Η ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

ΜΝΗΜΟΝΙΟ εσχάτης προδοσίας της Νέας Τάξης Γερμανοτσολιάδων :

Mε την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και ανευ όρων παραιτείται απο κάθε ασυλία που έχει ή πρκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περουσιακά του στοιχεία, απο νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινής διαταγής, και όσον αφορά τηνεκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν τον απαγορεύει αναγκαστικός νόμος.



Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Edward Bernays : "Η συνειδητή και επιδέξια χειραγώγηση των οργανωμένων συνηθειών και απόψεων των μαζών συνιστά σημαντικό στοιχείο της δημοκρατικής κοινωνίας. Αυτοί που χειρίζονται αυτόν τον αθέατο μηχανισμό της κοινωνίας αποτελούν μια αόρατη διακυβέρνηση, που είναι η πραγματική άρχουσα δύναμη της χώρας μας. Διοικούμαστε, η σκέψη μας διαμορφώνεται, οι ιδέες μας υποβάλλονται σε μεγάλο βαθμό από άτομα, για τα οποία δεν έχουμε ακούσει τίποτε. Αυτή η κατάσταση είναι η λογική συνέπεια του τρόπου με τον οποίον είναι οργανωμένη η δημοκρατική μας κοινωνία. Πολυάριθμοι άνθρωποι πρέπει να συνεργαστούν με αυτό τον τρόπο, εάν πρόκειται να ζήσουν μαζί ως μια κοινωνία που λειτουργεί ομαλά".

Αδόλφος Χίτλερ : "Η προπαγάνδα απευθύνεται στις αμόρφωτες μάζες και όχι στους διανοούμενους. Σκοπός της είναι όχι να διαφωτίσει το άτομο, αλλά να επιβάλλει το θέμα της τόσο καθαρά και τόσο έντονα στην ψυχή του λαού, ώστε να δημιουργήσει τη γενική πεποίθηση ότι ένα γεγονός είναι πραγματικό, αναγκαίο ή δίκαιο. Η πλειοψηφία της μάζας είναι θηλυκή. Γι' αυτό η προπαγάνδα απευθύνεται όχι στη λογική, αλλά στο συναίσθημά της".

George Papandreous: " με σταματούν στον δρόμο φτωχοί Πολίτες και μου λένε. Πρόεδρε δίνω και τον μισθό μου για την Πατρίδα.... Με γνωρίζετε και σας γνωρίζω. Ποτέ μου δεν θα αδικούσα τους ανθρώπους της εργασίας. Σήμερα, όμως, δικαιοσύνη στην κοινωνία σημαίνει, πάνω από όλα, σωτηρία της πατρίδας"

ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ: Επειδή κινδυνεύει η Πατρίδα και οι άνθρωποι τις εργασίας απο ανέκαθεν προασπίζονται την Πατρίδα, και επειδή δεν κινδυνεύει το χρήμα που κατέχουν οι Εφοπλιστές, οι Τραπεζίτες και οι Βιομήχανοι, ας αποδώσουμε τα του Καίσαρος στον Καίσαρα και τα της Πατρίδος στους μισθωτούς.

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

Η ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ και οι Διαχειριστές της.

( οι απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων την τελευταία περίοδο, πραγματοποιούνται για να δικαιολογηθεί ο θεσμικός ρόλος που το Κράτος αναγνωρίζει στις συνδικαλιστικές οργανώσεις)
-------------------------------------------***--------------------------------------------

Η διορατικότητα δεν αποτελεί υποχρέωση αλλά στοιχείο αξιολόγησης ενός πολιτικού από όποια θέση υπηρετεί - όχι υπηρετείται – τα κοινά .
Οι μη μετέχοντες των κοινών, δηλαδή ο λαός, προφανώς δεν έχουν ούτε δικαιώματα ούτε λόγο.

