην απόλυτη ελευθερία της αγοράς


ΤΟ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΙ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΑΤΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΤΟΠΟ;

ΑΓΩΝΑS ΧΩΡΙS ΟΡΟΥS ΚΑΙ ΧΩΡΙS ΑΝΑΣΤΟΛΕS

Τίποτα δεν πάει χαμένο
στη χαμένη σου ζωή,
τ’ όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου "γιατί".

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΩΛΕΙΤΑΙ Η ΕΛΛΑΣ

ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑS

Με αντάλλαγμα 442,5 εκατομμύρια Ευρώ η κυβέρνηση της Δεξιάς, ως κυβέρνηση του μεγάλου καφαλαίου και της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης πούλησε τη Διοίκηση (MANAGEMENT)του ΟΤΕ στην κρατική DEUTSCHE TELECOM, πράγμα που σημαίνει το απόλυτο δικαίωμα Διαχείρησης, όχι μόνο των υλικών και άυλων περιουσιακών στοιχείων του ΟΤΕ και των δεκάδων Θυγατρικών του Εταιριών, αλλά και την υποχρέωση του ελληνικού κράτους να παρέχει τηλεπικοινωνιακή ασφάλεια στους Έλληνες και στην ελληνική οικονομία, απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη, την ευημερία, την ανεξαρτησία και την ελευθερία του Ελληνικού Λαού. Ο παρακάτω πίνακας είναι ενδεικτικός για το μέγεθος της ζημιάς που προκαλεί στην Ελλάδα το ξεπούλημα του ΟΤΕ, χωρίς να είναι , φυσικά, δυνατό να υπολογιστεί η συνολική ζημιά για τα άυλα περιουσιακά στοιχεία τόσο σε τρέχουσες αξίες, όσο και σε απωλεσθησόμενες αξίες στο βάθος του χρόνου: Με την πώληση του ΟΤΕ και των άλλων Δημόσιων Επιχειρήσεων και Οργανισμών που προηγήθηκαν , αλλά και αυτών που ακολουθούν, πράγματι, ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΓΙ' ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ.ΑΥΤΑ ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ:1.- OTE,
2.- OTE ESTATE (με τα 2.500 κτίρια ιδιοκτησίας ΟΤΕ, αξίας άνω του 1,6 δις. ευρώ),
3.- COSMOTE,
4.- ΓΕΡΜΑΝΟΣ (στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια),
5.- ΟΤΕΝΕΤ (με τα εμπορικότατα προϊόντα της, conn-x, smile & web κάρτες, θυγατρικές εταιρίες κλπ),
6.- HELLAS SAT (δορυφορικές επικοινωνίες ΟΤΕ),
7.- ΟΤΕ SAT MARITEL (ναυτιλιακές επικοινωνίες ΟΤΕ),
8.- ΟΤΕ GLOBE (διεθνείς επικοινωνίες ΟΤΕ),
9.- ΟΤΕ ΑCADEMY (εκπαιδευτικό κέντρο ΟΤΕ),
10.- ROM TELECOM (Τηλεπικοινωνιακός Οργανισμός Ρουμανίας, στον οποίο ο ΟΤΕ κατέχει το 54%),
11.- COSMOROM (η COSMOTE της Ρουμανίας),
12.- GLOBUL (η COSMOTE της Βουλγαρίας),
13.- COSMOFON (η COSMOTE της FYROM),
14.- AMC (η COSMOTE της Αλβανίας),
15.- TELECOM (o OTE της Σερβίας).
16. τα OTEshops,
17. την INFOTE με τον Χρυσό Οδηγό και τις διαφημίσεις του,
18. την OTEPLUS,
19. την COSMO-ONE,
20. τον ΟΤΕ-International,
21. την ΟΤΕ-Ασφάλιση,
22. την HellasCom,
23. το Μουσείο Τηλεπικοινωνιών του ΟΤΕ και
24. πουλάνε ακόμα και το όνομα, τη φήμη και την πελατεία, δηλαδή το brand name "ΟΤΕ".
Powered By Blogger