ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 4

ΚΟΜΜΑ ΠΟΛΥΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ή ΚΟΜΜΑ ΠΟΛΥΤΑΣΙΚΟ;


Τι σημαίνει πολυσυλλεκτικό κόμμα;Στο ΠΑΣΟΚ έχουμε μεγάλη εμπειρία του τι είναι , δηλαδή τι περιλαμβάνει το "Πολυσυλλεκτικό", καθώς γνωρίζουμε ότι μέχρι σήμερα η όποια αναφορά στον Σοσιαλισμό πάντα εννοούμε κάτι άλλο , που βρίσκεται στον συσχετισμό της δύναμης που συγκροτείται ανάμεσα από αντιμαχόμενες οικονομικές παρατάξεις συγκυριακά Μέχρι σήμερα όμως εκείνο που καταγράφεται σε επίπεδο κοινωνιών είναι το Φιλεργατικό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ. Όχι η Σοσιαλιστική αντίληψη του ΠΑΣΟΚ για τις κοινωνίες, το Κράτος και την οικονομία, αλλά μια κορπορατίστικη μακιγιαρισμένη πολιτική επικυριαρχίας στις λαϊκές δυνάμεις που υποτίθεται πως εκπροσωπεί. Έτσι ή αλλιώς ο Δημοκρατικός Σοσιαλισμός προπαγανδίζει τις αλλαγές των πολιτιστικών στοιχείων συγκρότησης των κοινωνιών, την κοινωνικοποίηση των σχέσεων αφήνοντας έξω τις παραγωγικές σχέσεις, μιας και οι όποιες αλλαγές δύναται να συμβαίνουν χωρίς την ανατροπή των κεφαλαιοκρατικών δομών ανάπτυξης.Επομένως δεν τίθεται ζήτημα έκφρασης των κοινωνιών που συνωστίζονται μέσα στο ΠΑΣΟΚ, αφού στα πλαίσια του συστήματος και της κορπορατίστικης συγκρότησης όλοι και όλες οι κοινωνικές ομάδες ή τάξεις μπορούν στην βάση της διαβούλευσης να εκπροσωπούνται και να εκφράζονται μέσα από κοινούς και παραδεκτούς στόχους αλλά και μέσα από μια συν-αντίληψη που αποτελεί προϋπόθεση για την ενότητα.Εκείνο όμως που πραγματοποιείται επί της ουσίας είναι η αναπαραγωγή της κρατικής εξουσίας και η δυναμική των ποιο ισχυρότερων ομάδων συμφερόντων ώστε μεταξύ των Αστικών κομμάτων εξουσίας και του Κράτους να μην δημιουργείται τοίχος ή σχίσμα Ακόμη δε περισσότερο να μην δημιουργούνται συνθήκες ωρίμανσης της σκέψης και της δράσης των Λαϊκών δυνάμεων που θα επιθυμούσαν την ανατροπή της καθεστωτικής αντίληψης για το Κράτος, το Κεφάλαιο, τις παραγωγικές σχέσεις, τα δικαιώματα, την αυτοδιάθεση και την αυτοδιαχείριση του παραγόμενου πλούτου.Δηλαδή να μην δημιουργούνται συνθήκες αριστερής συνείδησης - και άρα επαναστατικής- στα μέλη ή τους φίλους ενός Σοσιαλιστικού ή Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος που αλλού αλληθωρίζει και άλλους στόχους υπηρετεί.Η πολυσυλλεκτικότητα από μόνη της άλλωστε έρχεται να καταργήσει την πάλη των τάξεων, βρίσκεται έξω και απέναντι από κάθε Μαρξιστική ή νέο-μαρξιστική θέση, ομογενοποιεί παρα-φύσει αντιμαχόμενες κοινωνίες ( εργοδότες - εργαζόμενους) και προπαγανδίζει αταξικούς και απολιτικούς όρους, όπως " μη προνομιούχοι".