Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Στην βάση αυτή, η επιχειρηματικότητα στον πρωτογενή αγροτικό τομέα, εξαγγέλλεται ως εύηχο σλόγκαν που παρατείνει όμως τις παραδοσιακές πολιτικές αντιμετώπισης, ελέγχου και φτηνής εκμετάλλευσης της αγροτικής παραγωγής και του μικρού και μεσαίου κλήρου.



Αν θέλαμε να δούμε μια ανεξάρτητη πορεία ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας από τι εξαρτήσεις του δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα, καθώς η αγροτική οικονομία μπορεί να αποτελεί τον τροφοδότη με πρώτες ύλες μιας βιομηχανικής δραστηριότητας όμως, θα πρέπει να την αντιμετωπίσουμε και ως μια παραγωγική οικονομία που στοχεύει στην εξοικονόμηση πόρων και την δημιουργία κεφαλαίων με εξαγωγικό προσανατολισμό.

Μια αντίστοιχη της δομής ανάπτυξης του επιχειρηματικού – βιομηχανικού ή βιοτεχνικού κεφαλαίου, δομή αγροτικής οικονομικής επιχειρηματικότητας, που θα επιχειρούσε την αντικατάσταση των χρεοκοπημένων συνεταιριστικών εκμεταλλεύσεων, αυξάνοντας τις δυνατότητες επενδύσεων αγροτικών κεφαλαίων στην βιομηχανική επεξεργασία και την βιομηχανική υποστήριξη, θα ήταν μια δομή που θα βασιζόταν στην δημιουργία μικρών, μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων αγροτικής εκμετάλλευσης.

Πιο συγκεκριμένα, θα πρότεινα στο σχεδιασμό ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας, την παροχή δυνατότητας δημιουργίας ατομικών ή πολυμετοχικών εκμεταλλευτικών επιχειρήσεων αγροτικής ανάπτυξης, όπου ένας αγρότης της τάξεως, ιδιοκτησία πάνω από 800 στρέμματα, να δημιουργήσει την επιχείρησή του, κατά την ίδια στιγμή που μια ομάδα ιδιοκτητών γης μικρού ή μεσαίου κλήρου θα μπορούσαν να συστήσουν μια ΟΕ ή ΕΠΕ ή ΑΕ αγροτικής εκμετάλλευσης , και οι οποίοι θα υποστηρίζονταν από ένα πλήρες σύστημα χρηματοδότησης αντίστοιχο της χρηματοδότησης μιας βιομηχανικής ή βιοτεχνικής μονάδας παραγωγής, ( με κεφάλαια αγοράς κεφαλαιουχικών υποδομών, κεφάλαια κίνησης κλπ).

Ο στόχος μια οικονομικής πολιτικής ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας, πρέπει να είναι αντίθετος στην οικονομία των ενισχύσεων και των αποζημιώσεων, ανεξάρτητα αν αποτελούν αναγκαιότητα λόγω της φύσης της παραγωγής και των καιρικών και περιβαλλοντικών εξαρτήσεων.
Ένας τέτοιος σχεδιασμός, θα είχε μια δυναμική ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας όχι μόνο στην αποτελεσματική, από άποψη ανταγωνιστικότητας, παραγωγή, αλλά και από επενδύσεις των αγροτικών επιχειρηματικών κεφαλαίων στον δευτερογενή τομέα, με επενδύσεις στην υποστήριξη της παραγωγής ( εργαλεία, φυτοφάρμακα, λιπάσματα, δενδρίλια και σπόρους) και σε επενδύσεις βιομηχανοποίησης της παραγωγής από τις ίδιες επιχειρήσεις αγροτικής εκμετάλλευσης.


Οι αγρότες δεν είναι οι σκλάβοι της γης που παρέχουν το πρόπλασμα για την ανάπτυξη μια οικονομίας που τους εκτοπίζει και τους περιθωριοποιεί ή που τους αλυσοδένει στην σκλαβιά τους.

Οι αγρότες είναι το άλλο μπλοκ επιχειρηματικότητας που πρέπει να το αναγνωρίσει η Πολιτεία και να το σεβαστεί το Κράτος.

Μια γενναία απόδειξη αναγνώρισης και υποστήριξης της αγροτικής επιχειρηματικότητας και του σεβασμού προς τους αγρότες και την αγροτική οικονομία, είναι η σύσταση Αγροτικού Οικονομικού και Αναπτυξιακού Επιμελητηρίου.

Δεν προτείνω κάτι Σοσιαλιστικό ή Σοσιαλδημοκρατικό, απλά μια άκρως καπιταλιστική πρόταση, δυναμικής ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας που ΔΕΝ επιθυμεί, ούτε το Κράτος των Βιομηχάνων ή των Εφοπλιστών ή των επιχειρηματιών γενικά, αλλά ΟΥΤΕ και το Κράτος – Εθνική οντότητα, με τα κόμματά του, τις Κυβερνήσεις του και τις κάθε λογής «θεσμικές» οργανώσεις του.