Σε μια «δημοκρατία» όμως που αναγνωρίζει ίσα δικαιώματα των μετεχόντων έναντι των απουσιαζόντων από τα κοινά, παρέχει όλες τις δυνατότητες τόσο στο κράτος όσο και στα άτομα να ιδιοποιούνται και να σφετερίζονται εξουσίες που ενώ δεν τους ανήκουν, να συμπεριφέρνονται ως κτήτορες της κοινωνίας και των δικαιωμάτων της.

Παράλληλα δημιουργείτε η πεποίθηση του άβουλου θύτη, που ενεργοποιεί το δικαίωμα της κρίσης και της επιλογής του, όταν του το επιτρέψουν, στιγμιαία και καθολικά, για το παρόν και το μέλλον του, παραιτούμενος από κάθε ευθύνη στην συνέχεια της πολιτικής δράσης και της εξουσίας των μετεχόντων τα κοινά, καθιστώντας εαυτό άβουλο και άνευ ευθυνών πολίτη.

Συνήθως κάθε φορά που λαμβάνονται αποφάσεις για το παρόν με την αιτιολογία της διασφάλισης του μέλλοντος, ο παραιτημένος πολίτης αντιδρά όπως λ.χ. « εμείς θα πληρώσουμε που οι άλλοι έφαγαν τα λεφτά;»

Αν όμως το κράτος και το πολιτικό υιοθετημένο σύστημα άσκησης κυβερνητικής και οικονομικής εξουσίας, επιθυμούν τους παραιτημένους πολίτες που αντιπροσωπεύονται στα κέντρα σχεδιασμού, νομοθετήσεων και άσκησης εξουσίας, να τους διατηρεί σε αυτήν την κατάσταση υποταγής τους, αυτό δεν σημαίνει σε καμιά των περιπτώσεων, ότι οι οργανώσεις που δημιουργεί ο πολίτης για να αντισταθμίσει τις εξουσίες και την βαρβαρότητα του κράτους, οφείλουν να συμπεριφέρονταν όπως το κράτος.

Ο πρόλογος αυτός είναι αναγκαίος για να κατανοήσουμε το μέγεθος της ελεγχόμενης ήττας των πολιτών όχι μόνο από το κράτος, που ούτως ή αλλιώς το κράτος δεν έχει ανάγκη να εφεύρει μεθόδους και μέσα για ελεγχόμενη ήττα των πολιτών, αλλά για τα προς διάθεση μέσα άμυνας των πολιτών έναντι του κράτους, που είναι εκείνα που ιδιοποιούνται και σφετερίζονται την απόφαση των πολιτών να συστήσουν όργανα και εργαλεία που θα τους ισχυροποιήσουν τόσο στην άμυνά τους όσο και στην κατάκτηση του κράτους.

Από την μια μεριά τα κόμματα, ως φορείς άσκησης κεντρικών πολιτικών παραγωγής και διαχείρισης εξουσίας για τους πολίτες και από την άλλη οι κοινωνικές οργανώσεις παραγωγής και διαχείρισης εξουσίας, θεωρητικά αποτελούν το «οπλοστάσιο» των πολιτών απέναντι στο κράτος.

Το κράτος για το οποίο υπάρχουν αρκετές ερμηνευτικές εκδοχές, δεν αποτελεί τίποτε περισσότερο από ένα εργαλείο – μέσο – και παραγωγό κεντρικών εξουσιών οικονομίας και ιδιοκτησίας των πλέον ισχυρότερων οικονομικών συντελεστών ή δυνάμεων σε σχέση με την κοινωνία και το ρόλο της.

Τα κόμματα, με τον πολιτικό τους λόγο, με την δομή, το εύρος της σύνθεσής τους και την πολιτική τους δράσης, αντιπαρατίθενται στο κράτος είτε ως εταίροι επί της κοινωνίας, είτε ως αντίπαλοι για την κοινωνία.