Ένα κόμμα που δεν πατάει πάνω στην Μαρξιστική Θεωρία δεν του αρμόζει να αυτοπροσδιορίζεται ως Σοσιαλιστικό. Αλλά και Σοσιαλδημοκρατικό δεν μπορεί η βάση της συλλογιστικής του και η δράση του να παίρνει νόημα μέσα από το αντι της Συλλογιστικής κι των αναλύσεων της Ρ. ΛούξεμπουργκΓιατί η βάση της συλλογιστικής της Σοσιαλιστικής Διεθνούς δεν εδράζεται ούτε στην Μαρξιστικής , ούτε στην Νέο -Μαρξιστική φιλοσοφία αλλά ούτε καν ακουμπάει τις Θεωρίες της Λούξεμπουργκ.Προφανώς ένας μικρός Βιοτέχνης που εργάζεται στην οικογενειακή του επιχείρηση δεν είναι προνομιούχος με το μεγάλο - βιοτέχνη που απασχολεί πέντε αλλοδαπούς τρεις - τέσσερις Έλληνες και παράγει τα ίδια προϊόντα.Αντίστοιχα δεν είναι προνομιούχος ο μεγάλο - βιοτέχνης με έναν εργοστασιάρχη.Ούτε και ο εργοστασιάρχης είναι προνομιούχος αντίστοιχα συγκρινόμενος με μια πολυεθνική.Δεν είναι προνομιούχος ένας αγρότης με μέσο κλήρο δέκα στρεμμάτων με έναν πεντακοσίων ή χιλίων στρεμμάτων;Πως είναι δυνατόν ο εργάτης να είναι το ίδιο προνομιούχος όπως ό μεγάλο - βιοτέχνης, ο επιχειρηματίας , ο τσιφλικάς και να συνυπάρχει σε ένα κόμμα που έχει πολιτική, την πολιτική του μέσου όρου και η οποία επηρεάζεται σαφέστατα από την υπεροχή των συμφερόντων που εκφράζουν είτε ο μεσαίος χώρος, είτε οι επιχειρηματίες είτε οι μεγάλο - βιοτέχνες είτε οι μεγάλο - γαιοκτήμονες;Για να δούμε λοιπόν ποια είναι η οικονομική επιφάνεια των στελεχών μας, πρώτης γραμμής; Ποια είναι η αναγνωρισιμότητα τους και ποια κέντρα πιστοποιούν αυτήν την αναγνωρισιμότητα; Ποια είναι η βάση της προβληματικής που κατέθεσε ο Παπανδρέου στο Εθνικό Συμβούλιο για την συμμετοχή "προβεβλημένων" στελεχών του κοινωνικού γίγνεσθαι που θα έχουν την ευθύνη διεξαγωγής του συνεδρίου;Ποια είναι η οργανωτική λειτουργία του Κόμματος και ποιους σκοπούς εξυπηρετεί;Οι ομάδες συμφερόντων, εφόσον υπάρχουν και αποδεχόμαστε να υπάρχουν τότε το αποτέλεσμα είναι αναγκαστικά η ρήξη. Η σύνθεση προϋποθέτει διχασμό συμφερόντων και αποποίησης ιδιότητας. Πράγμα οξύμωροΟξύμωρο όμως είναι και η επίκληση του Σοσιαλιστικού χαραχτήρα του Κόμματος καθώς και η ερμηνεία της αριστεράς κατά τρόπο που να χωράει πολιτικές και όχι κατ' ανάγκη ιδεολογίες.Η Αριστερά δεν είναι λάστιχο που εκτείνεται όσο το τραβάει κάποιος ούτε κάδος απορριμάτων για να δέχεται μέσα του οτιδήποτε απόβλητο που εκτοπίστηκε ως τενεκές από τις τάξεις της!Αλλά άλλο πράγμα είναι η Αριστερά και άλλο η Αριστεροσύνη.Άλλο πράγμα ένα συλλογικό ΠΑΣΟΚ και άλλο η ενός Αρχηγού συλλογικότητα.Τι σημαίνει " ενός Αρχηγού συλλογικότητα"; Ακούγεται κάπως περίεργο. Αλλά ιστορικά η Σύγκλητος στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είχε χαραχτήρα συλλογικής ηγεσίας προεξέχοντος την απολυταρχικότητας του Καίσαρα. Αυτή η απολυταρχικότητα λειτουργούσε ως μέρος της Συγκλητικής πολυφωνίας και λήψης αποφάσεων υπό τις ευλογίες ή την άρνηση του εξέχοντος υιού του Ήλιου, που ήταν ο Καίσαρας.Άλλοι εξ' αυτών έμειναν στην ιστορία ως υποχείρια της συλλογικότητας και άλλοι ως δυνάστες της.Σε ότι αφορά το σήμερα, φαίνεται πως ο Γ. Παπανδρέου δεν έχει αντιληφθεί καν τις σημαίνει συλλογικότητα, τι σημαίνει Συμμετοχική Δημοκρατία.Πρώτα να δούμε τι είναι, ποιο είναι τι, πως λειτουργεί, πως εκφράζεται, πως συγκροτείται , τι οργανωτικά χαρακτηριστικά έχει, να το δοκιμάσουμε εντός του κόμματος , να δημιουργήσουμε συνθήκες και όρους επανεκπαίδευσης της κοινωνίας στις νέες μορφές συμμετοχής και συν-εξουσίας και μετά να προσφύγουμε σε μια διαδικασία κοινωνικοποίησης των εσωτερικών διεργασιών του κόμματος που θα αφορά είτε την εκπόνηση θέσεων πολιτικής είτε ιδεολογικών αποσαφηνίσεων, είτε στρατηγικών είτε εκλογής Προέδρου, με ενεργή συμμετοχή των κοινωνιών που επιθυμούμε να εκφράσουμε.Διαφορετικά υπονομεύουμε τόσο την συλλογικότητα όσο και την Συμμετοχική Δημοκρατία.Η ίδια η διαδικασία εκλογής Προέδρου που ζήσαμε πρόσφατα μαρτυρά από την μια τον αμερικανοτραφής χαραχτήρα της και από την άλλη την παρωδία Συμμετοχικής Δημοκρατίας όπου με αντιφατικά επιχειρήματα και επιδιώξεις υπήρξε μια πραγματική συμμετοχή του στιλ " είδα φως και μπήκα".Η πολυσυλλεκτικότητα λειτούργησε πλήρως Εργαζόμενοι σε διάφορους χώρους και κυρίως σε μικρές επιχειρηματικές μονάδες (Βιοτεχνίες ή καταστήματα του εμπορίου) συνταυτίστηκαν με τα αφεντικά τους στην προτίμηση υπέρ Παπανδρέου ή υπέρ Βενιζέλου.Η ιδεολογική αφετηρία των "ηγετών" της εκλογικής διαδικασίας χώρισε το ΠΑΣΟΚ σε τρις φατρίες που έπαψαν να υφίστανται μετά το αποτέλεσμα αφού ο νικητής απείλησε την εφαρμογή της "καθαρής εντολής" προς τους αντιπάλους του. Οι ψευδεπίγραφες τάσεις που διαμορφώθηκαν οφείλουν να υποταχθούν στην ισχύ και την συλλογικότητα του Ενός Αρχηγού. Το τι είναι συλλογικότητα, το τι είναι Συμμετοχική Δημοκρατία, το ποια ιδεολογία θα έχει το κόμμα, με ποιες διαδικασίες και ποια τεχνοτροπία θα οδηγηθούμε σε Συνέδριο , είναι θέμα του νικητή αφού η "καθαρή εντολή"του παρέδωσε το ΠΑΣΟΚ ως λάφυρο. Επομένως η πολυσυλλεκτικότητα και ο ηγέτης της, είναι ηγέτης ομάδων συμφερόντων, που περιστασιακά συμμάχησαν [ ετερόκλητες πολιτικο-ιδεολογικές δυνάμεις ( Εκσυγχρονιστές με αντί-Εκσυγχρονιστές) ] και αποτελούν το νέο τοπίο που διαμορφώνουν το νέο ΠΑΣΟΚ που οδηγείται στην επανίδρυση του, ως εναρμονιστική εξέλιξη στον νεοδιεθνισμό που προπαγανδίζει η Παγκοσμιοποίηση.
Ένα ΠΑΣΟΚ ταυτόσιμο με την "Σοσιαλιστική Διεθνή", που ο Σοσιαλισμός είναι ένα άλλο φρούτο !!!!