Από την άλλη, οι κοινωνικές οργανώσεις που δημιουργούνται από τους πολίτες, εν πολλοίς ανταγωνίζονται την πολιτική δράση των κομμάτων συμπεριφερόμενες είτε ως εργαλεία των κομμάτων είτε ως επίδοξοι εραστές μιας άλλης εξουσίας με αντικειμενικό στόχο να ηγηθούν της κοινωνίας ανταγωνιστικά προς την υπάρχουσα κατάσταση.

Στο οργανωμένο χώρο των εργαζομένων αυτό είναι πιο φανερό από οπουδήποτε αλλού και πιο αποκαλυπτικό της πραγματικότητας μέσα από την οποία δραστηριοποιείται η κοινωνία.

Οι λεγόμενες συνδικαλιστικές παρατάξεις, προϊόν ποδηγέτησης των κοινωνικών εκρήξεων και της διαφαινόμενη ανεξάρτητης συγκρότησης των κοινωνιών των εργαζομένων, που καθοδηγούνταν από τον επαναστατικό ριζοσπαστισμό μετά την εναλλαγή της χούντας με το πολιτικό σύστημα που την γέννησε, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στον εγκλωβισμό των εργαζομένων στους κομματικούς σχηματισμούς και την ιδεολογική προσάρτηση τους στον κομματικό λόγο και τις πολιτικές συμφερόντων που εξυφαίνονταν.

Αναπτύχθηκε ένας ιδιότυπος κομματικός – ιδεολογικός πατριωτισμός, που κατέστησε τους εργαζόμενους αντιμαχόμενους στρατούς επικράτησης των κομμάτων πάνω στην κοινωνία και εργαλεία ισχυροποίησης των κομμάτων έναντι του κράτους.

Την πρώτη περίοδο, τα κόμματα απλόχερα παρείχαν ασφάλεια, αναγνωρισιμότητα και προβολή των ηγετικών ικανοτήτων σε στελέχη των εργατικών οργανώσεων και του αγώνα τους, φροντίζοντας την προώθηση των ηγετικών εργατικών στελεχών σε ανώτερα καθοδηγητικά κομματικά όργανα, αποδεχόμενα τόσο την υιοθέτηση των εργατικών αιτημάτων όσο και κάθε «παραξενιά» των στελεχών αυτών.

Το μέσο των κομμάτων σε σχέση με τους εργαζόμενους και τις ηγεσίες τους, είναι από την μια να δίνουν με κάθε πρόσφορο μέσο όλες τις δυνατότητες απελευθέρωσης των ηγετικών προσόντων σε όσους τα κατέχουν και από την άλλη να αναδεικνύουν ηγετικά στελέχη στον εργατικό χώρο μέσα από ένα ενοχικό δίκαιο, που καθιστά τα στελέχη υποχείρια τους. Παράλληλα διαμορφώνουν και το κατάλληλο περιβάλλον που τους επιτρέπει να ενοχοποιούν τους εργαζόμενους ως προς την επιλογή των ηγεσιών τους κάνοντας εκτεταμένη χρίση τον κομματικό – ιδεολογικό πατριωτισμό δημιουργώντας ένα συνδυασμό ενοχικών συναισθημάτων στοχοποιώντας το ίδιο το κόμμα και τις επιλογές τους.

Κάθε εργατικό στέλεχος που «αυτονομείται» από την επίσημη γραμμή του κόμματος, ο κομματικός πατριωτισμός των μαζών κραδαίνει ως πέλεκυς πάνω από το κεφάλι του εργατικού στελέχους.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τον βουλευτή, που ενώ εκλέγεται ως εκπρόσωπος της κοινωνικής του καταγωγής – δηλαδή την κοινωνία εργασίας από όπου προέρχεται- εντούτοις αν θεωρήσει πως η πολιτική πράξη του κόμματος με το οποίο εξελέγη είναι αντίθετος με τα συμφέροντα της κοινωνίας που τον εξέλεξε, είναι υποχρεωμένος να «προδώσει» την κοινωνία αλλά όχι το κόμμα.

Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε προβλέπεται να είναι η τελευταία, που βλέπουν πρώην εργατικά στελέχη και νυν βουλευτές να καταφέρονται βάναυσα στην κοινωνική του καταγωγής και ότι εκπροσωπούσαν μέχρι χθες.

Η ελεγχόμενη ήττα του εργατικού κινήματος και του συνόλου των εργαζομένων, δεν αποτελεί μόνο εργαλείο των κομμάτων σε βάρος της κοινωνίας αλλά και «πατριωτικό – κομματικό» καθήκον των ηγετικών του στελεχών.

Η ελεγχόμενη ήττα των εργαζομένων από το κράτος δια των κομμάτων και αυτών δια των εργατικών στελεχών, προνοεί βεβαίως την «αντιμισθία» που επιδοτείται δια μιας θέσης στην κυβερνητική μηχανή ή μιας θέσης εξουσίας στην διαχείριση θεσμών και οργάνων του κράτους ή μιας θέσης στην ανώτατη νομενκλατούρα της κομματικής ηγεσίας.

Στην τελική όμως οι εργαζόμενοι έμαθαν να είναι υποχείρια, απαθής, φοβισμένοι, ατομικιστές, αντικοινωνικοί και πολιτικά αναλφάβητοι.

Έτσι επικρατέστεροι όλων, είναι όσοι έχουν την εύνοια του κόμματος και χρηστοί όσοι εργάζονται για το κόμμα.

Για τους άλλους, τους πολλούς, δυστυχώς δεν θα μπορέσουμε!

Οι άλλοι, είμαστε όλοι εμείς !!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μπορείτε να γράψετε τα σχόλια σας ή τις θέσεις σας για την συγκεκριμένη δημοσίευση ή να δημοσιεύσετε και άλλο θέμα

ΜΙΧΑΛΗS ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗS

ΜΙΧΑΛΗS ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗS
ΑΠΕΒΙΩΣΕ 26/5/2009

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΗ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ....

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΗ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ....

ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ ΚΥΡΙΕ.......

Η COSMOTE ΑΓΟΡΑΣΕ ΤΑ 500 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ¨ΓΕΡΝΑΝΟΣ¨ ΠΡΟΣ 1.300.000 εκ.ΕΥΡΩ

Ο ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΟΡΑΣΕ ΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΠΡΟΣ 180 εκ. ΕΥΡΩ

ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ ...... ΣΚΑΝΔΑΛΟ

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΑS

ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΑS
ΓΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΚΟΜΟΙΡΑ ΤΗΝ....OIKONOMIA

ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΜΕ

Η Διεθνής Αμνηστία μαζεύει υπογραφές για την Κ. Κούνεβα

Το ελληνικό τμήμα της Διεθνους Αμνηστίας προώθησε την υπόθεση της Κωνσταντίνας ως international petition.Αυτό σημαίνει ότι θα γίνει συλλογή υπογραφών σε παγκόσμιο επίπεδο προκειμένου να ασκηθούν πιέσεις στις ελληνικές αρχές για απόδοση δικαιοσύνης.Είναι πολύ σημαντικό να συγκεντρωθούν τουλάχιστον 10.000 υπογραφές μέχρι την εργατική Πρωτομαγιά, ημερομηνία που θα παραδοθούν στον Υπουργό Εσωτερικών της Ελλάδας.

http://www.amnesty.org.gr/kouneva.htm
http://g700.blogspot.com/

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΑΛΑΝ ΓΚΡΙΝΣΠΑΝ ( ΠΡΟΕΔΡΟS της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑS των ΗΠΑ)

Εκανα το λάθος της ζωής μου όταν πίστευα στην απόλυτη ελευθερία της αγοράς


ΤΟ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΙ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΑΤΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΤΟΠΟ;

ΑΓΩΝΑS ΧΩΡΙS ΟΡΟΥS ΚΑΙ ΧΩΡΙS ΑΝΑΣΤΟΛΕS

Τίποτα δεν πάει χαμένο
στη χαμένη σου ζωή,
τ’ όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου "γιατί".

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΩΛΕΙΤΑΙ Η ΕΛΛΑΣ

ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑS

Με αντάλλαγμα 442,5 εκατομμύρια Ευρώ η κυβέρνηση της Δεξιάς, ως κυβέρνηση του μεγάλου καφαλαίου και της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης πούλησε τη Διοίκηση (MANAGEMENT)του ΟΤΕ στην κρατική DEUTSCHE TELECOM, πράγμα που σημαίνει το απόλυτο δικαίωμα Διαχείρησης, όχι μόνο των υλικών και άυλων περιουσιακών στοιχείων του ΟΤΕ και των δεκάδων Θυγατρικών του Εταιριών, αλλά και την υποχρέωση του ελληνικού κράτους να παρέχει τηλεπικοινωνιακή ασφάλεια στους Έλληνες και στην ελληνική οικονομία, απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη, την ευημερία, την ανεξαρτησία και την ελευθερία του Ελληνικού Λαού. Ο παρακάτω πίνακας είναι ενδεικτικός για το μέγεθος της ζημιάς που προκαλεί στην Ελλάδα το ξεπούλημα του ΟΤΕ, χωρίς να είναι , φυσικά, δυνατό να υπολογιστεί η συνολική ζημιά για τα άυλα περιουσιακά στοιχεία τόσο σε τρέχουσες αξίες, όσο και σε απωλεσθησόμενες αξίες στο βάθος του χρόνου: Με την πώληση του ΟΤΕ και των άλλων Δημόσιων Επιχειρήσεων και Οργανισμών που προηγήθηκαν , αλλά και αυτών που ακολουθούν, πράγματι, ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΓΙ' ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ.ΑΥΤΑ ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ:1.- OTE,
2.- OTE ESTATE (με τα 2.500 κτίρια ιδιοκτησίας ΟΤΕ, αξίας άνω του 1,6 δις. ευρώ),
3.- COSMOTE,
4.- ΓΕΡΜΑΝΟΣ (στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια),
5.- ΟΤΕΝΕΤ (με τα εμπορικότατα προϊόντα της, conn-x, smile & web κάρτες, θυγατρικές εταιρίες κλπ),
6.- HELLAS SAT (δορυφορικές επικοινωνίες ΟΤΕ),
7.- ΟΤΕ SAT MARITEL (ναυτιλιακές επικοινωνίες ΟΤΕ),
8.- ΟΤΕ GLOBE (διεθνείς επικοινωνίες ΟΤΕ),
9.- ΟΤΕ ΑCADEMY (εκπαιδευτικό κέντρο ΟΤΕ),
10.- ROM TELECOM (Τηλεπικοινωνιακός Οργανισμός Ρουμανίας, στον οποίο ο ΟΤΕ κατέχει το 54%),
11.- COSMOROM (η COSMOTE της Ρουμανίας),
12.- GLOBUL (η COSMOTE της Βουλγαρίας),
13.- COSMOFON (η COSMOTE της FYROM),
14.- AMC (η COSMOTE της Αλβανίας),
15.- TELECOM (o OTE της Σερβίας).
16. τα OTEshops,
17. την INFOTE με τον Χρυσό Οδηγό και τις διαφημίσεις του,
18. την OTEPLUS,
19. την COSMO-ONE,
20. τον ΟΤΕ-International,
21. την ΟΤΕ-Ασφάλιση,
22. την HellasCom,
23. το Μουσείο Τηλεπικοινωνιών του ΟΤΕ και
24. πουλάνε ακόμα και το όνομα, τη φήμη και την πελατεία, δηλαδή το brand name "ΟΤΕ".
Powered By Blogger